Madde Detay

Şirazlıdır. Asıl adı Mehdî olan şair, Fikârî mahlasıyla tanındı. Sicill-i Osmanî’de Efkârî olarak zikredilir. Filibe müderrisi olarak görev yaptı. Aynı zamanda hattat olan Seyyid Mehdî, belâgat ve beyânda da ustadır. Keşşâf ile Kadı Beyzâvî, Şerh-i Telhîs ve Hâşiye-i Tercîd’e ta’likatı vardır. Kaynaklar şairin Arapça ve Farsça şiirleri olduğunu da belirtir (Akbayar 1996: 936, İnal 1928: 565). İlgili kaynaklarda şairin eserlerinden örneklere rastlanamamıştır.

Akbayar, Nuri (hzl.) (1996). Mehmed Süreyyâ, Sicill-i Osmanî. İstanbul: Tarih Vakfı Yurt Yay.

İnal, İbnülemin Mahmud Kemâl (hzl.) (1928). Tuhfe-i Hattâtîn, Müstakîmzâde, Süleyman Sadeddin. İstanbul.

Kurnaz, Cemal ve Mustafa Tatçı (hzl.) (2001). Nail Tuman, Tuhfe-i Nâilî. Ankara: Bizim Büro Yay.

Özcan, Abdülkadir (1989). Mecdî Mehmed Efendi, Hadâiku’ş-Şakaik (önsöz ve indeks ile tıpkıbasım). İstanbul: Çağrı Yay.