Madde Detay

İbrahim Aczî Kendi’nin Türk Şairleri ve Âşıkları’nda (1. Risale) verdiği bilgiye göre Akseki’nin Tongur kazasından olup 1213/1799'da yaşayan halk saz şairlerindendir. İbrahim Aczî Kendi, 1320/1903 senesi Barla nahiye müdürlüğü görevinde bulunmuştur. Bu görevi sırasında Barla’nın Eyleme köyünden Reşid Efendi’nin el yazma cöngünü incelemiş ve içinden Âşık Yareli hakkındaki bilgileri kaydetmiştir.

İbrahim Aczî Kendi'ye göre Âşık Yareli, kalender ve güzel sadaya malik olup söylediği şiirleri huruf-ı mukattaa ile yazarmış.Yareli, aşağıdaki Destan'ını oğlunu askere götüren ayanlara karşı söylemiştir (Kendi yty: 123).

Cönk, Barla’nın Eyleme ? köyünden Reşid Efendi’nin el yazma cöngü

Ergun, Sadeddin Nüzhet-Mehmed Ferîd [Uğur] (1926). Konya Vilâyeti Halkiyyât ve Harsiyyâtı. Konya: yyy.

Kendi, İbrahim Aczî (yty). Türk Şairleri ve Âşıkları (1. Risale). Yusuf Ağa Kütüphanesi D NO 10470/1.

Yeniterzi, Emine (2001). “Tanzimattan Cumhuriyetin İlk Yıllarına Kadar Konyalı Şair ve Yazarlar”. Türkiyat Araştırmaları Dergisi (Selçuk Üniversitesi). 10: 77-161.

Destan

Dinleyin hey destânımı

Devlet emri başım bana

Dağlar açan efgânıma

Zulm etti ayân bana

Yaktı bu iş pek ocağımı

Kodu bizi bundan buna

Ayırdılar kuzumdan beni

Dinle ahbap sazımdan beni

Yıkılmaz mı tek bir ocak

Koca karı bir tek ben kaldım

Aralar köşe bucak

Gitti oğlum garîb oldum

Ayân emri zâlim uşak

Kesik ağaç gibi soldum

Ettiler bir gözümden beni

Hasta sanır yüzümden beni

Tut kap böyle olur mu hiç

Akseki’dir ilim benim

Bir evlâda çekilir mi

Dokuz köy sayam benim

Bize eden olur mu hiç

Pek bozuldu canım benim

Yıktılar özümden beni

Kim kurtarır cüzünden beni

Âşık Yaralı ağlar geçer

Acısından destân yazar

Belki bulur izimden beni

Kendi, İbrahim Aczî (yty). Türk Şairleri ve Âşıkları (1. Risale). Yusuf Ağa Kütüphanesi D NO 10470/1, 123.