Madde Detay

Asıl adı İbrahim'dir.Ergene'de doğdu. Harem'de yetişip sipahilik görevinde bulundu. Ardından divan kâtibi oldu. Daha sonra defteremini olarak görev yaptı. 1075/1664-65 yılında vefat etti. Vefat tarihini Sicill-i Osmânî 1074/1663-64 olarak göstermektedir. Tuhfe-i Nâilî  kaynak olarak Tezkire-i Safâyî'yi gösteriyorsa da mevcut neşirde böyle bir isim yer almaz (Çapan 2005). Güftî, Kelâmî'den övgü dolu sözlerle söz eder. Güftî'ye göre Kelâmî'nin evi, şiirden anlayanların buluşup yiyip içtikleri bir mekândır (Yılmaz 2001:  206).

Çapan, Pervin (hzl.) (2005). Mustafa Safâyî Efendi Tezkire-i Safâyî: Nuhbetü’l-Âsâr Min Fevâ’idi’l-Eş’âr İnceleme-Metin-İndeks. Ankara: AKM Yay.

Kurnaz, Cemâl ve Mustafa Tatçı (hzl.) (2001). Mehmed Nâil Tuman, Tuhfe-i Nâilî -  Divan Şairlerinin Muhtasar Biyografileri. Ankara: Bizim Büro Yay.  856.

Mehmed Süreyya (1308-15/ 1890-97). Sicill-i Osmânî. C.1. İstanbul: Matbaa-i Âmire.106.

Özcan, Abdulkadir (hzl.) (1989). Şeyhî Mehmed Efendi Şakâ’ik-i Nu’mâniyye ve Zeyilleri “Vakâyiü’l-Fuzalâ”. C. 3. İstanbul: Çağrı Yay. 691.

Yılmaz, Kâşif (hzl.) (2001). Güftî ve Teşrifâtü'ş-Şuara'sı. Ankara: AKM Yay. 206.

Kaşlarun menşûr-ı hüsnün üzre çün tugrâ misâl

Hûblar sultânı oldugına zülfün oldı dâl

Künc-i gamda bu perîşân olmuş ahvâlüm görüp

Âh kim rahm eylemez bir kerre ol Yûsuf-cemâl

(Özcan, Abdulkadir (hzl.) (1989). Şeyhî Mehmed Efendi Şakâ’ik-i Nu’mâniyye ve Zeyilleri “Vakâyiü’l-Fuzalâ”. C. 3. İstanbul: Çağrı Yay. 691.)