Madde Detay

Asıl adı Mehmed’dir. Kur'an'ı hıfz ettiği için Hafız Mehmed Efendi olarak da anıldı. İstanbul’da doğdu. Kaynaklarda hayatı hakkında çok bilgi bulunmamaktadır. II. Mustafa’nın 1106/1695 tarihinde tahta çıkışına “Hümâyûn ola hattı pâdişâhın” dizesiyle tarih düşürmüştür (Çapan 2005: 229, İnce 2005: 376). Kaynaklarda şair Rüşdî Ahmed Efendi’yi üstad olarak gördüğü ve üstadının şiirlerini toplayıp düzenlediği bilgisi de yer almaktadır (Çapan 2005: 228, İnce 2005: 375). H.1159 / M.1746-47 yılında vefat etti.

Akbayar, Nuri (hzl.) (1996). Mehmet Süreyya, Sicill-i Osmanî. C.II. İstanbul: Tarih Vakfı Yurt Yay. 417.

Çapan, Pervin (hzl.) (2005). Mustafa Safâyî Efendi Tezkire-i Safâyî: Nuhbetü’l-Âsâr Min Fevâ’idi’l-Eş’âr İnceleme-Metin-İndeks. Ankara: AKM Yay. 228-230.

Erdem, Sadık (hzl.) (1994). Râmiz Âdâb-ı Zurafâ. Ankara: AKM Yay. 140-141.

İnce, Adnan (hzl.) (2005). Tezkiretü’ş-Şu‘arâ Sâlim Efendi. Ankara: AKM Yay. 375-376.

Kurnaz, Cemâl ve Mustafa Tatcı (hzl.) (2001). Mehmed Nâil Tuman, Tuhfe-i Nâilî -  Divan Şairlerinin Muhtasar Biyografileri. C.I. Ankara: Bizim Büro Yay. 374.

Bir kalender peççeniñ meftûnudur dil âh eder

Görse abdâlân-ı Hak sad na’re-i Allâh eder

Kevkeb-i dürrü nola reşk eylese menkûşuna

Pâlehengin görse hurşîd-i felek eyvâh eder

Seyr edip ebrûların ser-geştedir abdâl-ı çarh

Hüsnüne keçkûl-ı mâh nola eyva’llah eder

Pençe-i mihri eder lerzende tâb-ı talʻati

Pûye-gerd-i kıssa-hˇânîde kaçan hem-râh eder

Hâk-i râhın sîm ü zerle pür ederler dâmenin

Kûçe-i şehr-i melâhatde ki şey’-lilâh eder

Sûrun alsa destine ol dem kıyâmetler kopar

Mûrde-diller her tarafdan sayha-i cângâh eder

Her nigâhında hezâran kebş-i dil kurbân olur

Çeşm-i hun-rîzi nedem ki harf-i bismillah eder

Aşk nola ey-i rind-i dil etdi seyâhat akl u hûş

Reh-neverd-i aşkı Cibril olsa da gümrâh eder

Ey nice dervîşler ol hüsrev-i iklîm-i hüsn

Pâdişâh-ı dehre istignâ-yı ʻizz ü câh eder

Kâkül-i müşgînine dil-bestedir fagfûr-ı Çîn

İstese hakan-ı Türkî bende-i dergâh eder

Pâdişâh-meşreb gedâ-sûret ferişte-menkabet

Âdemiyyet ol perî-sîmâ geh ü bî-gâh eder

Öl diril bir şeb ol âbdâl ile haşr ol Remziyâ

Gerdeni subh-ı kıyâmetden dili âgâh eder

 (Çapan, Pervin (2005). Mustafa Safâyî Efendi Tezkire-i Safâyî: Nuhbetü’l-Âsâr Min Fevâ’idi’l-Eş’âr İnceleme-Metin-İndeks. Ankara: AKMB Yay. 229-230.)

Neşgüfte kaldı gonca-i dil nev-baharda

Bir dem teneffüs eylemedik rüzgârda

(İnce, Adnan (hzl.) (2005). Tezkiretü’ş-Şu‘arâ Sâlim Efendi. Ankara: AKM Yay. 375.)