Madde Detay

Asıl adı Sa’deddîn Mes’ūd, mahlası Mes’ûd'dur. Şiirlerinde “Sa’deddîn El-Mar’aşî” ve “Mes’ûdü’l-Mar'aşî” kaydının bulunması şairin Maraşlı olduğunu göstermektedir (MK TY. 106, HAEK TY. 291).

Mes’ûd-ı Mar’aşî’nin eser olarak Millî Kütüphane Yazmalar Koleksiyonu 106 numarada kayıtlı bir Şiir Mecmuası bulunmaktadır. Toplam 21 varaktan oluşan eser şekil itibarıyla cönke benzemesine rağmen çoğu divan şairlerinin şiirlerinden müteşekkil bir şiir mecmuasıdır. Mecmuadaki şiirlerin hemen hepsi dinî-tasavvufi muhtevalıdır. Mecmuanın muhtelif yerlerinde “El-Fakir El- Garîb Mes’ûd” kaydı bulunmaktadır. Mecmuada, Mes’ûd’un bir murabba münacat ile bir na'tı bulunmaktadır. Mecmua, Mes’ûd’un kendi şiirlerinin yanı sıra Sa’dî-i Maraşî’nin şiirlerini de ihtiva etmesi bakımından önemlidir (MK TY. 106). Mes’ûd’un ayrıca Hâfız Ali Efendi İlmî Eserler Kütüphanesi’nde, 291 numarada kayıtlı yazma bir mecmuada da üç tane şiiri bulunmaktadır. Şairin bu mecmuada, yukarıda anılan münacatı dışında iki farklı şiiri mevcuttur. Bu şiirlerin biri na't, diğeri ise Hz. Mevlânâ’yı konu alan bir gazeldir (HAEK TY. 291). Mes’ûd’un "Medh-i Resûl" başlıklı iki murabbaı da, KYEBMK, Karacaoğlan İl Halk Kütüphanesi Koleksiyonu, TY.: Nu.: 128, v.: 148a-149b’de bulunmaktadır.

Mes’ûd’un anılan şiirlerinin hepsi aruz vezni ve divan şiiri nazım şekilleriyle yazılmıştır. Şiirlerinden Mes’ûd’un dinî kıymetlere bağlı mutasavvıf bir divan şairi olduğu görülmektedir.

Alıcı, Lütfi vd. (2009). “Maraşlı Divan Şairleri”. Türk Edebiyatında Maraşlılar. Kahramanmaraş: Ukde Yay.

Cönk/Şiir Mecmû'ası. Milli Kütüphane (MK). TY. Nu. 106.

Mecmua. Kahramanmaraş Hâfız Ali Efendi İlmî Eserler Kütüphanesi (HAEK). Nu.: 291.

Na't-ı Şerîf/Mecmû'a. Konya Yazma Eserler Bölge Müdürlüğü Kütüphanesi (KBYEBMK). Kahramanmaraş Karacaoğlan İl Halk Kütüphanesi Yazmaları. TY. Nu.: 128.

Na’t-ı Şerîf El-Garîb Sa’deddîn El-Mar’aşî

Ey şâh-ı dü-gîtî vü şehenşâh-ı risâlet

Ey şem’-i ruhı pertev-yâb mâh-ı risâlet

İtdün güzer-i kurb-gehî Hazret-i Hakka

Kat’ oldu o dem arsa-i nâ-gâh-ı risâlet

Hengâm-ı şebi kişver-i lâhûta refîkın

Nâmûs idi pâyına hem-râh-ı risâlet

Arş üzre gehî nüh-feleğe seyr ü sülûkun

Hencâr-ı nübüvvet mi veyâ râh-ı risâlet

Keşf itdi serâ perde-i hikmet fem-i kudret

Açdıkda tılısmât-ı lebi gâh-ı risâlet

Esrâr-ı semâvât zemîn içre senünçün

Yokdur ki ola mechûl ey âgâh-ı risâlet

Levhile kalem arsa-i arş üzre gehî gâh

Firdevs-i cinân idi nazargâh-ı risâlet

Ey pâdişeh-i dâver-i iklîm-i nübüvvet

Sînende senün mâh-ı güzergâh-ı risâlet

Ârâyiş-i gülzâr-ı ruhun ravza-i cennet

Pür-nûr cebîninde safâgâh-ı risâlet

Bâbından umar rahmet-i Hak cümle nebîler

Gör kim ne kadar âlî o dergâh-ı risâlet

Gerdûn-ı sevâbitde sebât üzre münevver

Her biri birer necm ki sen mâh-ı risâlet

Hatm urdı yed-i kudret-i hallâk-ı kerîmim

Şânında tamâm oldığıçün câh-ı risâlet

Feyzinle eğer bulsa selâmet n’ola âlem

Makbûl-ı şefâ’atsin eyâ şâh-ı risâlet

Bağışla yüzüm karasını bana Habîbüm

Lutfunla beni eyle penâgâh-ı risâlet

Mes’ûd garîbine meded ey şeh-i Bathâ

İhsânına muhtâc u hem-hâh-ı risâlet

(Cönk/Şiir Mecmuası (yty). Milli Kütüphane (MK). TY. Nu.: 106. vr. 5b-6a.)