Madde Detay

Ahdî'nin Gülşen-i Şuarası'nda Zînetî mahlaslı iki şair bulunmaktadır. Ahdî'nin kaydettiğine göre şairlerin her ikisi de Serez'li olup danişmentlik görevinde bulundular. Zînetîlerden ilki, dipnotta Zeynî, "danişmend taifesindendür", "taze-heves" ve "nev-res" birisidir. İkinci Zînetî ise pek çok hünere sahip daha olgun bir şairdir. Tuhfe-i Nailî Ahdî'ye bağlı kalarak Zînetileri iki ayrı madde olarak sayar. Zînetî, Danişment iken 963/ 1556 yılında 30 yaşlarındayken vefat etti. Vefatına "Fevt Zînetî" tarihi düşüldü.

Zînetî dönemin şeyhülislamı Ebussuud Efendi'nin de ilgisini çekti ve onun yardımlarıyla geçindi. Bir defasında Şeyhülislamın huzuruna şarhoş bir şekilde çıktı. Şeyhülislamda "nedür Molla Zînetî" diye iltifat etti. O da doğaçlama olarak şu beyti okudu:

Dâmen-âlûde vü destâr perîşân yaka çâk / Kûyına geldi yine Zînetî-i rüsvây

Kaynakların tamamı yaşasaydı büyük şair olacağı kanaatindedir. Ahdî, genç yaşta tanıdığı Zînetî'nin eldeki tek beytine nazire kaleme aldı. Zînetî ve Ahdî'nin beyitleri şöyledir.

Öykünmeseydi ârızuna gül didükleri / Nâlemle bahs ider miydi bülbül didükleri (Zînetî)

İsen, Mustafa (hzl.) (1994). Künhü’l-Ahbar’ın Tezkire Kısmı. Ankara: AKM Yay. 224.

Kayabaşı, Bekir (1996). Kafzade Faizî'nin Zübdetü’l-Eşârı. Doktora Tezi. Malatya: İnönü Üniversitesi. 

Kılıç, Filiz (hzl.) (2010). Meşâirü'ş-Şuara, İnceleme-Metin. İstanbul: İstanbul Araştırmaları Enstitüsü Yay. 

Kurnaz, Cemal ve Mustafa Tatcı (hzl.) (2001). Mehmet Nâil Tuman, Tuhfe-i Nâilî- Dîvân Şâirlerinin Muhtasar Biyografileri. Ankara: Bizim Büro Yay.

Mehmed Süreyya (1308-15/ 1890-97). Sicill-i Osmânî. C. I-IV. İstanbul: Matbaa-i Âmire. 

Solmaz, Süleyman (hzl.) (2005). Ahdi ve Gülşen-i Şuarası. Ankara: AKM Yay. 338.

Sungurhan, Aysun. Beyanî-Tezkiretü’ş-Şuara. ekitap.kulturturizm.gov.tr. 

Sungurhan, Aysun. Kınalızade Hasan Çelebi-Tezkiretü’ş-Şuara. ekitap.kulturturizm.gov.tr. 

M. Şemseddin Sami (1306-16/1889-93). Kâmûsü'l-Alam. C. VI. İstanbul. 

Gülzâre şem-i bezm olalı gül didükleri

Yanup kül itdi cismini bülbül didükleri 

(Solmaz, Süleyman (hzl.) (2005). Ahdi ve Gülşen-i Şuarası. Ankara: AKM Yay. 335.)

***

Kûyını tolanırın kapuya çıkmaz ki görem

Zînetî sevdi gönül bir acemi oğlanın

***

Çak bir karışdan ey boyı şimşâd kaddüne

Üftâdedür çemende çeker intizâr serv

***

Hoş diril ahbâb ile kim bu tabîb-i dehr-i dûn

Şerbet-i mergi sunar ne yâr ü ne agyâr

(İsen, Mustafa (hzl.) (1994). Künhü’l-Ahbar’ın Tezkire Kısmı. Ankara: AKM Yay. 224.)

***

Siyeh futa kuşanup girse hammâma peyker

Halâ’ik tas çalarlar ay tutıldı zann idüp yir yir

İnüp ebr-i sefîd eyler ihâta mâh-ı tâbânı

Sürindükçe varup halvetde sabûn ol meh-i enver

***

Meded öldürdi beni ey sanem-i şehr-âşûb

O levendâne revişler o Hudâyî üslûb

***

Dâmen âlûde vü destâr perîşân yaka çâk

Kapuna geldi yine Zînetî rüsvâyî

**

Yüzün karası kendüne kalur hicâb ile

Ey mâh karşu koma gel ol âftâb ile