Madde Detay

Hatay'da doğmuştur. İlkokulu İskenderun, Antalya (Kumluca) ve Konya'da tamamlayan yazar, ortaokul ve liseyi günümüzde Atatürk Lisesi adını taşıyan Konya Erkek Lisesi'nde 1959-1965 yılları arasında parasız yatılı olarak okumuştur. Liseden sonra girdiği İzmir Hava Harp Okulu'nu 1967'de bitirmiş, jet eğitimi aşamasında uçuştan ayrılarak maliye subayı olmuştur. İzmir, Konya, İstanbul, Adana (İncirlik), Ankara ve Malatya'da görev yapan Günel, 1975-1979 arasında Adana Ticari Bilimler Akademisi'nde de okumuş, fakat dördüncü sınıftayken Ankara'ya tayini çıktığı için bitirememiştir. Binbaşı iken 1989'da kendi isteğiyle emekli olmuştur.

İlk öyküsü "Düş Gibi" 1971'de Cumhuriyet Sanat Eki'nde, ilk romanı Ökse 1972'de, ilk öykü kitabı Sevgi Bağı ise 1974'te yayınlanmıştır. Yazı hayatı boyunca 50'den fazla esere imza atan ve bu eserleriyle birçok ödüle layık görülen Günel'in yazı ve öyküleri, Varlık, Güney, Evrensel Kültür, Berfin Bahar, Hayal, Koridor, Damar, Patika, Aykırı Sanat, Şehir, Yansıma, Afrodisyas Sanat, Oluşum, Türk Dili, Yeni Ufuklar, Yeni Ortam, Öğretmen Dünyası, Yazko Edebiyat, Günümüzde Kitaplar, Karşı Edebiyat, Kıyı, Somut, Littera, Yankı, Yeni Olgu, Gündoğan Edebiyat, Adam Sanat, Üçüncü Öyküler, Yaba Öykü, İle, Ünlem, E, Aykırı Sanat, Ardıçkuşu, Konya Çalı, Türkiye Yazıları gibi süreli yayınlarda yayımlanmıştır.

Kültür Bakanlığı Çocuk Öyküleri Ödülü (1979), Türk Dil Kurumu Öykü Ödülü (1981), Mehmet Ali Yalçın Roman Ödülü (1981 ve 1982), Nevzat Üstün Öykü Ödülü (1983), Söylence adlı öyküsüyle 1994'de Ömer Seyfettin Öykü Ödülü, Yunus Nadi Roman Ödülü (1997 ve 2005), Yunus Nadi Öykü Ödülü (2000), Çocuk ve Gençlik Yayınları Derneği Jüri Özel Ödülü'nü (2012) kazanmıştır. 2005 yılında Truva Kültür Sanat Ödüllerince Yılın Edebiyatçısı ödülüne layık görülmüştür.

Günel, yayıncılık faaliyetleriyle de uğraşmış, Kerem Yayınları'nı kurmuş, buradan kendi kitapları dahil birçok eser yayınlamıştır. Arkadaşlarıyla beraber kurduğu ve uzun süre editörlüğünü yaptığı Karşı Edebiyat Dergisi'ni 1986-1997 yılları arasında 113 sayı çıkartmıştır. 600 bölümün üstünde radyo oyunu yazan Günel'in oyunlarının çoğu TRT'de seslendirilmiştir. İki dönem (1999-2000) Ankara'daki Edebiyatçılar Derneği başkanlığı yapan yazar, yurt içindeki birçok panel ve sempozyumda konuşmacı olarak bulunmuştur. Yurdun çeşitli yerlerinde düzenlenen öykü ve şiir yarışmalarında seçici kurullarda da yer alan Günel, yakalandığı amansız hastalığın neticesinde 21 Aralık 2012'de İstanbul'da vefat etmiştir.

Burhan Günel, roman, öykü, şiir, çocuk romanı ve öyküsü, inceleme, yaşantı, radyo oyunu gibi türlerde eserler vermiş olsa da öncelikli olarak romancıdır. 1972 yılında ilk romanı Ökse'nin yayımlanmasından vefat ettiği 2012 yılına kadar elli yıllık sanat hayatında birçok esere imza atmıştır. Günel, insanı ve insana ait değerleri anlatan bir yazardır (Sakallı, 2012: 363).

