Madde Detay

Muhlis Ceylan, 21 Nisan 1959 tarihinde Erzurum Olur’un Atlı köyünde dünyaya gelir. Baba adı Refik, ana adı Ülviye’dir. Beş çocuklu ailenin en büyük çocuğudur. İlkokulu köyünde okur. Ortaokulu Ankara’da Abidin Paşa Ortaokulunda okuyarak 1974'te buradan mezun olur. Lise eğitimi için Adana’ya gider. 1977'de, Adana Yapı Meslek Lisesini bitirir. Aynı yıl Erzurum Kâzım Karabekir Eğitim Enstitüsü Sosyal Bilgiler Bölümüne kaydolur. 1980'de eğitim enstitüsünden mezun olur. Yükseköğretimini bitirdiği yıl evlenir. Eşinin adı Hanım’dır. Bu evlilikten dört çocukları olur. Çocuklarının biri hayatta değildir (Vural 2012: 372; Vural 2019). Ceylan, 1982'de İzmir Bornova Suphi Koyuncuoğlu Lisesinde sosyal bilgiler öğretmeni olarak göreve başlar. 1984'te İzmir Özdere Ortaokulunda bir öğretim yılı çalışır. 1985'te Gaziemir Lisesine tayin olur. Bu okuldan 1987'de rotasyonla Kars merkezdeki Gazi Kars Ortaokuluna tayin edilir. Burada iki yıl idarecilik yapar. 1989’da Ankara’nın Çubuk ilçesindeki Barbaros Ortaokuluna tayin edilir. Barbaros Ortaokulundaki dokuz aylık görevden sonra Olur ilçesi Atlı Köyü Ortaokuluna müdür olarak tayin edilir. Burada beş yıl görev yapar. 1995’de yılında Oltu İmam Hatip Lisesine tayin olur. Bu okulda bir müddet görev yaptıktan sonra sırasıyla, Oltu Yasin Haşimoğlu İlkokulu, Oltu Yusuf Ziya Bey İlköğretim Okulu ve son olarak Oltu Ticaret Meslek Lisesinde çalışır. 2003’de Mersin Çay Mahallesi İlköğretim Okulu Mersin Selçuklar İlköğretim Okulu müdür yardımcılığı görevini sürdürürken 2011'de emekli olur (Vural 2019). Emekli olduktan sonra Ankara’ya yerleşir. Ankara’da yaşamaktadır. Şiir sanatıyla, edebiyatla ilgisini devam ettirmektedir.

Muhlis Ceylan, okul ders kitaplarında okuduğu Yunus Emre, Erzurumlu Emrah, Karacaoğlan ve Oltu Havzası âşıklarından Sümmanî gibi, halkla gönül bağı kurmuş ozanlardan etkilenerek şiire yönelir. 1982'de İzmir’de öğretmenliğe başladığı yıllarda tasavvufla ilgilenen şairin şiir dünyasının şekillenmesinde bu tasavvufî düşüncelerin önemli etkisi olur. “Mevla cemalini varda seyrettim/Anada, babada, yarda seyrettim” diyen Ceylan, ilk şiirlerini köyünde öğretmenliğe başladığı 1989 yılından itibaren bu tasavvufi düşüncelerin etkisiyle, kendi köyü, köyünün insanları, yakın çevresi ve tabiat manzaraları için yazmıştır (Vural 2012: 372; Vural 2019).

Ceylan, şiirle ilgili düşüncelerini şöyle özetlemektedir: “Şiir, Rabbimizin gönüllere ilham ettiğini şairlerin de aşikâr etme, Rahman’ın gönüllere bıraktığı izleri kaleme alma, dile getirme işidir. İnsan eşref-i mahlûkat olarak halk edilmiştir. Her insanda Yüce Allah’ın celal ve cemal sıfatı vardır. Bir şair olarak baktığım zaman, kulda Allah’ın cemal sıfatını müşahede etme hassasiyeti oluşur. Kulda Allah’ın cemal sıfatı müşahede edildiğinde ise muhabbet ve aşk oluşur. Kalpte biriken sevginin ve muhabbetin, gönülden dile, dilden söze ve yazıya dökülmesi şiirdir” (Vural 2019).

Çeşitli konularda yazan Muhlis Ceylan’ın şiiri halk kültüründen ve halk edebiyatından beslenen bir şiirdir. Doğup büyüdüğü Erzurum coğrafyası bu şiir kültürünün en zengin damarlarını bünyesinde barındırmaktadır. Dolayısıyla şiirlerinde bu coğrafyanın sembol isimlerinden Erzurumlu Emrah, Sümmanî ve Alvarlı Efe gibi önemli temsilcilerinin, hem tekke ve hem de âşık tarzı halk şiirinin izlerini bulmak mümkündür. Ceylan, ustaca teşbih ve mecazlarla süslenen şiirleriyle halk şiiri geleneğinin bir temsilcisi durumundadır. Konu zenginliği açısından halk şiiri geleneğinin bütün unsurlarını vermeye çalıştığı dikkati çeker. Şiirlerinde, aşk, tasavvuf, millî, manevi değerler, gurbet, sıla ve sosyal konulara yer vermiştir. Ancak, dini, tasavvufî, ahlâkî şiirleri ağırlıktadır. Genellikle hecenin 11’li kalıbını kullanır. Şiirlerinin birçoğu koşma nazım tekniğine uygundur. Şiirlerinin bir kısmı Sonsuza Doğru Sevgi Yoluyla (2008) adıyla yayımlanmıştır. Bazı şiirleri de Semerkant dergisinde yayımlanmıştır.