Madde Detay
ŞEREF TAŞLIOVA
(d. 10.04.1938 / ö. 20.09.2014)
âşık
(Âşık / 20. Yüzyıl / Anadolu-Osmanlı-Türkiye)
ISBN: 978-9944-237-86-4
Asıl adı Şeref Taşlıova olan âşık, şiirlerinde Şeref mahlasını
kullanmıştır. Kars’ın Çıldır ilçesine (1992'den itibaren Arpaçay’a) bağlı
Gülyüzü (Pekreşen) köyünde 10 Nisan 1938 tarihinde doğdu. Hacı Bey ve Nergis
Hanım’ın üçüncü çocuğudur. Âşıklığa duyduğu ilgi ilkokul yıllarında başladı.
1949 yılının 23 Nisan Çocuk Bayramı’nda Çıldır'da düzenlenen programda ilk kez
köyü dışındaki bir topluluk huzurunda türkü söyledi. 1950’de ilkokuldan mezun
olan âşık, 1951 yılında Kars Cilavuz Köy Enstitüsü’nü kazandı. Bir süre okudu,
ancak ağabeyinin vefatı nedeniyle devam edemedi. Köyüne dönünce Âşık Şenlik’in
oğlu Âşık Kasım’a çırak oldu. Bu dönemde Âşık Gülistan ve Âşık Müdâmî’den de
istifade etti. Bu üç usta âşıktan saz çalma, şiir söyleme ve hikâye anlatma
üzerine sanatın inceliklerini öğrendi. Ayrıca Âşık Mehmet Hicrânî, Âşık Dursun
Cevlânî, Âşık Latif, Âşık Merdan, Âşık Abbas, Âşık Musa, Âşık İlyas ve Âşık
İslam Erdener’i sözlü icra ortamlarında dinleyerek kendisini geliştirdi.
1958-1960 yılları arasında Isparta, İzmir ve İstanbul’da askerlik görevini
yaptı. 1959 yılında Münire Hanım ile evlendi. Bu evlilikten sekiz çocuğu oldu.
TRT Kars Radyosunda 1964 yılından itibaren on yıl süreyle âşık programları
hazırladı ve sundu. Âşıkların icra yaptığı kahvehanelerin yanında Âşık Murat
Çobanoğlu’nun kahvesinde 1994 yılına kadar gece ve gündüz fasıllarını sürdürdü.
Hikmet Arifi Ataman, Şah İsmail, Korkmaz İkan, Nuri Şahinoğlu ve Sadrettin Ulu
çırakları arasındadır.
Marl Belediyesi tarafından 1987 yılında Murat Çobanoğlu ile birlikte
Almanya'ya davet edildi. UNESCO’nun 1988’de hazırladığı ‘Dünya Sanat Dizisi’nde
Türkiye'deki âşıklık geleneğini temsil etme görevini üstlendi. İngiltere'de
gerçekleşen ‘Uluslararası Hikâye Anlatma Festivali’ne (International Story
Telling Festival) dört kez davet edilerek katılım sağladı. 02-04 Mayıs 1993
tarihlerinde Kırgızistan’da yapılan Manas Şöleni’nde bulundu. 21-23 Haziran
1996 tarihlerinde Danimarka’da organize edilen ve 24 ülkenin dâhil olduğu
‘Vikinglerin Doğuş Günü ve Gün Dönümü Geleneği Festivali’nde Türkiye'yi temsil
etti. 1996 yılında Singapur’da düzenlenen ‘Nasrettin Hoca Yılı Etkinlikleri’nde
görev aldı.
Bugüne kadar altın ve gümüş olmak üzere 135 madalya, 150 plaket ve şilt,
180 takdir/teşekkür belgesi kazandı. Üniversitelerde hazırlanan Lisans
mezuniyet tezlerinden, Yüksek Lisans, Doktora tezlerine ve Doçentlik
çalışmalarına kadar birçok bilimsel esere konu oldu.
Hakkında hazırlanmış çalışmalardan bir kısmı şunlardır: Deniz
Şener (2005) Âşıklık Geleneği İçerisinde Şeref Taşlıova’nın
Yeri ve Kullandığı Makamlar, Yüksek Lisans Tezi, Ege Üniversitesi; Alper
Karadeniz (2006) Âşık Şeref Taşlıova’nın Hayatı, Sanatı ve Eserleri,
Yüksek Lisans Tezi, Kafkas Üniversitesi; Yavuz Selim Memiş (2013) Âşık
Şeref Taşlıova’dan Derlenen Halk Hikâyelerinde Değerler Eğitimi, Yüksek
Lisans Tezi, Akdeniz Üniversitesi. Ayrıca, Gazi Üniversitesi Edebiyat Fakültesi
Türk Halk Bilimi Bölümü Öğretim Üyesi Doç. Dr. Armağan Coşkun Elçi (2011)
doçentlik çalışması olarak Âşık Şeref Taşlıova’nın Ezgi Repertuarı adıyla
yayımlanan incelemeyi yapmıştır.
