Madde Detay

Asıl adı Mustafa’dır. Bursalıdır. 1078/1667-68 tarihinde doğdu. Babası Bezirgan’dır. Seyit Feyzullah Efendi’den ders aldı. Kırk yaşından sonra Bursa’da Sultan Orhan Türbesi'nde imaret şeyhliği yapmıştır. 1138/1725-26 tarihinde vefat etti. Safâyî (Çapan 2005:180) ve Safvet (Güzel 2012: 196) ölüm tarihini 1100/1689 olarak verir. Nail Tuman ise bu tarihin yanlış olduğunu söyler (Kurnaz ve Tatcı 2001: 204). Safâyî ve Safvet dışındaki biyografik kaynaklarda ölüm tarihi 1138/1725 olarak verilir. Yalnız Sicill-i Osmanî’de doğum tarihi yanlışlıkla 1178/1764-65, ölüm tarihi ise 1238 / 1822-23 (Akbayar 1996: 294) olarak verilmiştir. Şairin mezarı Bursa’dadır.

Tezkireler, Huldî’nin şiirlerini itibara değer ve nükteli bulurlar.

Abdulkadiroğlu, Abdulkerim (1999). İsmâilBelîğ Nuhbetü'l-Âsâr li-Zeyli Zübdeti'l-Eşâr. Ankara: AKM Yay. 72-74.

Akbayar, Nuri - Seyit Ali Kahraman (hzl.)(1996). Mehmed Süreyya Sicill-i Osmânî . C.II. İstanbul: Tarih Vakfı Yay. 294.

Çapan, Pervin (hzl.) (2005). Mustafa Safayî Efendi, Tezkire-i Safayî. Ankara: AKM Yay.180.

Çifçi, Ömer (hzl.) (yty.). Fatîn Davud, Hâtimetü’l-Eş’âr (Fatin Tezkiresi). Ankara: KB  e-kitap: http://ekitap.kulturturizm.gov.tr/dosya/1-219117/h/metin.pdf [erişim tarihi: 15.03.2014].125.

Güzel, Bilal (2012). Kemiksiz-zâde Safvet Mustafa ve Nuhbetü'l-Asar min-Ferâidi'l-Eş'âr. Yüksek Lisans Tezi. Ankara: Gazi Üniversitesi.

İnce, Adnan (hzl.) (2005).Tezkiretü’ş-Şuara – Salim Efendi. Ankara: AKM Yay. 300.

Kurnaz, Cemal ve Mustafa Tatçı (hzl.) (2001). Mehmet Nail Tuman, Tuhfe-i Nâ’ilî. Divan Şairlerinin Muhtasar Biyografileri. Ankara: Bizim Büro Yay. 204.

M. Şemseddin Sami (1996). Kâmûsü'l-Alam. C. III. İstanbul: Kaşgar Neşriyat. 2053.

Gazel

Aceb mi düşmese ehl-i tecerrüd kayd-ı sâmâne

Olur mu âşinâ her lafz ile ma‘nâ-yı bîgâne

Şeb-i târî sanırdı kâkül-i müşgîn-i cânâne

Müselsel her gece yâ Leylî derdi Kays-ı dîvâne

Duçâr olsam bir ehl-i derde yer eyler derûnumda

Ne pek benzer benim dîvâne gönlüm Beyt-i Ahzân’e

Benimle var mı at başı ber-â-ber bir yürür sâkî

Kümeyt-i meyle gül-gûn-ı sirişkim girdi meydâne

Seni ey âftâbım gelmeden tahvîl eder agyâr

N'ola dönse sabâh-ı ‘ayşımız şâm-ı garîbâne

Kadem-rence kılıp gam-hâneme gelse gece kalmaz

Bize geldikçe turmaz ol vefâsız ‘ahd ü peymâne

Sarây-ı sîne-i Huldî’yi teşrîf eylese bir şeb

Gelip îmâna ol kâfir yakın olsa müselmâne

(İnce, Adnan (hzl.) (2005). Tezkiretü’ş-Şuara – Salim Efendi. Ankara: AKM Yay. 300.)