Madde Detay

İsmail Karslıoğlu, 1931’de Kayseri’nin Sarız ilçesine bağlı Kurudere köyünde doğmuştur. Karslıoğlu’nun ailesi 93 harbi olarak bilinen 1877-78 Osmanlı-Rus savaşında Erzurum’un Horasan ilçesinin Haran köyünden göç ederek ilk önce Yozgat’a gelir. Karslıoğlu’nun dedeleri daha sonra yine Erzurum muhaciri olan ve Erzurum’un Oltu ilçesinin Posik köyünden gelen dadaşların kurduğu Kayseri’nin Sarız ilçesinin Kurudere köyüne yerleşirler. Babasının adı Garip, annesinin adı ise Firdevs’tir. Âşık 1 yaşındayken babası, 8 yaşındayken de annesi vefat eder. 3 kız, 2 de erkek kardeşi vardır. Âşığın erkek kardeşlerinden Osman Karslıoğlu ve Hacı Karslıoğlu da âşıklık yapar. Koçak, âşığın okula gitmediğini, okuma yazmayı kendi çabasıyla öğrendiğini söyler. Askerliğini 1957-1959 yılları arasında Sivas ve Bingöl’de yapar. Âşık, 18 yaşında ilk kez evlenir ve bu evlilik 2 yıl sürer. Otuz yaşındayken, Mehrinaz Hanım ile evlenir. Âşığın bu eşinden 7 çocuğu vardır. Eşine duyduğu muhabbetten dolayı kendisine “sünbül” demektedir. Hayatını gurbette çalışarak kazanan Karslıoğlu, maden ocağında işçilik, fabrikada bekçilik, çobanlık, ırgatlık gibi birçok işte çalışmıştır (Koçak 2012: 195- 197).

Âşığın dedeleri Mevlüt ve İsmail ile “babasının amcasının oğlu olan dayısı Hasan” da âşıklık yapar. “Âşıklık Karslıoğlu ailesinin âdeta mesleği olmuştur.” (Koçak 2012: 197). Ayrıca köydeki etkin sözlü kültür (halk hikâyesi, ağıt, türkü icraları) de âşığı etkilemiştir. Sarız’daki Afşarlar arasında da yaygın olarak yaşatılan âşıklık geleneği de Karslıoğlu’nu âşıklığa yönelten bir diğer etmendir.

Hayatın zorluklarıyla küçük yaşlarında karşılaşan Karslıoğlu, “ilk şiirini sekiz yaşındayken yazmıştır.” Erzurum’dan gelerek Kurudere köyünü kuran topluluk, köklerine bağlı kalarak Erzurum’daki gelenek ve göreneklerini uygulamaya devam etmişlerdir. Bu etki İsmail Karslıoğlu’nun şiirlerinde de görülmektedir. Koçak, okuma yazmayı kendi kendine öğrendiği için âşığın şiirlerini yazıya aktaramadığını dolayısıyla da birçok şiirin kaybolduğunu belirtmiştir (Koçak 2012: 195-198). Âşık, sanatını köy odaları, köy düğün ve şenliklerinde, gurbette çalıştığı dönemde sergilemiştir. Koçak, âşığa ait 40 şiiri derlemiştir. Âşık daha çok 5 veya 6 haneli şiirler söyler. Şiirlerinde hece veznini kullanan şair, bu veznin 8’li ve 11’li kalıplarını tercih eder (Koçak 2012: 203-205).