Madde Detay

Bekir Cila, 15 Ekim 1951'de Hatay'ın Yayladağı ilçesine bağlı Yeditepe Bucağı’nda (Bezge) doğmuştur. Bucağındaki ilkokulu bitirerek tahsilini tamamlar ve ardından 13-14 yaşlarında rençperliğe başlar (Kabadayı 2000: 151). Âşık, 1970-1972 yılları arasında vatani görevini Gelibolu'da yapar (Şerifoğlu 1995: 29). Askerlik hizmetini bitirdikten bir süre sonra 4 Ekim 1973 tarihinde İskenderun Demir-Çelik Fabrikasında işe girer ve 1996 yılında da buradan emekli olur. Bekir Cila, teyzesinin kızı ile evlidir. Bu evlilikten 3 erkek ve 1 kız çocuğu dünyaya gelir. Âşığın bu gün itibarıyla 10 tane de torunu vardır (www.mkutv.web.tv).

Bekir Cila, hâlen kendi doğduğu yerde yaşamını sürdürmekte ve zaman zaman kendi ifadesiyle "şiire, türküye doyabilmek", geleneği canlı tutabilmek için âşıklarla Yayladağı ilçesi civarındaki Sufanda yaylasında sazlı sözlü ortamlarda bir araya gelmektedir (mkutv.web.tv).

Âşık, âşıklığa çocukluk yıllarında Yunus Emre, Karacaoğlan ve Niyazi-i Mısri okuyarak başladığını ifade eder. Bir diğer deyişle, usta çırak ilişkisi içinde yetişmez, kendisini yetiştirir. Badeli bir âşık değildir ama âşıklığın doğuştan gelen bir vergi olduğu görüşündedir. Bekir Cila, şiirlerinde ayrı mahlas kullanmaz; sadece adını tapşırır. Şiirlerinde genellikle 11'li (6+5, 4+4+3) ölçü kullanır ve ağırlıklı olarak yarım kafiyeyi tercih eder.

Bekir Cila, şiirlerinde anlatımı güçlendirmek için tekrir ve ikilemelere, deyimlere, halk söyleyişlerine sıkça yer verir. Şiirlerinde çoğunlukla doğrudan anlatım, hikâye etme, delil ve ispat ile nasihat-hitap yöntemlerini kullanmayı tercih eder.

Bekir Cila'nın şiirlerinin genellikle koşma tarzında güzelleme, taşlama ve nasihat şeklinde olduğu dikkati çeker. Şiirlerinde çoğunlukla aşk, zamandan şikâyet, ölüm, din ve pişmanlık temalarının kullanıldığı görülür. Boş zamanlarını şiir okuyarak ve şiir yazarak değerlendirir. Bu, âşık için bir yaşam tarzıdır ve bu güne kadar âşığın beş yüz civarında şiir yazdığı ifade edilir (Şerifoğlu 1995: 30).