Madde Detay

Fahrî Çelebi’nin asıl adı Safâyî Tezkiresi’nde “Mehmed”, Rıza ve Mucîb tezirelerinde “Mahmûd” olarak geçer (Çapan 2005: 442; Zavotçu 2009: 93; Altun 1997: 50). Çorlu’da doğan Fahrî Çelebi, iyi bir tahsilin ardından Rumeli Beylerbeyi Yanyalı Arslan Paşazâde Ali Paşa zamanında kâtiplik ve müezzinlik yaptı (Çapan 2005: 442; Zavotçu 2009: 93; Altun 1997: 50). Yanya kasabasına yerleşen ve burada evlenen Fahrî Çelebi vefatına kadar da buradaki ikametini sürdürdü. Doğum tarihi hakkında bilgi bulunmayan Fahrî Çelebi’nin ölüm tarihi ise 1055 / 1645 olarak zikredilir (Çapan 2005: 442). Edebî yönü hakkında kaynaklarda yeterli bilgi bulunmamakla birlikte yaşadığı asrın şairleri arasında sayıldı ve bilhassa hattatlıkta mâhir olduğu vurgulandı (Çapan 2005: 442; Zavotçu 2009: 93; Altun 1997: 50).

Abdulkadiroğlu, Abdulkerim (hzl.) (1999). İsmâil Belîğ Nuhbetü'l-Âsâr li-Zeyli Zübdeti'l-Eş'âr. Ankara: AKM Yay. 314-315.

Altun, Kudret (hzl.) (1997). Tezkire-i Mucîb. İnceleme-Metin-İndeks. Ankara: AKM Yay.

Çapan, Pervin (hzl.) (2005). Mustafa Safâyî Efendi Tezkire-i Safâyî (Nuhbetu’l-Âsâr Min Fevâ’idi’i-Eş’âr). İnceleme-Metin-İndeks. Ankara: AKM Yay. 442-443.

İnce, Adnan (hzl.) (2005). Sâlim Efendi Tezkiretü’ş Şu’arâ. İnceleme-Metin-İndeks. Ankara: AKM Yay.

Kâtip Çelebi (2007). Keşfu’z-Zunûn. İstanbul: Tarih Vakfı Yurt Yay.

Kurnaz, Cemal ve Mustafa Tatçı (hzl.)(2001). Mehmed Nâil Tuman, Tuhfe-i Nâilî-Divan Şairlerinin Muhtasar Biyografileri. Ankara: Bizim Büro Yay.

 Kurnaz, Cemal ve Mustafa Tatçı (hzl.) (2000). Bursalı Mehmed Tâhir, Osmanlı Müellifleri. Ankara: Bizim Büro Basımevi.

Özcan, Abdülkadir (hzl.)  (1989). Nev'izâde Atâî, Hadâiku’l-Hakâik fi Tekmileti’ş-Şakâık. İstanbul: Çağrı Yay.

Yılmaz, Kâşif (hzl.) (2001). Güftî ve Teşrîfâtü’ş-Şuarâsı. Ankara: AKM Yay.

Zavotçu, Gencay (hzl.)(2009). Rıza Tezkiresi (İnceleme-Metin). İstanbul: Sahhaflar Kitap Sarayı. 93-94.

Makâm-ı evc-i a‘lâya irem dirsen şihâb-âsâ

Vücûd-ı pür-gubârun pāy-mâl eyle türâb-âsâ

Ben ol müstagrak-ı gird-âb-ı deryâ-yı gamam şimdi

Döner seyl-âb-ı eşküm üzre gerdûn âsiyâbâsâ

 ***

N’ola ser-geşte-i bâd-ı fenâ olsa ser-i Fahrî

Hevâ-yı aşk-ı yâr-ıla bir olmışdur habâbâsâ

(Çapan, Pervin (hzl.) (2005). Mustafa Safâyî Efendi Tezkire-i Safâyî (Nuhbetu’l-Âsâr Min Fevâ’idi’i-Eş’âr). İnceleme-Metin-İndeks. Ankara: AKM Yay: 442-443.)

***

Sîne dâg-ı hasretünle lâlezâr olmakdadur

Âteş-i derd-i derûnum âşikâr olmakdadur

Kaddine bakdukça ol şûhun gönül hayrân olur

La'lini gördükçe cânum neşvedâr olmakdadur

(Abdulkadiroğlu, Abdulkerim (hzl.) (1999). İsmâil Belîğ Nuhbetü'l-Âsâr li-Zeyli Zübdeti'l-Eş'âr. Ankara: AKM Yay. 314-315).