Madde Detay

Karabağ’ın Cebrayıl ilçesinde doğdu. 1989 yılında M. V. Lomosonov Moskova Devlet Üniversitesi Gazetecilik Fakültesi’ni üstün başarıyla tamamladı. Bakü’ye döndükten sonra uzun yıllar bağımsız matbuatta çalıştı. Sonraları aktif gazetecilikten uzaklaştı ancak siyasi yazılar yazmaktan vazgeçmedi. 2000’li yıllarda Ulduz dergisinin baş redaktörlüğünü yaptı. 2005 yılında siyasi yazılarını “Cenab XXI. Esr” kitabında topladı (Hemzeyev ve Kobetskayte 2018, http://senet.az/elcin-huseynb%C9%99yli-yaradiciliginda-ag-v%C9%99-qara/; erişim: 13.03.2019). Edebî eserlerinde Karaçuha mahlasını kullandı. Pek çok önemli ödülle taltif edilen yazarın eserleri İngilizce, Almanca, Fransızca, Rusça, Ukraynaca, Gürcüce, Litvanca, Arapça, Farsça, Korece gibi dünya dillerine çevrilip bu ülkelerde yayımlandı. Ülkemizde seçme hikâyelerinden oluşan Sılaya Dönüş ile Azerbaycanlı Don Juan ve Şah Abbas romanları Türkiye Türkçesine çevrilip basıldı. Eserlerinden bazıları Türkiye Türkçesinin yanı sıra Özbek ve Kırgız Türkçelerine de çevrilip söz konusu ülkelerde okuyucuyla buluştu. Evli ve iki çocuk babası olan Hüseyinbeyli, Azerbaycan Yazarlar Birliği üyesidir (Hüseyinbeyli 2011: 4).

Elçin Hüseyinbeyli, 1980’lerin sonu ile 1990’lı yılların başlarında edebiyat dünyasında hikâye yazarlığı ile tanınmaya başladı. İlk hikâyeleri “Gençlik”, “Ulduz” ve “Azerbaycan” dergilerinde yayımlandı. Yazar, Karabağ’da dünyaya geldiği için Karabağ tarihi ve olayları onu derinden etkiledi. Esirler, Kende Gün Çıxanda Qayıdacağıq, Kendden Mektublar, Gözüne Gün Düşür, Külekli Çöl, İlk Öpüş, Şimallı Gelin, Qocanın Axdığı Gün, Qaracanın Qara Başı, Boş Eşşeyin Mektubları hikâyelerinde Karabağ sorununu ustalıkla işledi. Yene İki Od Arasında (2017) adlı son romanını da Karabağ tarihi üzerine yazdı (Hemzeyev ve Kobetskayte 2018, http://senet.az/elcin-huseynb%C9%99yli-yaradiciliginda-ag-v%C9%99-qara/; erişim: 13.03.2019).

2001’de basılan Raks Eden Oğlan adlı hikâye kitabındaki kimi hikâyelerinde 90’lı yıllarda Azerbaycan’da yaşanan hadiselerden söz etti. Çocukluk yılları, Moskova’daki öğrencilik yılları, kent yaşamının izleri ve pek çok güncel mesele eserlerinin konuları arasındadır. Tut Ağacı Boyunca, Balıq Adam (2004), Yovşan Qağayılar (2005), Metro Vadisi (2009) romanları psikolojik, On Üçüncü Hevari-141-ci Don Juan (2007) ve Şah Abbas (2008) romanları tarihî ve çağdaş yaşamın birlikte verildiği eserlerdir (Yusifli 2011, https://old.525.az/view.php?lang=az&menu=7&id=36988&type=1#gsc.tab=0; erişim 10.03.2019].

Yazarın 2013’te Azıx ve Aişe adlarında iki romanı yayımlandı. Hikâye ve romanlarının yanı sıra drama eserleri ile de ünlüdür. İrili ufaklı on beş civarında piyes yazan Hüseyinbeyli’nin tiyatro eserleri günümüzde Azerbaycan Devlet Tiyatrolarında sahnelenmektedir.

Azerbaycan’ın ünlü edebiyat eleştirmenlerinden Vakıf Yusifli, Elçin’in Azerbaycan nesrine yenilikler getiren öncü bir isim olduğunu ve edebiyat tarihinde şimdiden müstesna bir yer edindiğini ifade eder (https://old.525.az/view.php?lang=az&menu=7&id=36988&type=1#gsc.tab=0; erişim 10.03.2019]. Azerbaycan’da edebî tenkit yazılarıyla öne çıkan Yegzar Caferli de Elçin’in eserlerinde millî ve manevi değerlere yer vermesinin önemine değinerek Elçin’i zengin bir yaratıcılık kabiliyetine sahip bir yazar olarak tanımlar. Ona göre eserleri 50 değil 100 yıllık bir ömre yetecek nicelik ve niteliktedir (http://www.bizimyazi.az/?p=1399; erişim 13.03.2019). Yazarlığın Tanrı vergisi bir yetenek olduğuna inanan Elçin Hüseyinbeyli, doğru bildiği yoldan şaşmayan bir şahsiyettir. Kendine has dili ve üslubu olan yazar, orta dönem Azerbaycan edebiyatında çok önemli bir yere sahiptir.