Madde Detay

İstanbul'da doğdu. İlk ve orta öğrenimini burada tamamladı. İstanbul Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Uluslararası İlişkiler Bölümünden mezun oldu. Bir haber dergisindeki iş görüşmesine yazdığı hikâyelerle gazetecillik mesleğine adım attı. 1997’den bu yana çeşitli dergi ve gazetelerde muhabir, editör, köşe yazarı olarak çalışmaktadır. 2008’de Türkiye Gazeteciler Cemiyetinin seçtiği "En İyi Röportaj Ödülü" ve 2015’te Ankara Üniversitesi İletişim Fakültesinin Evrim Alataş adına verdiği "Ayrımcılığa Karşı Ödül" gibi ödüllere layık görüldü. Pınar Öğünç, hâlen İstanbul'da yaşamakta ve yazı çalışmalarını burada sürdürmektedir.

Gazeteci kimliğiyle bilinen Pınar Öğünç, 1997'den itibaren uzun yıllar, kaleme aldığı siyaset ve haber yazılarını yayımlayarak yazı hayatını sürdürmüştür. Aksi Gibi (2015) adlı ilk hikâye kitabı ile edebiyat dünyasında adını duyurmuş ve okurunun karşısına hikâyeci olarak çıkmıştır. Öğünç; Sait Faik, Çehov, Cortázar, Alice Munroe ve Raymond Carver gibi yazarları hikâyecilikte anılması gereken isimler olarak kabul eder ve iyi bir hikâyenin tarifini şöyle yapar; "Son satırıyla birlikte atmosferde bir yerde bizi asılı bırakır iyi öykü, bir an boşluğa dalarsınız. Bir minicik taş zihninizde yuvarlanır, yerini bulur. İyi öykülerin karakterlerini yolda görürsünüz sonra, tanıdığınız biri gibi kendilerini hatırlatırlar. İyi öyküler hakikate bakışımızı değiştirme kudretine sahiptir, okuyanı aynı bırakmaz." (Karahan 2015). Maksudyan, Aksi Gibi'yi ve yazarı: "Kendisi zapzayıfken basenlerde fazlası olanları, hiç evlenmemişken dul kalmışları, sıfatı hakkıyla taşıyan bir 'akil kadın'ken zırcahilleri, kendi sosyal statüsünden, sınıfından, politik görüşünden olmayanları ustalıkla anlatmayı beceriyor Pınar Öğünç. Alt sınıflara ve büyük şehrin ötesine dair hikayelerde hakiki karakterler çiziyor. Tezgahtar –pardon, satış görevlisi– genç kadınları anlattığı 'Paket Lastiği'nde müşterilere –pardon, misafirlere– büyük anlayış ve güler yüz gösteren Sevda’nın evdeki afra tafrası sınıflar arası ilişkilerin bireyler üzerindeki etkisini zahmetsizce özetleyebiliyor.(...) Pınar Öğünç’ün kendi sesini bulduğuna şüphe yok. Gazete yazılarından röportajlarına, denemelerinden öykülerine yazarın gayet net bir sesi, gözden kaçmayacak bir imzası var." (Maksudyan 2015) cümleleriyle değerlendirmiştir. Pınar Öğünç ikinci hikâye kitabı Beterotu (2009)'nda toplumsal temalara ağırlık vermiştir. Neoliberal politikalarla sınıf kavgasının en üst noktaya ulaştığı çağı ele almıştır. Metin Celâl bu eseri şu cümlelerle değerlendirir: "Yine günlük hayattan, biz şehirlerde yaşayan dar gelirli ya da orta sınıftan insanların başlarına gelebilecek ya da şahit oldukları, duyduklarında şaşırmayacakları olayları alıştığımız içten anlatımı ile hikâye ediyor. Kitabın tanıtımında yazdığı gibi ‘Günümüz Türkiye’sini ne kadar yansıttığı tartışılır ama günümüz Türkiye’sinin vitrini olan İstanbul’dan ilgiyle okunacak hikâyeler anlattığını rahatlıkla söyleyebiliriz. (Celâl 2019). Yazarın hikâyeleri dışında söyleşi türünde; Jet Rejisör Çetin İnanç ( 2006), İnce İş ( 2009) ve Asker Doğmayanlar (2013) adlı kitapları bulunmaktadır. Çeviri çalışmaları da yapan Pınar Öğünç; "Kullanılıp Atılanlar" Küresel Ekonomide Yeni Kölelik (2002), Bono'nun Odasında U2'nun Solisti Bono İle Konuşmalar (2016) ve Ben Yabancı Değilim! (2016) gibi eserleri dilimize kazandırmıştır.