Madde Detay

Akbayar, Nuri (hzl.) (1996). Mehmed Süreyyâ, Sicill-i Osmânî. C. 2. İstanbul: Tarih Vakfı Yurt Yay. 366.
Aksoy, Hasan (1992). “Bekâyî”. İslam Ansiklpedisi. C. 5. İstanbul: TDV Yay. 360.
Atik Gürbüz, İncinur (2011). Mecmû‘a-i Letâ’if. Doktora Tezi. Ankara: Gazi Üniversitesi.
Yavuz, Fikri A. ve İsmail Özen (hzl.) (1972). Bursalı Mehmed Tahir, Osmanlı Müellifleri. C. 2. İstanbul: Meral Yay. 49.
Ergun, Sadeddin Nüzhet (1936). Türk Şâirleri. C. 2. İstanbul: Bozkurt Matbaası. 694-696.
Kutlar Oğuz, Fatma Sabiha, Müjgân Çakır, Hanife Koncu (hzl.) (2012). Mehmed Tevfîk, Kâfile-i Şu’arâ. İstanbul: Doğu Kütüphanesi Yay.
Meriç, Türkân (1954). İznikli Bekâyi’nin Gül ü Bülbül Mesnevisi’nin Transkripsiyonu ve Kısaca Tedkiki. Mezuniyet Tezi. İstanbul: İstanbul Üniversitesi.
Nev‘î-zâde Atâ’î (1269). Zeyl-i Şakâyıku’l-Atâ’î. C. 2. İstanbul: Matbaa-i Âmire. 330.
Öztekin, Nezahat (2000). Bekâyî’nin Gül ü Bülbül’ü İle Fazlî’nin Gül ü Bülbül’ünün Karşılaştırılması. İzmir: Ege Üniversitesi Yay.
Solmaz, Süleyman (hzl.) (2005). Ahdî ve Gülşen-i Şu‘arâ’sı (İnceleme–Metin). Ankara: AKM Yay.
Sungurhan Eyduran, Aysun (hzl.) (2009). Kınalızâde Hasan Çelebi, Tezkîretü’ş-Şu’arâ. 2 C. http://ekitap.kulturturizm.gov.tr/dosya/1-219122/h/tsmetina.pdf [erişim tarihi: 09.12.2014].
Kurnaz, Cemal ve Mustafa Tatçı (hzl.) (2001). Mehmet Nail Tuman, Tuhfe-i Nâ’ilî-Divan Şairlerinin Muhtasar Biyografileri. C. 1. Ankara: Bizim Büro Yay. 83, 101.
Zavotçu, Gencay (hzl.) (2009). Zehr-i Mâr-zâde Seyyid Mehmed Rızâ, Hayatı, Eserleri, Edebî Kişiliği ve Tezkiresi. http://ekitap.kulturturizm.gov.tr/Eklenti/10746,metinpdf.pdf?0 [erişim tarihi: 15.12.2014].
Zavotçu, Gencay (2002). “Türk Edebiyatında Gül ve Bülbül”. Türkler. C. 5. Ankara: Yeni Türkiye Yay. 896-902.
 

Bekâyî-i Dânişmend

Şehâ kevn ü mekân bir sâha-i meydânun olsun hep
Felekler topı çevgânunda ser-gerdânun olsun hep

Feleklerde melekler dâ‘iyân-ı haşmet ü kadrün
Cihânda ins ile cin bende-i fermânun olsun hep

Gerekmez cümle dünyâyı virürse bana cânânum
Hemân kendü benüm olsun da âlem anun olsun hep

Gözün gönlün ganî olsun sirişk ü dâğ-ı gamlarla
Ko dînâr u diremler tâlib-i dünyânun olsun hep

Cemâlün gül gibi arz eyleyüp keşf-i nikâb eyle
Gülistânun görüp nergisleri hayrânun olsun hep

Yiter bana lebünle ruhlarun ey serv-i âzâdum
Çemende gonçe vü gül bülbül-i şeydânun olsun hep

Bekâyî biz cihânda âşık-ı dîdâr-ı dil-dâruz
Cinân u hûr u Kevser zâhid-i nâ-dânun olsun hep
(Atik Gürbüz, İncinur (2011). Mecmû‘a-i Letâ’if. Doktora Tezi. Ankara: Gazi Üniversitesi. 179-180.)

Bekâyî-i Dânişmend
Merdüm-i rind-i nazar-bâz ki dirler o bizüz
Hâk-i pâyunda ser-endâz ki dirler o bizüz

Bezm-i gamda lebünün yâdını ey sâkî müdâm
Meye hem-dem neye dem-sâz ki dirler o bizüz

Hüsn ile yâd olınan dil-ber-i ra‘nâ sensin
Işk ile âşık-ı mümtâz ki dirler o bizüz

Kehkeşân sanma göge irdi livâsı âhun
Şâh-ı ışk-ı alem-efrâz ki dirler o bizüz

Gerçi kim peyk-i sabâ gibi cihân-peymâyuz
Kâma irmez yiler onmaz ki dirler o bizüz

Kâdirüz ilm-i belâgatde beyân u şerhe
Ya‘nî allâme-i Şîrâz ki dirler o bizüz

Ey Bekâyî iderüz gülşen-i kûyında figân
Bâğda murg-ı hoş-âvâz ki dirler o bizüz
(Atik Gürbüz, İncinur (2011). Mecmû‘a-i Letâ’if. Doktora Tezi. Ankara: Gazi Üniversitesi. 463.)