Madde Detay

Şairin 1914 yılından sonra yazmış olduğu şiirlerinin bir kısmı da o devirde yayınlanan Ayna, Vakt, Molla Nasriddin gibi süreli yayınlarda neşredildi. Özellikle onun toplumsal ve siyasi meselelerle ilgili şiirleri 1920 yılından sonra çıkmaya başlayan İnkilab Kuyaşı, Harezm Haberleri adlı gazetelerde yayımlanmıştır.

Avaz Otar, XIX. yüzyılın sonlarından itibaren eserler vermeye başlamıştır. Hayatı çok kısa olsa da üretken ve iz bırakan bir şair olmuştur. Bu devir, birçok bakımdan geleneksel edebî anlayışın değiştiği bir dönemdir. Avaz Otar’ın, sanat hayatının son dönemlerinde yazmış olduğu şiirlerde, dönemin siyasi, tarihî olayları ve bu olayların şair üzerinde yaratmış olduğu etkilerin yansımaları açıkça görülmektedir. Özellikle halkçılık, hürriyet ve eğitim hayatı ile ilgili düşünceler ön planda yer almaya başladı. Zamanının süreli yayınlarında neşredilen birçok şiiri bu konularla ilgiliydi. Bu şiirler, Özbek edebiyatında 1905’ten sonra ortaya çıkan yeni şiir anlayışını daha da zenginleştirdi. Avaz Otar’ın şiirlerinde, eğitimin toplum hayatındaki önemini anlatan pedagojik-didaktik içerikli olanlar oldukça önemli bir yere sahiptir. Bu bağlamda, Til, Fidaiy Halkım, Mekteb ve Tapar Eken Kaçan adlı şiirleri zikretmemiz gerekir. Ayrıca şair, birçok kıta ve rubailerinde de bu konuları işlemiştir. Avaz Otar, yukarıda sözünü ettiğimiz şiirlerde halkın çektiği sıkıntıları zamanın siyasi şartları göz önüne alındığında çok cesaretlice ve yüreklilikle dile getirmiştir. Tabii ki bu şiirler aynı zamanda ustalıkla kaleme alınmış olup şiir sanatının bütün inceliklerini taşımaktadırlar. Bu şiirler, gerçekten de şairin tam bir ustalık döneminin ürünleri olarak nitelendirilebilir.

Abdurahmanov, G., S. Memecanov (1995). Özbek Tili ve Edebiyatı. Taşkent: Okıtuvçi.

Aliyev, A., K. Sadıkov (1994). Özbek Edebiy Tili Tarihiden. Taşkent: Özbekistan.
Başlangıçtan Günümüze Kadar Türkiye Dışındaki Türk Edebiyatları Antolojisi -Nesir-Nazım (2000). “Avaz Otar”. C. 14-15-16. Özbek Edebiyatı II http://ekitap.kulturturizm.gov.tr/Eklenti/12105,avazpdf.pdf?0 [erişim tarihi: 20.11.2014].
Hasanov, S. (1996). Harezm Marifeti Alem Közgüsi. Taşkent: Okıtuvçi.
Kerimov, E. (hzl). (1999). Ma’neviyat Yulduzları. Taşkent: Abdulla Kadirî Nâmidegi Halk Neşriyatı.
Kerimov, G. K. (1987). Özbek Edebiyatı Tarihi. 3. Kitâb. Taşkent: Okıtuvçi.
Muhtarov, A., U. Sanakulov (1995). Özbek Edebiy Tili Tarihiy. Taşkent: Okıtuvçi.
Münirov, G. K. (1994). “Firuz Devlet Erbabi ve Medeniyet Hamiysi”. Tom: 5. Şarqşunaslik: 29-35.
Münirov, K. (1959). Munis, Âgehiy ve Beyânining Tarihiy Eserleri. Taşkent: Özbekistan Fenler Akademiyası Neşriyatı.
Özbek Edebiyatı (1960). IV. Tom. 1. Kitâb. Taşkent: Özbekistan SSR Devlet Bediî Edebiyat Neşriyatı.
Tekin, Feridun (2010). “Avaz Otar”. Türk Dünyası Dil ve Edebiyat Dergisi. (23): 73-95.
Tursunov, U., B.Orınbayev, A. Aliyev (1995). Özbek Edebiy Tili Tarihi. Taşkent: Okıtuvçi.
Yusupov, Y. (1967). Harezm Şairleri. Taşkent.

Gazel

İy perîveş bî-vefâlıg iyleme 
Kim köp imdi pür-cefâlıg iyleme
 
Ey ki istersen tarâbnı dehr ara 
Işk ara bî-dest-pâlıg iyleme 
 
Âkil irseng asl-ı ışk içre kirib 
Nâ-tüvân u bî-nevâlıg iyleme 
 
Ger murâdın yetmes irse yârga 
Gayr kûyıda gedâlıg iyleme 
 
Kim tarîk-i fakr ara sâlik isen 
Hüsrev-i kişver-güşâlıg iyleme
 
İy Avaz bolsan garîb ü nâ-tüvân 
Hân u bayga âşnâlıg iyleme

(Özbek Edebiyatı (1960). IV. Tom. 1. Kitâb. Taşkent: Özbekistan SSR Devlet Bediî Edebiyat Neşriyatı. 219.)

Tahmis

Dil ışkınge mübtelâ bolubdur 
Hem resm-i vefâ ana bolubdur 
Âyin-i cefâ sana bolubdur 
Közin ni belâ kara bolubdur 
Kim cânġa kara belâ bolubdur

Külbe kılay ul senem likâdın 
Könlin üzib ehl-i bî-nevâdın 
Işkı ara zâr u mübtelâdın 
Bigâne bolubdur âşnâdın 
Bigânege âşnâ bolubdur 
 
Bolsa ni tan ehl-i dehr kurbân 
Kim leb ana misl-i gunçe handân 
Ârız daġı hem çü mâh-i tâbân 
Işk içre anın fidâsı her cân 
Her cân ki sana fidâ bolubdur 
 
Hicrân ara çikse köp cefânı 
Dimey ki cefâ tümen belânı 
Fâş iyleben âyin-i vefânı 
Bâkî tapar ul ki boldı fânî 
Rehrevge fenâ bekâ bolubdur

Dîldûz besi rivâyet-i ışk 
Cânsûz Avaznı hikâyet-i ışk 
Bu nev durur hikâyet-i ışk 
Tâ tüzdi Nevâiy âyet-i ışk 
Işk ehli ana nevâ bolubdur

(Kerimov, G. K. (1987). Özbek Edebiyatı Tarihi. 3. Kitâb. Taşkent: Okıtuvçi. 263-264.)