AHMET, Ahmet Aktaş

(d. 1943 / ö. -)
âşık
(Âşık / 20. Yüzyıl / Anadolu-Osmanlı-Türkiye)
ISBN: 978-9944-237-86-4

Ahmet Aktaş, Tokat’ın Yıldızeli köyünde 1943’te doğmuştur. Babası Hurşit Aktaş, fıkıh hocasıdır. Babasının isteği üzerine medrese eğitimi görür. Yedi yaşında hafızlık eğitimini tamamlar. 1957’de Tokat merkeze taşınan şair, gençliğinde Devlet Kara yollarında çalışır ve buradan emekli olur. Evli olan âşığın altı çocuğu, 13 torunu vardır. Âşık Ahmet, 12 yaşındayken bir gece iki gözü iki çeşme bir vaziyette uyanır ve şiir söylemeye başlar. O günden beri gönlündeki aşkı şiirlere döker, bağlama çalmayı kendi kendine öğrenir. Tokat ve çevresinde Âşık Ahmet, Hoca Ahmet, Âlim Ahmet olarak tanınır. Âşık Ahmet’in yüreğince çok büyük aşk olmasına rağmen babasının izin vermemesi ve çeşitli sebepler Âşık Ahmet’in tanınmasında engel olmuştur. Aşkı yüreğinde hapsolmuştur. Her ilham geldiğinde şiir söyler, ancak şiirlerini kaydetmez. Ahmet Aktaş, çocukluk yıllarında ilk defa şiir atışmasını Çorum’un Yeşildere köyünden Âşık Hasan ile yaptığını belirtir. Tokat’ta kurulan panayırda yaprak destan satan Âşık Hasan, ona şiirle laf atınca o da cevabını doğaçlama olarak verir ve halk etraflarına toplanır. Âşık Ahmet; Mahsunî Baba, Ali Ekber Çiçek, Davut Sulari gibi usta âşıklarla aynı ortamı paylaşır. Onlardan etkilenir. Ayrıca kendisinden önce sazda ve sözde usta olan Ruhsatî Baba ve Şenlik Baba gibi isimleri de örnek alır. Tokat Yeşilköşe’de Tokatlı Püryanî Baba adlı âşıkla birlikte birkaç kez program yapar (Bek 2010: 9-11).

Âşık Ahmet’e göre âşıklar, milletin gözü kulağıdır. Gördüklerini, duyduklarını tüm saydamlığıyla şiirlerine yansıtır. Âşık şiirlerine güzeli ve güzelliklere dair her şeyi konu alır. Gülün dikenini değil, gülü görür. Gönlünde çok büyük Allah aşkı vardır. Allah’ın yarattığı her şeyi güzel olarak görür. Şiirlerinde Tokat şehrinin güzelliklerini, ilçelerini ve o şehrin özelliklerini şu şiirle dile getirir. Çocukluğunda Âşık Veysel ile karşılaşan âşık, irticalen şiir söyleyebilmektedir (Bek 2010: 10-15). Şiirlerinde Âşık Ahmet mahlasını kullanan şairin dili sadedir.

Kaynakça

Bek, Semra (2010). “Ahmet Aktaş”. Sazın ve Sözün Sultanları Yaşayan Halk Şairleri. C. II. Ed. Fatma Ahsen Turan vd. Ankara: Gazi Kitabevi. 9-15.

Madde Yazım Bilgileri

Yazar: EMİNE ÇAKIR
Yayın Tarihi: 06.08.2019
Güncelleme Tarihi: 05.12.2020

İlişkili Maddeler

Sn.Madde AdıD.Tarihi / Ö.TarihiBenzerlikİncele
1Bedrettin Aykınd. 20 Ekim 1936 - ö. ?Doğum YeriGörüntüle
2SEFİL TURABÎ, Musa Eyüp Bozdemird. 1951 - ö. ?Doğum YeriGörüntüle
3Hasan Aydınd. 1935 - ö. ?Doğum YeriGörüntüle
4Taki Akkuşd. 14 Aralık 1943 - ö. ?Doğum YılıGörüntüle
5ELİFAĞA ELİ OĞLU SAİLOVd. 1943 - ö. ?Doğum YılıGörüntüle
6Ali Erdoğdud. 30 Nisan 1943 - ö. ?Doğum YılıGörüntüle
7ADİL, Adil Ahmedovd. 1928 - ö. ?MeslekGörüntüle
8ŞUGLÎd. ? - ö. ?MeslekGörüntüle
9TATLI, Hasand. 1677/1678 - ö. ?MeslekGörüntüle
10MELÂNÎ/Tahsin Meland. 1954 - ö. -Alan/Yüzyıl/SahaGörüntüle
11PENÂHİ, Mustafa Müslim Ocakd. 1847 - ö. 1942Alan/Yüzyıl/SahaGörüntüle
12SEYYAHÎd. ? - ö. ?Alan/Yüzyıl/SahaGörüntüle
13ÂYET, Âyetullah Kurutluoğlud. 25.07.1892 - ö. ?Madde AdıGörüntüle
14EBUBEKİR, Ebubekir Bozhöyükd. 1937 - ö. ?Madde AdıGörüntüle
15SAİDÎ, Saidd. 1810 - ö. 1850Madde AdıGörüntüle