Madde Detay

Nurcan Betül Altun, 4 Mart 1975 tarihinde Erzurum'un Oltu ilçesinde doğmuştur. Babasının adı İlhami, annesinin adı Nezihe’dir. Ailenin beş çocuğunun sonuncusudur. Çocukluğu Oltu’da geçer. İlk ve orta öğrenimini Oltu’da tamamlar. İlkokulu 1986'da Oltu 25 Mart İlkokulunda bitirir. Ortaokul öğrenimini 1989'da Oltu Ortaokulunda, lise öğrenimini ise 1992'de Oltu Lisesinde tamamlar. 1994'te evlenir. Öğretmen olan eşi Mustafa Altun’un görevi nedeniyle 1995'te Diyarbakır’a giderler. Buradaki üç yıllık görev süresinin ardından 1998'de tekrar Oltu’ya döner. O yıldan beri Oltu’da ikâmet etmektedir (Vural 2019a). Nurcan Betül Altun, 1993'te Anadolu Üniversitesi Açık Öğretim Fakültesi Sosyal Bilimler Bölümünü kazanır. Kayıt yaptırır ve bu okula bir yıl devam eder. Fakat eğitimini devam ettiremez. 2014'te yine Anadolu Üniversitesi Açık Öğretim Fakültesi İlahiyat Bölümünü kazanır. Bu okula da bir yıl kadar devam eder. Ancak buradaki eğitimini de yarım bırakmak durumunda kalır. Betül Altun’un ortaokul ve lise yıllarından beri hayatının önemli bir tutkusu olan edebiyat öğretmeni olma arzusu gerçekleşmese de şiir ve edebiyat sevgisi hiç bitmez. Uzun yıllar yüzlerce şiir yazar, ancak bunları yayımlama imkânı bulamaz. Bu şiirlerin tamamına yakınını yakar. Şiir tutkusundan bir türlü vaz geçemeyen şair, nihayet son birkaç yıl içinde yazdığı şiirlerini muhafaza eder ve onları Uzaklardaki Yakınım adlı kitabında bir araya getirir. Söz konusu kitap basım aşamasındadır (Vural 2019a). Edebiyata ilgisinin yanı sıra sosyal ve kültürel konularda da aktif olan Altun, Oltu’da faaliyet gösteren sivil toplum kuruluşları bünyesinde yürütülen faaliyetlerle ilgilenmekte, edebiyatla, şiirle olan ilgisini devam ettirmektedir. Yayın aşamasında olan kitabı dışında ikinci bir kitabın basımı için de çalışmaktadır. Ayrıca henüz yayımlanmamış, sosyal ve kültürel içerikli araştırma-inceleme yazıları ve bir kısım nesir denemeleri de bulunmaktadır (Vural 2019a). Ev hanımı olan Nurcan Betül Altun, ikisi erkek biri kız olmak üzere üç çocuk annesidir.

Nurcan Betül Altun'un edebiyata ve edebiyatın önemli bir dalı olan şiire ilgisi çocukluğunda, ailesi ve yakın çevresinin etkisiyle başlar. Âşıklık geleneğini ve birçok halk âşığının şiirlerini bilen aynı zamanda iyi bir hikâye anlatıcısı olan babasının N. Betül Altun üzerinde ciddi bir etkisi olur. Henüz küçük bir çocukken babasından dinlediği halk hikâyeleri ve özellikle yörenin tanınmış halk âşıklarından Sümmanî ve yörenin başka âşıklarının şiirlerine âşina olur (Vural 2019). İlkokul sıralarında öğretmenleri onun şiire ilgisini fark eder. İlkokuldan itibaren öğrenim gördüğü okullarda özel gün ve gecelerin, sosyal ve kültürel faaliyetlerin şiir etkinliklerinin her zaman sahnede bulunan öğrencilerinden olur. Güzel şiir okuması, sosyal derslere ve özellikle edebiyat derslerine ilgisi ve başarısı öğretmenleri tarafından takdir edilmiş, bu hususlarda ona hep görev ve sorumluluk verilmiştir. Hemen her konuda şiirler yazan Altun’un şiiri halk kültüründen, halk edebiyatından, âşık tarzı şiir geleneğinden beslenen bir şiirdir. Erzurum ve doğup büyüdüğü Oltu Havzası halk şiirinin zengin damarlarını bünyesinde barındırır. Dolayısıyla şiirlerinde bu coğrafyanın sembol isimlerinden Erzurumlu Emrah, Sümmanî, Nihanî gibi önemli temsilcilerinin, hem tekke ve hem de âşık tarzı halk şiirinin derin etkilerini bulmak mümkündür. Betül Altun’un lisedeki edebiyat öğretmeni Nazmi Yıldırım onun bu edebî yönü ve şair kişiliğiyle ilgili şu tespitlerde bulunur: “Betül Hanım, kendini amatör bir şair olarak tanımlasa ve edebiyat çevrelerinde ön planda gözükmese de o Oltu Havzasının en dikkate değer şairlerinden biridir. Betül Hanım’ın edebiyat öğretmeni olarak belirtmeliyim ki onun çocukluk yıllarında ailesinden ve yakın çevresinden aldığı şiir sevgisi ortaokul ve lise yıllarında gelişip şekillenmiştir. Öncelikle halk şairlerinden Karacaoğlan, Sümmanî ve Oltu Havzasının diğer halk şairlerinden ve ilerleyen yıllarda Necip Fazıl gibi usta şairlerden etkilenerek şiir dilini geliştirmiş, kendi üslubunu kurmuştur (Vural 2019b).

Nurcan Betül Altun, irticalen şiir söylemedeki yeteneği, atışma yapabilecek kadar irticali güçlü bir şair olması sebebiyle alışılagelmiş hanım şairlerden farklı bir profil çizmektedir. Ustaca teşbih ve mecazlarla süslenen şiirleriyle halk şiiri geleneğinin dikkate değer bir temsilcisi durumundadır. Konu zenginliği açısından halk şiiri geleneğinin bütün unsurlarını vermeye çalıştığı görülür. Şiirlerinde, aşk, ayrılık, taşlama, güzelleme, tasavvuf, sosyal konular, millî ve manevi değerlere yer vermiştir. Genellikle hecenin 11’li kalıbını kullanır. Şiirlerinin çoğu koşma nazım tekniğine uygun olarak kaleme alınmıştır.

Eserleri konu ve tür olarak da oldukça çeşitlilik göstermektedir. Benim asıl tarzım, dediği âşık tarzı şiirlerinin ve hatta atışmaların yanı sıra serbest tarzda yazdığı şiirleri de mevcuttur. Zaman zaman halk şiiri ve serbest şiir arasında kararsızlık yaşasa da halk şiirindeki başarısı ve ustalığı ilk bakışta hemen dikkati çeker. Yer yer eski, bazen yöresel ve az bilinen kelimeler kullansa da dili yalındır. Şairanelik ile gündelik konuşma dili arasında samimi bir üslubu vardır. Mısralarında coşkunluk ve heyecan ile ümitsizlik yan yanadır. Bu onun hem kendi hayatını ve hem de bütün bir hayatı anlamlandırma çabasının bir sonucudur.