Madde Detay

İbrahim Özcanlı, 2 Mart 1948 tarihinde Adana'nın Kozan ilçesinin Akçalı Uşağı köyünde dünyaya gelmiştir. İlk ve orta öğrenimini tamamladıktan sonra liseye başlamış, fakat birinci sınıftayken okulu bırakmıştır. Özcanlı, 1968 yılında askere gitmiştir. Askerden döndükten sonra evlenmiş ve bu evlilikten üçü kız olmak üzere beş çocuğu olmuştur. Özcanlı, 1969 yılında postacı olarak işe başlamış ve 1994 yılında emekli olmuştur. Özcanlı'nın eşi de şiirle uğraşmaktadır ve bazen eşiyle küçük çaplı atışmalar yapmaktadır. Ayrıca, Adana Kozan'da bulunan yeğeni Adnan Özcan da âşıklık geleneği temsilcilerindendir (Özer 2013: 228).

Özcanlı, gençlik dönemlerinde şiir söylemeye başlamıştır. O, şiir söylemeye nasıl başladığını şöyle anlatmaktadır: "1997 yılında yerel televizyonların birisinde, tv programına katılmış olan biri şiir söylerken bir mısrada 8'li ölçüyü kullanırken bir mısrada 13'lü ölçülere çıkıyordu. Benim de içimde o zamandan bir ukde kaldı. Kendi kendime 'şiir öyle mi yazılır?' dedim. Bir şiir yazdım ve kendimi ortaya koydum. Allah'a şükür de tanındım." Bir gün yayladayken iki ustasından birisi olarak kabul ettiği Aşık Ali Kemal Yiğit, onu şiir söylerken görmüş ve teşvik etmiştir. Özcanlı, saz çalmayı istemiş fakat elindeki rahatsızlık sebebiyle saz çalamamaktadır (Özer 2013: 229). Özcanlı, şiirleri üzerinde zaman zaman değişiklikler yapmaktadır. Bunu da "Şiirlerimde değişiklik yaparım. Şairlik geleneğinde şiirleri ham yazarız. Sonraları şiirleri okudukça kafamızda olgunlaşır ve üzerinde küçük çaplı düzenlemeler yaparız. Mesela benim Cumhuriyet isimli bir şiirim vardır. Bu şiiri yazdıktan sonra yirmi üç gün üzerinde düşündüm." sözleriyle ifade etmiştir (Özer 2013: 229).

Özcanlı'nın genellikle 8'li ve 11'li hece ölçülerini kullandığı şiirlerinin dörtlük sayısı da 4 ila 8 arasında değişmektedir. Âşık mahlas olarak 'Postacı'yı kullanmaktadır. Fırsat buldukça âşık meclislerine girmekte ve âşık atışmalarına katılmaktadır. Özcanlı, yaptığı atışmalarla ilgili olarak: "Kolumdaki özrümden dolayı saz çalamadığım için atışmaları sazsız yaparım. Âşık Fındıklı, Âşık Tanrıkulu, Ali Kemal Yiğit gibi âşıklarla atışmalar yaptım hala da atışıyorum. Atışmalara girerken dikkat ettiğim bir husus vardır. O da yapacağım atışmaların taşlama tarzında olmasıdır. Çünkü diğer türlerde pek fazla bilgi sahibi olmadığım için sonunu getiremeyebiliyorum. Bazen de atışma yaptığım kişiler yenileceğini anladığı zaman dini konulara meylediyor ben de bilmediğim için işin içinden çıkamıyorum." demektedir (Özer 2013: 229). Kahvehane kültürünün Adana yöresinde kalmadığını, bu geleneğin Adana kültüründen silindiğini söyleyen Özcanlı, bu geleneğin bir nesil sürmesine imkan vermek için Yakup Karaca'yı çırağı olarak yetiştirmektedir (Özer 2013: 229). "Hayata Dair", "Orta Asya'dan Anadolu'ya Bizim Eller", "Aşık Mıyım, Şair Miyim Ozan Mı?" isimli kitapları vardır. Kitaplarının yanında şiirlerini gazetelerde, dergilerde yayımlamaktadır. Adana'da çıkan " Türkmen Eli" isimli yerel dergide her ay şiirleri yer almaktadır (Özer 2013: 229). Şiir üzerine sadece bir yarışmaya katılmış, o yarışmada da birinci olmuştur. Çukurova Üniversitesi ve Selçuk Üniversitesi öğrencileri tarafından şiirleri ve sanatı üzerine tez çalışmaları yapılmıştır (Özer 2013: 229). 2017 yılında Adana'da düzenlenen “Türkiye’nin Halk Ozanları Çukurova’da Buluşuyor” adlı festivalde Adanalı Âşıkları temsilen katılan âşıklar arasındadır (www.adanakulturturizm.gov.tr).