Ökse, Umut Zamanı, Yağmurla Giden, Kalanlar ve Gidenler adlı romanlarda, şehrin gecekondu mahallelerinde, kasabalarda yaşayan ve geçim mücadelesindeki insanların yaşam kavgalarını, umutlarını, çelişkilerini, arzularını, sevgilerini, sorun ve tutumlarını ele almıştır. Ve O Güzel Kadının Çocukları romanında 1970'leri eleştirmiştir. Acının Askerleri, Ateş ve Kuğu romanlarında bireysel ve sosyal acıları işlemiştir. Aksayan'da kendine ve çevresine yabancılaşan bireyin psikolojik durumunu ele alırken Yasak Odası'nda bireyin kendiyle hesaplaşmasını, sıkıntılarını, Baraka ve Ateş Uykusu romanlarında sevgisizlik yüzünden acı çeken insanları anlatmıştır. Eski Desenler romanıyla kadın erkek ilişkilerini irdelemiş, Bütün Zamanlar romanıyla geçmiş ile günümüz arasında bağlantılar kurmuştur. Güz de Geçer romanında birbirini seven iki genç etrafında Türkiye'nin dününü ve bugününü sorgulayan yazar, Ahtapot adlı romanında ise 12 Mart 1971 sonrasında insanımızın yaşadıklarını anlatmıştır. Son romanı Çakalkaplan'da ise bir yazarın yaşadıklarından hareketle denetim ve korku mekanizmasının insanlar üzerindeki etkilerini göstermek istemiştir. Onun roman anlayışı ve romancılığı için insanı seven ve ona ait değerlerin korunması gerektiğine inanan, bireylerden hareketle toplum yapısını anlatan, eleştirel gerçekçi bir yazar tanımlaması yapılabilir (Sakallı, 2012: 71).Yasak Odası, Baraka, Ateş ve Kuğu, Çakalkaplan, Güz de Geçer'de roman şahıslarını otobiyografik bir benlik olarak ele aldığı söylenebilir. (Sakallı, 2016: 426)

Öykülerinde gerçekçi tasvirleri ve derinlikli psikolojik tahlilleriyle yoksul Anadolu insanını anlatan Günel, yaşadığı dönemin toplumsal olaylarına kayıtsız kalmayarak bir dönemin sosyal ve siyasal panoramasını ortaya koymuş, yoksullukla mücadele eden insanları anlatırken diğer yandan bu kesime uzak bir hayat sürdüren insanlara eleştirel bir yaklaşım sergilemiştir (Yılmaz, 2017: 567).

 Yalın bir söyleyişle kurduğu zengin imge dünyası doğaya ait varlıklarla dile getirilmiştir.  Günel, 1990'lı yıllardan itibaren resim sergileri ve ressamlar üzerine çeşitli dergilerde yazılar yayımlamıştır.

Edebiyat incelemeleri de yazan Günel, Benzer Romanlar adlı eserde Aldous Huxley'nin Ses Sese Karşı romanı ile Adalet Ağaoğlu'nun Bir Düğün Gecesi romanını ve kendi romanı Eski Desenler ile Pınar Kür'ün Bitmeyen Aşk romanını benzerlikler açısından ele almıştır. Karşı Yazılar adlı kitapta ise 1995 yılına kadar çeşitli süreli yayınlarda neşrettiği deneme, eleştiri, inceleme, tartışma türündeki yazılarını bir araya getirmiştir.

Burhan Günel'in TRT radyolarında yayımlanan radyo oyunlarında daha çok çocukların dünyasına yönelik duygu ve düşüncelere yer verdiği görülür.

Çocuklar için yazdığı roman ve öyküler, çocukları seven, çocuk duyarlılığını ve o dünyanın saflığını yaşamı boyunca koruyan bir yazarın, çocukların dünyasına açılan kapısı olarak nitelendirilebilir. Günel, bu eserleriyle çocukların gündelik hayatta yaşayabileceği birçok meseleye değinmiş, böylece onların ruh ve hayal dünyalarını yansıtmaya çalışmıştır(Sakallı, 2013: 123).

Sonsuz Aşkım Hatay adlı eser, Hatay'ın kültür tarihine dair bilgilerle yazarın çocukluk ve gençliğinden izleri birleştirir.

Duru, akıcı, rahat bir dille yazan ve tarzını "şiirli gerçekçilik" olarak tanımlayan Günel (Sakallı, 2017: 17), edebiyatımızın üretken ve nitelikli yazarları arasındaki yerini almıştır.