Madde Detay

Malatya’nın Darende ilçesinde doğdu. İlk dinî eğitimini Şeyh Hamîd-i Velî Somuncu Baba Camii imam-hatibi olan babası Hasan Feyzî Efendi’den aldı, ilkokulu bitirdikten sonra devrinin hocalarından Arapça ve Farsça öğrendi. Henüz çocuk sayılabilecek yaşlarda Nakşibendî-Hâlidî şeyhi Sivaslı İhrâmcı-zâde İsmâil Hakkı Toprak Efendi’ye intisap etti. Tarikat silsilesi Hacı Ahmed Niksârî, Mustafa Hâkî Tokâdî, Halil Hamdi Tokâdî, Mustafa Çorumî, Yahya Dağıstânî ve Abdullah Mekkî vasıtasıyla Nakşibendiyye-Halidiyye’nin kurucusu Hâlid el-Bağdâdî’ye kadar uzanır. Somuncu Baba nâmıyla tanınan Şeyh Hamîdî Velî’nin on ikinci kuşaktan torunu olduğu bizzat kendisi tarafından şiirlerinde dile getirilen Hulûsî Efendi aynı zamanda seyyiddir (Akkuş vd 2013: XXI-XXII).

Babası Hasan Feyzî Efendi’nin 1945'te vefatından sonra Somuncu Baba Camii imam-hatipliğini devralarak, sekiz yıl sonra resmen tayin edildiği bu görevi 1987'ye kadar sürdürdü. Aynı zamanda marangozluk, ciltçilik ve hakkâklıkla da meşgul oldu, şeyhinin ölümünden sonra onun halifesi olarak irşâd faaliyetine başladı. Bu vesileyle 1986'da kendi adıyla anılan Es-Seyyid Osman Hulûsî Efendi Vakfı’nı kurarak Darende’de cami, kütüphane, okul, fakülte ve hastane gibi kurumların yapımına öncülük etti. 14 Haziran 1990 tarihinde İstanbul’da vefat eden Osman Hulûsî Efendi, Dârende Şeyh Hamid-i Velî Somuncu Baba Camii hazîresinde medfûndur (Akkuş vd. 2013: XXIII-XXVII).

Şiire ve edebiyata olan merakı çocukluk yıllarına dayanan Hulûsî Efendi’nin ilk şiirlerini beş, altı yaşlarında yazdığı bilinmektedir. Birçok mutasavvıf şair gibi şiirlerini irşad hizmeti için bir araç olarak görmüştür. Ayet ve hadislerden yaptığı iktibaslarla sıkça halka nasihatlerde bulunmuştur. Arapça ve Farsça kelimeler şiirinin dilini ağırlaştırmamış, manzumelerinde edebî sanatları başarılı bir şekilde uygulamıştır. Aruzla yazdığı aşktan ve sevgiliden bahseden gazellerinde dinî ve tasavvufi ıstılahları bolca kullanmıştır. Bu şiirlerinde Fuzûlî ile Niyâzî-i Mısrî edası görülürken hece ile yazdığı şiirlerinde ise Yunus Emre tesiri görülür (Palakoğlu 1995: 9-11).