Madde Detay

İstanbul’da doğdu. Doğum tarihi bilinmemektedir. Asıl adı Abdullah’tır. Abdullah Sâ‘id Efendi olarak tanındı. Abdullah, Ayvansarâyî (Ekinci 2013: 231)’de Ubeydullah olarak yazılıdır. Malatyalı Mustafâ Efendi’nin oğlu olup şair ve vak’anüvis Mehmed Râşid Efendi’nin kardeşidir. Medrese öğrenimi gördü. 1114/1702 yılında Ebû Sa’îd-zâde Feyzullâh Efendi’den mülâzım oldu. Muharrem 1114/Mayıs-Haziran 1702’de ibtidâ-i hâric elli ile Molla Şeref Medresesi’ne, Ramazan 1117/Ocak 1706’da hareket-i hâric ile Hüsrev Paşa Medresesi’ne, Safer 1139/Mayıs-Haziran 1707’de ibtidâ-i dâhil ile Yûsuf Paşa Medresesi’ne ve Zilhicce 1122/Ocak-Şubat 1711’de hareket-i dâhil ile Ahmed Çavuş Medresesi’ne Zilkade 1126/Kasım-Aralık 1714’te Mûsıla-i Sahn ile Mollâ Gürânî Medresesi’ne, Rebiyülevvel 1128/Şubat-Mart 1716’da Sahn-ı Semândan birine, 1129/1716-17’de ibtidâ-i altmışlı ile Hadîce Sultân Medresesi’ne ve Şevval 1130/Ağustos-Eylül 1718’de Hânkâh Medresesi’ne, Şaban 1133/Mayıs-Haziran 1721’de Mûsıla-i Süleymâniye ile Alî Paşa-yı Atîk Medresesi’ne müderris olarak atandı. Daha sonra Bağdat kadılığına getirildi. Anadolu kazaskerliğine kadar yükseldi. 1152/1739-40 yılında İstanbul’da vefat etti. Vefatına Ayvansarâyî (Ekinci 2013: 231) tarafından “mu‘înü’z-zu‘afâ 1152” terkibi ile tarih düşürüldü. Mezarı Üsküdar’dadır.

Sâlim (İnce 2005: 452)’e göre “pâk-tıynet nâzik-tabî‘at bir mahdûm-ı pür-ma‘rifetdir”. Eserleri hakkında bir bilgi bulunmamaktadır. Ayvansarâyî (Ekinci 2013: 231)’de bir manzumesi yer almaktadır.

Cunbur, Müjgân (2007). “Saîd”. Türk Dünyası Ortak Edebiyatı, Türk Dünyası Edebiyatçıları Ansiklopedisi. C. 7. Ankara: AKM Yay. 447.

Ekinci, Ramazan (hzl.) (2013). Hâfız Hüseyin Ayvânsarâyî-Vefeyât-ı Ayvânsarâyî (İnceleme-Tenkitli Metin). Ed. Âdem Ceyhan. İstanbul: Buhara Yay. 231.

İnce, Adnan (hzl.) (2005). Tezkiretü’ş-Şu‘arâ Sâlim Efendi. Ankara: AKM Yay. 451-452.

Kurnaz, Cemâl ve M. Tatçı (hzl.) (2001). Mehmed Nâil Tuman, Divan Şairlerinin Muhtasar Biyografileri. C. I-II. Ankara: Bizim Büro Yay. 535.

Türk Dili ve Edebiyatı Ansiklopedisi (1990). “Said Abdullah Efendi (Kadı)”. C. 7. İstanbul: Dergâh Yay. 425. 

Ey Hudâ-yı lâ-yezâl ü ey Kerîm-i zü’l-celâl

Vâhid ü Ferd ü Samed’sin bunda yokdur kîl ü kâl

Vasf-ı pâkin dilde virdümdür benim fî külli hâl

Kıl zebânım zikr ü tevhîdinle her dem pür-makâl

Her nefesde lutf u ihsânına mazhar hâss u âm

Gark olupdur ni‘metine gün-be-gün halk-ı enâm

Sâ‘id’in budur recâsı ey Hudâ her subh u şâm

Kıl zebânım zikr ü tevhîdinle her dem pür-makâl

(Ekinci, Ramazan (hzl.) (2013). Hâfız Hüseyin Ayvânsarâyî-Vefeyât-ı Ayvânsarâyî (İnceleme-Tenkitli Metin). Ed. Âdem Ceyhan. İstanbul: Buhara Yay. 231.)