Madde Detay

Nazife Hanım ile memur Seyfettin Bey'in kızı olarak Yalova'da dünyaya geldi. İlk ve orta öğrenimini burada tamamladı. Yalova Lisesini bitirdikten sonra başladığı İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Antropoloji Bölümünden 1995 yılında mezun oldu. 1992-1994 yılları arasında özel televizyonlarda editör ve muhabir olarak çalıştı (Yalçın 2010: 550). 1990'lı yıllarda yazarlığa başladı ve eserleri çeşitli ödüllere layık görüldü. Şebnem İşigüzel; Hanene Ay Doğacak (1993) adlı ilk öykü kitabıyla 1993 Yunus Nadi Öykü Ödülü, Venüs (2013) adlı romanıyla 2015 yılında Notre Dame de Sion Edebiyat Ödülü ve Gözyaşı Konağı & Ada, 1876 (2016) adlı romanıyla 2016 yılında Duygu Asena Roman Ödülü gibi ödüllerin sahibi oldu. Evli ve iki çocuk annesi olan sanatçı, İstanbul'da yazı çalışmalarını sürdürmektedir.

1990'lı yıllarda yazı hayatına başlayan İşigüzel'in ilk önce Sokak dergisinde "Bir Kadının Penceresinden" adı altında bant karikatürleri yayımlanmıştır (Yalçın 2010: 550). Daha sonra kaleme aldığı "Sevgili Bayan Arvadah" adlı ilk hikâyesi 1993 yılında Varlık dergisinde yayımlanmış ve böylece edebiyat dünyasında tanınmaya başlamıştır. Kaleme aldığı hikâye ve yazıları; Öküz, Milliyet ve Radikal gibi süreli yayınlarda da yer almıştır. Hanene Ay Doğacak adlı ilk hikâye kitabı 1993'te yayımlanmıştır. Bu kitabı Öykümü Kim Anlatacak (1994) ve Kaderimin Efendisi (2001) adlı hikâye kitapları izlemiştir. Bir yandan hikâye yazarken diğer yandan fiktif yapıyı genişleten İşigüzel, romana yönelmiş ve Eski Dostum Kertenkele (1996) ile okurunun karşısına romancı olarak çıkmıştır. Duru bu eseri "(...) Yoksulluk içindeki bir aile cehennemini, belki de toplumca içinde yaşadığımız bir cehennemi algılıyoruz olanca ağırlığıyla." (Duru 1997, akt. