Madde Detay

Asıl adı Raşid Ali olan Bektaşi şairi, mahlas olarak Kemterî'yi kullanmıştır. Doğum yeri ve yılı belli değildir ancak 19. yüzyılda yaşadığı kesindir. Eğitimi konusunda bilgiler kısıtlıdır. Mızıka-i Hümayun denilen, saray müzik kurulundan emekli olmuş ve Üsküdar'a yerleşerek Çamlıcalı Nuri Baba'dan el alıp tarikata girmiştir. Dolayısıyla şairin hâmisi Nuri Baba'dır. Meslek hayatı hakkında Karagöz sanatçısı Ragıp Tuğtekin'den öğrenilen bir bilgiyi Turgut Koca şöyle nakletmiştir: "Devrinin en iyi Karagöz oyunu oynatanlarındandır. Bu Karagöz oyununa o devirde hayal oyunu, oynatanlara da hayali denirdi. Tarihte bu hayalilerin çoğunluğunun, Bektaşi olduğunu bilinmektedir. Kemterî, Karagöz oyunundaki, perde redifli gazelin yazanıdır." (Koca 1990: 538). Şair, 1896'da Üsküdar'da vefat etmiş ve Çamlıca'daki Selâmi Ali Efendi civarına defnedilmiştir (Ergun 1956: 144).  

Ergun, Saadettin Nüzhet (1956). 19. Asırdan Beri Bektaşi- Kızılbaş Alevi Şairleri ve Nefesleri. İstanbul: Maarif Kütüphanesi. 

Koca, Turgut (1990). Bektaşi Nefesleri ve Şairleri (13. yüzyıldan 20. yüzyıla kadar). İstanbul: Maarif Kütüphanesi. 

Gazel

Nakş-ı hüsnün remz eder hüsnünde rü'yet perdesi

Hâce-yi hükm-i ezeldendir hakikat perdesi

Siyreti surette mümkündür temaşa eylemek

Hail olmaz ayn-ı irfana basiret perdesi

Her neye im'an ile baksam olur iş aşikâr

Kılmış istilâ cihanı h3ab-ı gaflet perdesi

Bu hayal-i âlemi gözden geçirmektir hüner

Nice kara gözleri mahvetti suret perdesi

Şem'i aşkla yandırıp tasvir-i cisminden geçen

Adem'i amedşud etmekle azimet perdesi

Hangi zillâ iltica etsem fena bulmaz ecep

Oynatan üstadı gör kurmuş Muhabbet perdesi

Dergeh-i Al-i Aba'da müstakim ol Kemteri

Gösterir vahdet elin kalktık ta kesret perdesi

Koca, Turgut (1990). Bektaşi Nefesleri ve Şairleri (13. yüzyıldan 20. yüzyıla kadar). İstanbul: Maarif Kütüphanesi. 538-539.