İlk yurt dışı programı Başbakanlık tarafından “sanat elçisi” olarak
görevlendirilmesi nedeniyle 1971 yılında Almanya’da gerçekleşti. Takip eden
yıllar içinde Hollanda, Belçika, Lüksemburg, Fransa, İsviçre, İsveç, Avusturya,
Danimarka, Almanya, İngiltere, Singapur, Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti,
Kazakistan, Kırgızistan, Pakistan, Türkmenistan ve Amerika Birleşik Devletleri
gibi birçok ülkede sanatını icra etti.
TRT tarafından hazırlanan “Ozanın Kopuzundan Âşığın Sazına” isimli
programın danışmanlığını, “Âşıklık Geleneği” programının metin
yazarlığını yaptı. Japon NHK Televizyonunun farklı tarihlerde çekimini
yürüttüğü “İpek Yolu” ve “Tarihin Altın İzleri” belgesellerinde
görev aldı. İngiliz BBC Televizyonunun hazırladığı “Alexander” isimli
yapımın Türkiye bölümünde âşık tarzı destan türü örneklerini sundu. Alman ATT
ve ZDF Radyolarında ve İngiliz BBC Radyosunda programlara katıldı. 2001 yılında
UNESCO Türkiye Millî Komisyonunun katkılarıyla, Atatürk Kültür, Dil ve Tarih
Yüksek Kurumu Atatürk Kültür Merkezi Başkanlığı tarafından hazırlanan “Meddahlık
ve Meddah Hikâyeleri” isimli projede kaynak kişi olarak icrada bulundu.
1981 yılında, “Atatürk’ün Doğumunun 100. Yıl Dönümü” münasebetiyle,
TRT’nin düzenlediği “Atatürk” konulu şiir yarışmasının “güzelleme”
dalında “Biri Anadolu Biri Atatürk” isimli şiiriyle Türkiye Birincisi oldu.
Birçok kurumdan ödül aldı.
Ulusal ve uluslararası folklor/halk edebiyatı sempozyum ve kongrelerinde bildiriler sundu.
Akademik ortamda sunulması itibarıyla 1964 yılında Atatürk Üniversitesi’nde
ilk programını gerçekleştirdi. Bunu köklü Türk üniversitelerindeki diğer
örnekler takip etti. Ayrıca yurt dışında Londra Üniversitesi, Cambridge
Üniversitesi, Singapur Üniversitesi ve Berlin Üniversitesinde âşıklık
geleneğine dair seminerler verdi, akademik personel ve öğrencilere sunumlar
yaptı. Amerika Birleşik Devletleri Indiana Üniversitesi tarafından 1983’te,
Almanya Berlin Üniversitesi tarafından 1987’de şiirleri Kars’ta derlendi.
2010 yılının aralık ayında Amerika’da bulunan Harvard Üniversitesine davet
edildi. Harvard Üniversitesindeki programlarında kendisine Prof. Dr. Karl
Reichl ve Dr. Himmet Taşkömür eşlik etti.
Avrupa ülkelerinde ve Türkiye’de çok sayıda plak ve ses kaseti hazırladı.
Kültür ve Turizm Bakanlığı Sivas Devlet Türk Halk Müziği Korusu'nda sanatçı
olarak görev yaptığı dönemde, 1994 yılında Ankara’ya yerleşti. Kısa adıyla
MESAM olarak bilinen ve 1987’de kurulan Türkiye Musiki Eseri Sahipleri Meslek
Birliği'nin Kurucu Üye’sidir. Kuruluştan sonra iki yılda bir yapılan Genel
Kurul ve Yönetim Birimlerini Belirleme Seçimlerini aralıksız olarak
uzun yıllar kazandı. Bu meslek birliğinde 1999-2010 yılları arasında, Teknik
Bilim Kurulu Başkanlığı yaptı.
Birleşmiş Milletler Eğitim Bilim ve Kültür Kurumu (UNESCO) tarafından,
Somut Olmayan Kültür Miras çalışmaları kapsamında, Türkiye âşıklık geleneği
dalında “2008 Yılı Yaşayan İnsan Hazinesi” olarak tescillendi ve ilan edildi.
