Madde Detay

Asıl adı Ahmed’dir. Diyarbakır’da doğdu. Alî Emîrî’nin büyük kardeşidir. Tahsilini tamamladıktan sonra çeşitli memuriyetlerde bulunmuştur. 1293/1876 yılında Bolu sancağı tahrîrât müdürlüğüne tayin edilmiştir. Alî Emîrî, abisinin bir Dîvân tertip ettiğini, ancak evi yandığında bu Dîvân'ın zayi olduğunu belirtmektedir (Güner vd. 2003: 38). Alî Emîrî ile ilgili beratlardan Ahmed Âkif Efendi’nin 1310/1892 yılında vefat ettiği anlaşılmaktadır (Gençboyacı 2012: 229).

Şiirine örnek, Esâmî-i Şu’ârâ-yı Âmid’dedir.

Beysanoğlu, Şevket (1996). Diyarbakırlı Fikir ve Sanat Adamları. C. I. Ankara: San Matbaası.

Gençboyacı, Melek (2012). “Diyarbakır’dan İstanbul’a Ali Emîrî Efendi”. e-Şarkiyat İlmi Araştırmalar Dergisi (7): 210-247.

Güner, Galip ve  N. Güner (hzl). (2003). Ali Emîrî Efendi, Esâmî-i Şu’arâ-yı Âmid. Ankara: Anıl Matbaası.

Anladan dil mâcerâsın hâmedir

Yazdıgım yâre anın-çün nâmedir

İster âbid ister ol fâsık-şiyem

Âkifâ ragbet hemân encâmadır

(Güner, Galip ve  N. Güner (hzl.) (2003). Ali Emîrî Efendi, Esâmî-i Şu’arâ-yı Âmid. Ankara: Anıl Matbaası. 39.)