Madde Detay

Üsküplüdür. Benli Memi lakabıyla şöhret buldu. Tahsilini tamamladıktan sonra kadılığa başladı. Hayatı hakkındaki bilgiler son derece kısıtlı olan Nâmî’nin nerede ve ne zaman öldüğü de bilinmemektedir. Sehî Bey âşık-meşrep ve rind yaşayışlı kimse olduğunu bildirmektedir. Kınalı-zâde Hasan Çelebi’nin Üsküp halkı arasında iyi ve güzel hâliyle tanındığını söylediğine nazaran Üsküp’te ömür sürdüğü düşünülebilir. Yer aldığı kaynakların yazıldıkları tarih ve Edirneli Nazmî’nin Mecma’u’n-Nezâ’ir’inde bir kaç şiiri bulunmasından dolayı Nâmî hakkında Sicill-i Osmanî’de yer alan III. Murad devri şairlerinden olduğu kaydının doğru olması mümkün değildir. Nâmî’nin Edirneli Nazmî’nin Mecma’u’n-Nezâ’ir’inde iki, Pervâne Bey Mecmuası’nda yedi şiiri vardır.

Akbayar, Nuri (hzl.) (1996). Mehmed Süreyyâ, Sicill-i Osmanî. İstanbul: Tarih Vakfı Yurt Yay.

Kılıç, Filiz (hzl.) (2010). Âşık Çelebi, Meşâ’irü’ş-Şu’arâ (İnceleme-Metin). İstanbul: İstanbul Araştırmaları Enstitüsü Yay.

Köksal, M. Fatih (2012). Edirneli Nazmî, Mecma’u’n-Nezâ’ir. http://ekitap.kulturturizm.gov.tr/dosya/1-292688/h/edirneli-nazmi-mecmaun-nezair.pdf.[erişim tarihi: 05.09.2013]

Köksal, M. Fatih (2006). “Nâmî”. Türk Dünyası Edebiyatçılar Yazarlar ve Şairler Ansiklopedisi. C. 6. Ankara: AKM Yay. 521.

Kurnaz, Cemal ve Mustafa Tatçı (hzl.) (2001). Nail Tuman, Tuhfe-i Nâ’ilî. Ankara: Bizim Büro Yay.

Kutluk, İbrahim (hzl.) (1978). Kınalızâde Hasan Çelebi, Tezkiretü’ş-Şu’arâ. Ankara: TTK Yay.

Pervâne Bey. Mecmû’a-i Nezâ’ir. Topkapı Sarayı Kütüphanesi Bağdat Nu. 406, vr. 123a, 418b, 456a…

Sehî (1325). Tezkire-i Sehî. İstanbul: Matbaa-i Âmidî.

Sungurhan Eyduran, Aysun (hzl.) (2008). Beyânî, Tezkiretü’ş-Şu’arâ. Ankara: Kültür Bakanlığı e-kitap: http://ekitap.kulturturizm.gov.tr/belge/1-83502/beyani----tezkiretus-suara.html [erişim tarihi: 20.03.2013]

  GAZEL 

 Bu ten-i zerdüm baña cânâ kabâ-yı zer yiter

 Dâglar üstinde yir yir zînet ü zîver yiter

 Derd ü mihnetle cigerler kanını nûş itmege

 Sâkiyâ bezm-i belâda gözlerüm sâgar yiter

 Nâz ile dil-hastelerden la’l-i nâbuñ tartınup

 Gel yiter bor kâgıda ey lebleri şekker yiter

 Ahker-i nâr-ı gamuñ sînemde teskîn itmege

 Baña bu tennûr-ı cismümdeki hâkister yiter

 Şehr-i dilden âteş-i derd ü gamı def’ itmege

 Ey gözüm sakkâsı Nâmî’ye bu eşk-i ter yiter

(Köksal, M. Fatih (2012). Edirneli Nazmî, Mecma’u’n-Nezâ’ir. http://ekitap.kulturturizm.gov.tr/dosya/1-292688/h/edirneli-nazmi-mecmaun-nezair.pdf.[erişim tarihi: 05.09.2013]. 791)