05 Haziran 2010 yılında Ardahan Üniversitesi tarafından “Âşık Şeref Taşlıova
Sempozyumu” düzenlendi. Ardahan Üniversitesi senatosu kararıyla, 2010 yılında,
Türk Halkbilimi alanında “Onursal Bilim Doktoru” unvanı verildi.
Kültür ve Turizm Bakanlığı Sivas Devlet Türk Halk Müziği Korosu Sanatçısı olarak
1991 yılında başladığı görevinden, 2003 yılında yaş haddinden emekli oldu.
Emeklilikten sonra da bakanlığın yurt içindeki ve uluslararası seviyedeki
yabancı ülke programlarına katılmaya devam etti.
13 Eylül 2014 günü rahatsızlanan Âşık Şeref Taşlıova, tedavi gördüğü Ankara
Dışkapı Yıldırım Beyazıt Eğitim ve Araştırma Hastanesinde 20 Eylül 2014 günü
vefat etti. Ankara Keçiören’e bağlı tarihî Bağlum Mezarlığında toprağa verildi.
Şiirlerinde “Şeref” mahlasını kullandı. Halk hikâyesi anlatma,
muamma çözme, karşılaşma ve âşık ezgileri (makam, hava) gibi dallarda ön plana
çıktı. Şiirleri hece vezninin yaygın biçimleri olan 8’li, 11’li ve 15’li
örneklerinden oluşmuştur. Allah, Kur’an, peygamber, vatan, millet, bayrak,
sadakat, dürüstlük, yiğitlik, insan ve tabiat sevgisini işleyen şiirleri
oldukça fazladır. Tasnif ettiği hikâyelerle halk edebiyatı külliyatına yeni
metinler kazandırdı. Âşık ezgileri (makam, hava) hakkında, akademik ortamlarda
sunduğu bildiri ve konferansları ile önemli kaynak kişiler arasında yer
aldı.
Türk Dil Kurumu tarafından yapılan derleme çalışmasında repertuarında
bulunan metinlerden bir kısmını anlattı. "Âşık Şeref Taşlıova'dan Derlenen
Halk Hikâyeleri" ismiyle yayımlanan kitapta yer alan hikâye isimleri
şöyledir: Usta Malı Hikâyeler: Kenan ile Hanzade Hikâyesi, Kirmanşah Hikâyesi,
Köroğlu Oltu Kolu, İrfanî Hoca ile Türkmen Kızı Hikâyesi, Erzincan Bağları
Hikâyesi (Kerem ile Aslı Hikâyesi Bölümü), Âşık Sümmanî ve Gülperi (Perizat) Hikâyesi.
Kendisinin Tasnif Ettiği Hikâyeler: Bağdat Hanım ile Hafız Hikâyesi, Seyyad Bey
ile Güllü Kız Hikâyesi, Gülistan ile Süleyman Hikâyesi, Gelin Taşı Hikâyesi,
Emir Han ile Sümbül Hanım Hikâyesi, Celal Bey ile İpek Sultan Hikâyesi.
Serencam Yapısındaki Hikâyeler: Âşık Şenlik ile Kılıççı Mustafa Karşılaşması,
Âşık Şenlik ve Kars'ın İşgali Hikâyesi, Çıldırlı Âşık Şenlik'in Revan Seyahati
ve Ölümü, Bala Memmed Hikâyesi, Âşık Kahraman'ın Kars'ın Kurtuluş Destanları,
Mansur Hikâyesi, Posoflu Âşık Müdamî'nin Hastalanması, Posoflu Âşık Zülalî'nin
Memleketine Dönüşü, Âşık Şeref Taşlıova Gurbet Ellerde, Âşık Şeref Taşlıova'nın
Kırgızistan Seyahati. Bu kitap Türk Dil Kurumu tarafından 2020 yılında
4.baskısı ile yeniden yayımlandı.
Kaynakça
“Aramızdan Ayrılışının 5. Yılında Âşık
Şeref Taşlıova” (2019). Kars Dergisi 11: 74-76.
“Âşık Şeref Taşlıova” (2015). Sosyoloji
Divani-Sosyoloji Dergisi 3 (6): 343-345.
Aygün, Ülker (1992). "Gönül Bahçesi
ve Âşık Şeref Taşlıova". Güneyde Kültür Dergisi 4 (46): 42-43.
