Madde Detay

Diyarbakır’da doğdu. Doğum tarihi bilinmemektedir. Asıl adı Kâmî’dir. Kâmî Efendi olarak tanındı. 1180/1767 yılı sonlarında vefat etti. Eserlerine dair bir bilgi bulunmamaktadır. Ali Emirî Efendi (Güner vd. 2003: 47)'de bir na‘ti yer almaktadır.

Güner, Galip ve Nurhan Güner (hzl.) (2003). Ali Emîrî Efendi Esâmî-i Şu‘arâ-yı Âmid. Ankara: Anıl Matbaa ve Ciltevi Yay. 47.

Kurnaz, Cemâl ve Mustafa Tatçı (hzl.) (2001). Mehmed Nâil Tuman, Tuhfe-i Nâilî -  Divan Şairlerinin Muhtasar Biyografileri. C.I-II. Ankara: Bizim Büro Yay. 846-847.

Türk Dili ve Edebiyatı Ansiklopedisi (1981). “Kâmî”. C. 4. İstanbul: Dergâh Yay. 129.

Türk Dünyası Ortak Edebiyatı, Türk Dünyası Edebiyatçıları Ansiklopedisi (2004). “Kâmî”. C. 5. Ankara: AKM Yay. 308.

Na‘t-ı Şerîf

Ey şâh-ı enbiyâ sen o hikmet-şi‘ârsın

Âhir zamâna bir gül-i evvel-bahârın

Hurşîdi* lerze-nâk ü mehi sîne-çâk iden

İki cihânda bir şeh-i sâhib-vekârsın

Zıllın cihâne mâye-i emn ü emân iken

Nâ-bûd bûy-ı gül gibi sen âşikârsın

Reşk-i selef olursa n’ola ümmetin senin

Peygamberâna server-i âlî-tebârsın

Kâmî-i dil-figâra meded el-meded yetiş

Ol gün ki bî-kesâna şefâ‘at-şi‘ârsın

*Güner vd. 2003’te “Hûrşîdleri” şeklindedir.

(Güner, Galip ve Nurhan Güner (hzl.) (2003). Ali Emîrî Efendi Esâmî-i Şu‘arâ-yı Âmid. Ankara: Anıl Matbaa ve Ciltevi Yay. 47).