Madde Detay

Fethiye Hanım ile memur Halis Şehsuvaroğlu’nun oğlu olarak Erzincan’da dünyaya geldi. İlk ve ortaokulu Tokat Turhal’da, liseyi Ankara Sincan’da tamamladı. 1980 yılında Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi’ni bitirdi. Aynı bölümde 1989 yılında doktorasını tamamladı. Ülkü Ocakları Genel Başkanlığı, Sincan Belediye Başkan Yardımcılığı, Türkiye Yazarlar Birliği’nde Genel Başkanlık, Tarım ve Köy İşleri Başkanlığı Müsteşar Yardımcılığı gibi görevlerde bulundu. Avrupa Topluluğu ve Dış İlişkiler Dairesi’ne atandı. 2005 yılında TRT Kurum Üyeliği’ne seçildi. İLESAM, GESAM üyesi, Avrasya Yazarlar Birliği genel başkan yardımcılığı yaptı. 1995 yılında siyasete atılarak Büyük Birlik Partisi’nden Ankara Büyükşehir Belediye Başkan adayı oldu.

Öğrencilik yıllarından itibaren başladığı yazarlık hayatında Genç Arkadaş (1976-80), Hasret (1977-80), Nizam-ı Âlem (1979-80) ve Yeni Düşünce (1987) dergilerinin genel yayın yönetmenliğini yürüttü. Divan Edebiyatı dergisinin yayın kurulunda yer aldı. (1978) Millet gazetesinin sanat sayfasını yönetti (1982-83). Hergün, Yeni Hafta, Gündüz, Son Çağrı, Türk Edebiyatı, Yeni Düşünce, Ayyıldız, Tarım ve Köy, Zaman, Yeni Şafak gibi çok sayıda dergi ve gazetede yazılarının yanında Derviş Edip ve Muhip Alp mahlaslarıyla şiirleri yayımlandı. Gazete ve dergilerdeki yazılarının dışında çeşitli konularda kitaplar da yazan Şehsuvaroğlu, 1983 yılında Genç Sanat yayınevini kurdu. Radyo Birlik’in kuruluşunda çalıştı ve bu radyoda her gün program yaptı.

Müzikle de uğraşan Şehsuvaroğlu, sanat müziği ve türkü formunda besteler yaptı. Resim sanatı alanında da eseler veren yazar, çeşitli sivil toplum örgütlerinde aktif olarak görev aldı. Başta suyun Türkiye için önemi olmak üzere ulusal ve uluslararası çok sayıdaki sempozyumda çeşitli konularda tebliğler sundu. Çeşitli devlet ve özel üniversitelerde dersler verdi.

Şiir, roman, biyografi ve düşünce eserleri başta olmak üzere çok sayıda basılı eserinin yanında makale yazıları mevcuttur. Şehsuvaroğlu Yılın Vizyon Sahibi Yazarı Ödülü TASAM 2012, Yılın Kültür Ve Sanat Adamı Ödülü Radyocular Birliği 2013, Türkiye Yazarlar Birliği 1999 Fikir Ödülü, Türkçe’nin Uluslararası Şiir Şöleni Türkmenistan Katılım Beratı, Bu Toprağın Sesi 10. Yıl Hizmet Beratı, Dünya Yüzü Kazak Kurultayı Beratı, Muhtar Avezov 100. Yıl Beratı, Şehriyar 100. Yıl Beratı gibi çok sayıda ödül almıştır.

12 Eylül 1980 İhtilalı’ndan sonra 17 ay tutuklu kaldı. Tutuklu kaldığı dönemde Kafes adlı romanını yazdı. Bu roman daha sonra senaryolaştırılarak sinema filmi olarak çekildi. 12 Eylül Döneminde işkencelere maruz kalan gençlerin hayatını ele alan roman, dönem Türkiye'sindeki sosyal ve siyasal ortamı anlatmaktadır.