Baranseli, Z. Mahir (1967). "Şeref
Taşlıova". Kars Eli Dergisi 3 (30): 8-10.
Baranseli, Zerger Mahir (1970).
"Taşlıova ve Çobanoğlu Karşılaşması ve Bir Hüküm". Türk
Folklor Araştırmaları Dergisi 13 (257/ XII): 5817-5819.
Çelebi, Sait (1969). "Şair Şeref
Taşlıova". Çağrı Dergisi 13(139): 20-21.
Çiftlikçi, Ramazan (1996). "Halk
Hikâyeleri ve Hikâyeciliği Üzerine Âşık Murat Çobanoğlu ve Âşık Şeref Taşlıova
ile Bir Görüşme". Folklor/Edebiyat Dergisi 7: 97-106.
Demir, Faruk (1991). Âşık Şeref
Taşlıova. Mezuniyet Tezi. İstanbul: İstanbul Teknik Üniversitesi Türk
Müziği Konservatuarı.
Elçi, Armağan Coşkun (2011). Âşık
Şeref Taşlıova'nın Ezgi Repertuarı. Ankara: Gazi Kitabevi.
Ergenç, Afife, H. (1969). "Âşık Şeref
Taşlıova". Tarla Dergisi 4, 42.
Halıcı, Feyzi (1978). "Âşık Şeref
Taşlıova ile Âşık Kul Mustafa Arasında Bir Atışma", Çağrı Dergisi 22
(242): 3-4.
Karadeniz, Alper (2006). Âşık
Şeref Taşlıova'nın Hayatı Sanatı ve Eserleri. Yüksek Lisans Tezi.
Kars: Kafkas Üniversitesi.
Kaya, Doğan (1990). "Taşlıova-Reyhani
Karşılaşması", Millî Folklor Dergisi, C. 1, Yıl 2, Haziran, 6:
58-59.
Millî Kültür Dergisi (1981).
"Şeref Taşlıova", Ankara. 3, (5): 39-41.
Nasrattınoğlu, İrfan Ünver (1975).
"Karslı Âşık Şeref Taşlıova", Çağrı Dergisi, Nisan, Yıl
19, 207: 25-26.
"Onursal Bilim Doktoru ve UNESCO
Yaşayan İnsan Hazinesi Âşık Şeref Taşlıova" (2010). Kars Ardahan Iğdır
Kalkınma Vakfı Dergisi 3: 34-38.
Şener, Deniz (2005). Âşıklık
Geleneği İçerisinde Şeref Taşlıova'nın Yeri ve Kullandığı Makamlar. Yüksek
Lisans Tezi. İzmir: Ege Üniversitesi.
Tan, Nail (2004). "Âşık Şeref
Taşlıova: Hayatı Şairliği Hikâyeciliği". Ortaq Türk Keçmişinden
Ortaq Türk Geleceyine II. Uluslararası Folklor Konfransının Materialları,
Azerbaycan Millî Elmler Akademiyası Folklor İnstitutu, Bakı, 262-272.
Tan, Nail (2007). "Âşık Şeref
Taşlıova'nın Halk Hikâyelerinde Döşeme ve Duvakkapma Bölümleri". Derlemeler
Makaleler 2. Ankara: BRC Basım. 166-175.
Tan, Nail (2007). "Âşık Şeref Taşlıova
Hayatı Şairliği Hikâyeciliği". Derlemeler Makaleler 3. Âşık Edebiyatı Tekke Edebiyatı. Ankara:
BRC Basım. 122-135.
Taşlıova, Mete (1995). Âşık Şeref
Taşlıova'nın Tasnif Ettiği Hikâyeler. Lisans Tezi. Sivas: Cumhuriyet
Üniversitesi.
Taşlıova, Mete (2007). Âşık Şeref
Taşlıova Hayatı ve Şiirleri. Ankara: Millî Eğitim Bakanlığı Yay.
Taşlıova, Mete (05 Haziran 2010).
“Âşıklığı Projelendirmek: Projeleriyle Âşık Şeref Taşlıova”, Yaşayan İnsan
Hazinesi Âşık Şeref Taşlıova Sempozyumu.
Taşlıova Mete (2019). “Âşık Gördüğünü,
Gördüğüne Söyler: Yıldıray Erdener’in Âşık Şeref Taşlıova Söyleşisi”. Toroslardan
Tanrı Dağlarına Türk Halk Biliminin Ulu Çınarı Prof. Dr. Ali Berat Alptekin
Armağanı. Ed: Esma Şimşek, Hatice İçel. Konya: Kömen Yay. 219-232.
