Madde Detay

Bursa’da doğan Sehâyî’nin hayatı hakkında eldeki bilgiler sınırlıdır. Beylerden olan Sehâyî, Latîfî’ye göre Yavuz Sultan Selim’in Şam ve Halep’i fethettiği sırada (922/1516-17) (Canım2000: 298), Hasan Çelebi’ye göre ise Yavuz Sultan Selim tahta çıktığı zaman (918/1512) (Eyduran 2009: 372) ölmüştür.

Sehâyî’nin herhangi bir eserinin olup olmadığı hakkında kaynaklarda bilgi bulunmamaktadır. Latîfî, Sehâyî’nin şiirlerinin çoğunu tercüme ve tazmin yoluyla yazdığını belirtir (Canım2000: 298).

Akbayar, Nuri (hzl.) (1998). Mehmed Süreyya, Sicill-i Osmânî (Yâhud Tezkîre-i Meşâhir-i Osmânî). C. 5. İstanbul: KB-Tarih Vakfı Ortak Yay.

Canım, Rıdvan (hzl.) (2000). Latîfî, Tezkiretü’ş-Şu’arâ ve Tabsıratü’n-Nuzamâ. Ankara: AKM Yay.

Eyduran, Aysun S. (hzl.) (2009). Kınalı-zâde Hasan Çelebi, Tezkîretü’ş-Şu’arâ, Tenkitli Metin B. Ankara: KTB Yay. E-kitap: http://ekitap.kulturturizm.gov.tr/belge/1-83504/kinalizade-hasan-celebi---tezkiretus-suara.html [Erişim Tarihi: 01.02.2014].

Kaf-zâde Fâ’izî. Zübdetü’l-Eş’âr. İstanbul Büyükşehir Belediyesi Atatürk Kitaplığı, Belediye 11. vr. 89a.

Kurnaz, Cemal ve Mustafa Tatcı (hzl.) (2001). Mehmet Nâil Tuman, Tuhfe-i Nâilî- Dîvân Şâirlerinin Muhtasar Biyografileri. C. 1. Ankara: Bizim Büro Yay.

Şemseddin Sâmî (1314). Kâmûsu’l-Âlâm. C. 4. İstanbul: Mihran Matbaası.

Murabba

Kanı şol dem katı garrâsı geçerdün güzelün

Yok sanurdun bu cihanda dahî misl ü bedelün

Cevr iderdün bize yanına düşüp her keçelün

Geçdi vaktün yüri var imdi tırâş it sakalun

Kanı şol dem ki lebün gonca ruhun lâleyidi

Âşıkun işi güci bülbül-veş nâleyidi

Kime kaldı bu güzellik sana da kalaydı

Ne turursun yüri var imdi tırâş it sakâlun

Anma hüsnün demini bir dahî kim geçdi geçen

Bu kadar nâz ile şive bu sakâş ile neden

Gel’e bu kannışı terk eyle sakalundan utan

Geçdi vaktün yüri var imdi tırâş it sakâlun

Kanı ol dem ki tapun kişver-i hüsne beg idi

Cân virenler yoluna âdem ü yâhûd seg idi

Böyle olmakdan ise asılup ölmek yeg idi

Geçdi vaktün (yüri var imdi tırâş it) sakâlun

Senün içün didiler şimdi sakalını yolar

Yoldugın sakal olurdı harsı deccâla yular

Yoldugun mûlar ile nice mûtâfhâne tolar

Ne turursın yüri var imdi tırâş it sakalun

Lutf u tab’ ehline turdukça kesâfet virdün

Bu sakal ile ‘aceb meclîse sıklet virdün

Ne mukassî hat olur bezme kasâvet virdün

Geçdi vaktün yüri var imdi tırâş it sakalun

(Canım, Rıdvan (hzl.) (2000). Latîfî, Tezkiretü’ş-Şu’arâ ve Tabsıratü’n-Nuzamâ. Ankara: AKM Yay. 299.)