Madde Detay

19. yüzyılın başında yaşamış olan Güferî'nin ne zaman doğduğu bilinmemektedir. Cumhuriyet öncesi Osmaniye âşıkları içinde tek kadın âşıktır. Varlığı sevgilisi Ahmed Bey’le olan ilişkisi etrafında söylenen hikâye ile tanınır. Ahmed Bey vefat ettikten sonra hiç evlenmez. Güferî ve sevdiği Ahmed Bey amca çocuklarıdır ve daha doğmadan beşik kertmesi yapılmışlardır. Evlenme çağına gelince nişanlanırlar. Bir müddet sonra Ahmet Bey'in babası ve annesi vefat eder. Yalnız kalan Ahmed Bey, amcasına gidip bir an önce evlenmek istediğini söyler. Güferî’nin babası kabul eder. Yaylaya göç sırasında çöken bir deveye vurması üzerine deve Ahmed Bey’in bacağını ısırır. Ahmed Bey bir yıl süre ile amcasının evinde Güferî’nin gözetiminde tedavi görür. Ancak Güferî ve Ahmed Bey bu olay üzerine evlenemezler. Bir gün Ahmed Bey hasta yatağında yatarken komşu kızlardan biri Güferî’nin yokluğunu fırsat bilir ve Ahmet Bey’in yanına varıp aşkını söyler. Bunu duyan Güferî bir türkü söyler. Bu olay üzerine Güferî, Ahmed Bey’e bakmaz. Ahmed Bey, yedi yıl hasta yattıktan sonra vefat eder (Karaburç 2006: 45).

Karaburç, Mehmet (2006). Osmaniye’de Âşıklık Geleneği. Osmaniye: OFAD Yay.

Koşma
İşte meydan işte kılıç gelene
Canım kurban kıymatımı bilene
Ben yarimin abtalıyım kime ne
Halak eyler namus beni arınan

Parmağına altın yüzük takılır
Kelpir hanım hatırıma dokunur
Yarın ismi dört harfinen okunur
Elif, hadır mim üstüne dalınan

Karaburç, Mehmet (2006). Osmaniye’de Âşıklık Geleneği. Osmaniye: OFAD Yay. 45.