Taşlıova, Mete (2020). “Âşık Şeref
Taşlıova ile Anadolu, Gelenek ve Kültür Üzerine Söyleşi”. Ahmet Mortaş’ın Şeref
Taşlıova Söyleşisi, Folklor Edebiyat Dergisi 26 (1): 241-248.
Taşlıova, Mete (2020). “Harvard
Üniversitesi’nde Âşık Şeref Taşlıova ile Söyleşi”. Prof. Dr. İsmail Görkem
Armağanı. Konya: Kömen Yay. 263-274.
Türk, Dilek (2011). "UNESCO Yaşayan
İnsan Hazinesi-Onursal Bilim Doktoru Âşık Şeref Taşlıova". Ankara
Eğitim Kültür ve Sanat Dergisi 13 (72): 79-81.
Türkmen, Fikret, Nail Tan, Mete Taşlıova
(2008). Âşık Şeref Taşlıova'dan Derlenen Halk Hikâyeleri. Ankara:
Türk Dil Kurumu Yay.
“UNESCO Yaşayan İnsan Hazinesi Onursal
Bilim Doktoru Âşık Şeref Taşlıova” (2014). Kars Dergisi 6: 23-27.
Uyguner, Muzaffer (1970). "Şeref Taşlıova". Halkevleri Dergisi 4 (46): 9-11.
Madde Yazım Bilgileri
Yazar: PROF. DR. MUAMMER METE TAŞLIOVAYayın Tarihi: 26.04.2018Güncelleme Tarihi: 14.12.2021
İlişkili Maddeler
Yayın Tarihi: 26.04.2018Güncelleme Tarihi: 14.12.2021
İlişkili Maddeler
Güncelleme Tarihi: 14.12.2021
İlişkili Maddeler
İlişkili Maddeler
Sn. | Madde Adı | D.Tarihi / Ö.Tarihi | Benzerlik | İncele |
---|---|---|---|---|
1 | ŞENOL MURATOĞLU, Şenay Yıldız | d. 20.09.1961 - ö. ? | Doğum Yeri | Görüntüle |
2 | ZAFER/ZAFERÎ/SARRAFÎ, Zafer Karabay | d. 1962 - ö. ? | Doğum Yeri | Görüntüle |
3 | HARUN KOCA | d. 1981 - ö. ? | Doğum Yeri | Görüntüle |
4 | ŞENOL MURATOĞLU, Şenay Yıldız | d. 20.09.1961 - ö. ? | Doğum Yılı | Görüntüle |
5 | ZAFER/ZAFERÎ/SARRAFÎ, Zafer Karabay | d. 1962 - ö. ? | Doğum Yılı | Görüntüle |
6 | HARUN KOCA | d. 1981 - ö. ? | Doğum Yılı | Görüntüle |
7 | ŞENOL MURATOĞLU, Şenay Yıldız | d. 20.09.1961 - ö. ? | Ölüm Yılı | Görüntüle |
8 | ZAFER/ZAFERÎ/SARRAFÎ, Zafer Karabay | d. 1962 - ö. ? | Ölüm Yılı | Görüntüle |
9 | HARUN KOCA | d. 1981 - ö. ? | Ölüm Yılı | Görüntüle |
10 | ŞENOL MURATOĞLU, Şenay Yıldız | d. 20.09.1961 - ö. ? | Meslek | Görüntüle |
11 | ZAFER/ZAFERÎ/SARRAFÎ, Zafer Karabay | d. 1962 - ö. ? | Meslek | Görüntüle |
12 | HARUN KOCA | d. 1981 - ö. ? | Meslek | Görüntüle |
13 | ŞENOL MURATOĞLU, Şenay Yıldız | d. 20.09.1961 - ö. ? | Alan/Yüzyıl/Saha | Görüntüle |
14 | ZAFER/ZAFERÎ/SARRAFÎ, Zafer Karabay | d. 1962 - ö. ? | Alan/Yüzyıl/Saha | Görüntüle |
15 | HARUN KOCA | d. 1981 - ö. ? | Alan/Yüzyıl/Saha | Görüntüle |
16 | ŞENOL MURATOĞLU, Şenay Yıldız | d. 20.09.1961 - ö. ? | Madde Adı | Görüntüle |
17 | ZAFER/ZAFERÎ/SARRAFÎ, Zafer Karabay | d. 1962 - ö. ? | Madde Adı | Görüntüle |
18 | HARUN KOCA | d. 1981 - ö. ? | Madde Adı | Görüntüle |