Şehsuvaroğlu, çeşitli konularda yazılar kaleme almakla birlikte asıl Türk milliyetçiliği üzerinde yoğunlaşmıştır. Ona göre Türklerdeki milliyetçilik ve milliyet unsurlarının Batı’dakinden çok çok evvel teşekkül etmiştir. Bu durumun en belirgin göstergesi de Bilge Kağan kitabeleridir. Yazılarında Türk milliyetçiliğinin din birliği, soy birliği, dil birliği, inanç ve ülkü birliği, ortak tarih şuuru, bir arada yaşama iradesi, ortak geçmiş kadar ortak gelecek tasavvuru- projeksiyonu, siyasi birlik gibi birçok etmenden oluştuğunun altını çizen Şehsuvaroğlu, Türk milliyetçiliğini üç safha halinde değerlendirir. Birincisi Bilge Kağan kitabeleriyle kanıtlanan ve Anadolu Türk Devleti’nin kuruluşuna kadar olan dönem, ikincisi aynı zamanda İslam’la şereflenme dönemi de olan Anadolu Türk devletinin kuruluşu ile başlayan ve Osmanlı’nın çöküşüne kadar olan dönem, üçüncüsü ise “üç tarzı siyasetle” başlayan modern milliyetçilik dönemidir. Özellikle milletin şekillenmesinde, milletin ve milliyet unsurlarının tebarüz ettirilmesinde vatan birinci fonksiyondur. Vatan nereye kadar uzanırsa millet o kadar geniş siyasal ve sosyolojik birlik zemini oluşturur.

Kültür ve medeniyetin birbirlerinden bağımsız kavramlar olarak düşünülmemesi gerektiğini savunan Şehsuvaroğlu, mede­ni­ye­tin kül­tür­den ay­rı­la­ma­ya­ca­ğı­nı, kül­tür ve me­de­ni­yet ayrımının, ge­liş­me­si dur­du­rul­muş top­lum­lar için ken­di ken­di­ni kan­dır­mak­tan baş­ka bir işe yara­ma­dı­ğı­na inanır.

Şehsuvaroğlu nesiller arasında yeterince bilgi birikimi ve tecrübe taşınamamaktadır. Her nesil Batılı kaynakları, üstatları takip etme çabasıyla yoğrulurken kendi toprağına ait fikirlerden ve isimlerden uzaklaştığını düşünür. Ona göre bilimsel çalışmalar daha çok önceki fikirlerin ve isimlerin üzerine yapılmalıdır. Batılıların bu yönde ekolle geliştirdiklerini öğrencilerin üstatları üzerine onlarca eser verdiklerinin altını çizer. Ancak bizde ne yazık ki, açıkça bir ekolün peşinde gidenler bile üstatları üzerine yeterince bilimsel eser vermemekte hemen bir kopuş yaşanmakta olduğunun tespitini yapar. Nitekim sadece bugünkü nesillerin değil aydınların bile, yüzyıl önceki yenileyicilerin izlerini süremediklerini belirtir.

Şehsuvaroğlu, ülkedeki şehircilik anlayışına vurgu yapar ve bu konunun en önemli meselelerin başında geldiğini savunur. Ona göre bir milletin ve devletin geleceği, toprağının ve suyunun verimli ve tasarruflu kullanılmasına bağlıdır. Çarpık kentleşme, betonlaşma, tarihî dokunun ve yeşilin yok edilmesiyle değerlerin de yok edildiğini iddia eder. Ona göre Osmanlı’dan gelen şehirleşmenin korunması ve devam ettirilmesi; sonradan yanlış bir felsefeyle yapılan yapıların yıkılması yerine çevre kentler ve yeni kentler arterlerle bağlanacak şekilde inşa edilmelidir. Şehsuvaroğlu bu meselenin diğer bütün konulardan daha önemli, hatta demokrasi ve insan hakları da dâhil olmak üzere diğer meselelerin teferruat olduğunun altını çizer. Zira bu konunun anlaşılmadığı şehir, toplum ve ülkelerde ne adaletten ne kalkınmadan, ne haktan ne hukuktan ne de bilgiden bahsedilemeyeceğini savunur.