Mersiye

Ah kim erdi yine mah-ı muharremdir bu gün

Sine suzan dide giryan olacak demdir bu gün

Kaldı zalimler elinde varis-i sıbt-ı Nebi

Ağla çeşmim haşre dek eyyam-ı matemdir bu gün

Kerbela hakinde ferzend-i Resul oldu şehid

Bir içim su vermediler çün müsellemdir bu gün

Ehl-i Beyt’in çektiğin yad eyleyüb şam ü seher

Kara bağlar durmaz ağlar ol ki âdemdir bu gün

Kim ki bir katre gözünden yaş dökmezse eğer

Ceddi yoklansa çıkar mel’una hurremdir bu gün

Ehl-i tuğyandan zuhür etti bu fitne iltihab

Lanet olsun ol güruh-i bi hicaba bi hisab

İrtihal ettikte âlemden cenab-ı Mustafa

Hep ser-i hara hücum etti güruh-i eşkıya

Ya Ali ente maalhakki hadisi var iken

Çok cefalar gördü bu kavmin elinden Mürteza

Men ezani emrini kasden feramuş ettiler

Bab-ı Zehra’ya gelüb etti o zalimler eza

Dil şikest etti o bi din itret-i peygamberi

Zerre imanı olan etmez bu kara iktida

Ol Yezid-i bi mürüvvet zalimin ettiklerin

İrtikab etmez bu fi’li kim eder İblis hayâ

Ehl-i Beyt’e buğz eden ol kim munafıkdır hemin

Bu hadis-i pake iman etmeyen olur lain

Cem’ olub bir araya mel’unlar isyan ettiler

Ehl-i Beyt’in mahvine bilcümle peyman ettiler

Ta o rütbe ittifak etti münafıklar ki ah

Hace-i ümmülfesadı Şam’a sultan ettiler

Hakkı Zehra’yı alup gasb etti ahır zalimin

Hatır-ı Peygamber’i incittiler kan ettiler

Ol çerağ-ı Ahmed’i söndürmeğe kalkıştılar

Bunlar ol mel’un ki evvel terk-i iman ettiler

Bunlar iken bezm-i has-ı Rabb-ı izzete kabul

Zaliman bu hanedanı zar ü giryan ettiler

Kim sebeb verdiyse ya Rab la’net olsun canına

Aline ensabına ihvanına a’vanına

Kerbela’da aldılar etrafını ol hazretin

Goncasın soldurdular ol gülsitan-ı ismetin

Bir takım kelb-i akur etti o mazluma gulu

Eylediler hun ile alude cism-i devletin

Kurratül’ayn-ı Habib-i Kibriya’ya nettiler

Ol Yezid hiç tutmadı Fahr-i cihanın hürmetin

Kimseye vermezdi mel’un Müslümanlık şanını

Ol güruh-i bed siriştin anla İslamiyyetin

Düşmen-i Al-i aba’dır ol ki la’net eylemez

La’net olsun ana çekmekte Ümeyye gayretin

Tutma hubb-i düşmen-i Al-i aba’yı sinede

Farkı yokdur laşeden hıfz eyleme gencinede

Ol anud ibn-i fürumaye Pelid ibn-i Ziyad

Başına cem’ etti ol kelb askerin bilittihad

İns ü cinne Hak’kın ab-ı rahmeti meftuh iken

Vermedi bir katre abı hazrete ehl-i inad

Bu ne vicdandır Hüseyn-i Kerbela’ya kıydılar

Ol münafıklar edub emr-i Yezid’e inkıyad

Erdi mel’un kamına la’net o kavmin canına

Şam’a celb etti ser-i paki Yezid-i bed nihad

Mustafa’nın aline bu cevri layık gördüler

Dini ayrı kafir olsa eylemez bunca fesad

Şimr-i Zülcevşen Ömer bin Sa’d ile bir de Sinan

Bunlar içün la’net etmek bizlere farzdır heman

Hazret-i Zeynelaba iken imam-ül-müslimin

Etmediler iktida zulm ettiler ol hainin

Bakır u Cafer’le Kazım’la Ali Müs-er Rıza

Dest-i düşmenden neler çekti meded Al-i Hüseyn

Şeh Taki vü ba Naki vü Askeri serverlerin

Her biri bir cevr ile oldu şehid ol nazenin

Hatem-i Al-i Aba ol Mehdid-i sahip liva

Çeşm-i alemden nihan oldu imam-ı pak-i din

Gelmedi Al-i Ümeyye veş bu dehre bir pelid

Çardeh ma’suma şefkat etmedi kavm-i lain

Hak Muhammed’le Ali’ye sıdk ile iman eden

La’net eyler Al-i Süfyan’a müselmanım deyen

Ey Huda lutf et bize ol Mustafa’nın aşkına

Sıhr-ı Peygamber Aliy-yel- Mürteza’nın aşkına

Gonca-i bağ-ı Muhammed Fatıma Hayrünnisa

Daderi Şah-ı Şehid-i Kerbela’nın aşkına

Hubb-i Ehl-i Beyt ile al canımı ya Rabbena

Kemteri’ye kıl kerem Al-i aba’nın aşkına

Hak akıllar vermiş ihsan eylemiş her bir kula

Fark u temyiz eyle sofi enbiyanın aşkına

Nice ayat ü ahadis ile müsbet gün gibi

Geç teberradan tevellaya Huda’nın aşkına

Ehl-i Beyt’in ruhuna bi had salat ile selam

La’net olsun düşmen-i Al’e ila yevm-il- kıyam

Ergun, Saadettin Nüzhet (1956). 19. Asırdan Beri Bektaşi- Kızılbaş Alevi Şairleri ve Nefesleri. İstanbul: Maarif Kütüphanesi. 145-147.