Madde Detay

Vahdettin Işıldak, Erzurum'un Şenkaya ilçesine bağlı Beykaynak köyünde 5 Mayıs 1946 tarihinde doğmuştur. Babasının imam oluşu dolayısıyla sıklıkla köy odalarında bulunmuş ve tasavvuf ehli insanların ağzından çıkan dinî, millî eserleri dinlemeyi âdet hâline getirmiştir. Çocukluğu böylesi ortamlarda geçmiş, 17-18 yaşlarında babasından şiir yazmayı öğrenmiştir (Halıcı 1992: 260). Âşıklığa başta ana-baba muhabbeti sonra bir kıza duyduğu ilgi dolayısıyla başlar. Ustası yoktur. Âşık Mevlüt İhsanî, Âşık Yaşar Reyhanî, Âşık Mustafa Ruhanî ve Âşık Hüseyin Sümmanîoğlu’ndan etkilenmiştir. Mahlasını ilk şiirini yazdıran babası olduğu için Nizamoğlu olarak kendisi almıştır (Özarslan 2001: 396-397). Evli ve lise mezunu olan âşığın şiirleri hakkında bir lisans tezi (Şenol 1992) yazılmıştır. Kendi tasnifi olan "Yağmur" ve "Cafer ile Hacer" hikâyelerinin yanı sıra gelenek dağarcığında yer alan birkaç halk hikâyesini de bilmektedir (Özarslan 1996). 1972–2001 tarihleri arasında Atatürk Üniversitesi bünyesinde çalışan Nizamoğlu otuz yıla varan memuriyet hizmeti olmuştur. 1960 yılından itibaren Erzurum'da çıkan Aziziye ve Yakutiye dergilerinde ve yine Erzurum'da yayımlanan mahallî ölçekli Albayrak, Erzurum Expres ve Milletin Sesi gazetelerinde şiirleri yayımlanan âşık, Erzurum yerel televizyon kanalı KANAL 25'te iki yılı aşkın bir süre içinde her hafta âşıklar, gazelhanlar, âşıklık geleneğiyle ilgili söyleşi programları hazırlamış ve sunmuştur. Sanatsal faaliyetlerinin yanı sıra mahallî ölçekli sivil toplum kuruluşları ve derneklerde görev almıştır. Bu cümleden olarak Erzurum Şenkayalılar Kültür ve Dayanışma Derneği kurucu üyeliği, Erzurum Görme Engellileri Koruma ve Yaşatma Derneği yönetim kurulu üyeliği, Erzurum Âşıklar Kültür ve Dayanışma Derneği kurucu üyeliği ve üç dönem başkanlığı, Erzurum Gazelhanlar Derneği üyeliği, Oltu Havzası Âşıklar Kültür ve Dayanışma Derneği kurucu üyeliği ve bir dönem başkanlığı yapmıştır. Bursa'da yaşamakta olan âşık, 2007'de kurucu üyesi olduğu Âşıklar Yazarlar Şairler Derneği AŞYD [Bursa] başkanlığını yapmaktadır (Işıldak 2010: 14).

Âşık Nizamoğlu, maddi aşkla başlayıp tasavvufa yönelmeleri dolayısıyla eski âşıklara ve onların eserlerine daha fazla önem atfeder. Bu tutumunda çocukluğunda yaşadığı tasavvufi ortamın etkisi olduğu söylenebilir. Âşıklık için temel şartın sevmek olduğunu düşünen Âşık Nizamoğlu, bir kadına duyulan hissi yoğunluğun veya vatan aşkının irticalen söylemede teşvik unsuru olduğunun altını çizer. Âşıkları bağbana, mahallî sanatçıları ise manava benzeten Âşık Nizamoğlu, bazı çevrelerde “Şair Nizamoğlu” olarak anılmasına rağmen kendini âşık olarak ifade eder (Özarslan 1996). Âşık Nizamoğlu, saz çalmamakta olup fasıllarda herhangi bir âşıkla deyişme yapmamıştır. Müstakil şiirler okumakta olup usta malı halk hikâyeleri ve kendi tasnif ettiği halk hikâyelerini anlatmaktadır. Şiirlerinde tasavvuf çeşnisi hakim olmakla beraber âşıklık geleneği kapsamında divani, koşma ve semai biçimleri ve bunların türevleriyle güzelleme, öğütleme, koçaklama ve destan türlerinde şiirleri söylemektedir. Şiirlerinde yer yer içe dönük bir eda hissedilmekle beraber tamamen karamsar bir ruh hâli de gözlenmez. Aşk, sevda, gurbet, yoksulluk, ölüm, hasret, dünyanın faniliği, vefasızlık ve benzeri konular onun şiirinin ana unsurunu teşkil eder. Şiirlerinin bir kısmı kitap bütünlüğünde Gönül Çiçeklerim -Şiirler- (Işıldak 2010) ve Hatıl -Dallar Yüceleşti- (Işıldak 2014) adlarıyla yayımlanmıştır. Bütün şiirlerini kitap bütünlüğünde yeniden yayına hazırlamakta olan Âşık Nizamoğlu, sosyal medyayı oldukça aktif bir biçimde kullanır. Yurtiçinde birçok şiir programı düzenleyen âşık, aynı zamanda farklı şiir programlarına da iştirak etmektedir. Âşığın birçok şiirini internet ortamında görmek mümkündür. Âşık Nizamoğlu bu türden faaliyetleriyle -her ne kadar kendisini âşık olarak tanımlasa da- modern bir şair tavrı içindedir. Gerek düzenlediği gerekse katıldığı şiir programlarının genel yapısı da bahse konu görünümü destekler mahiyettedir.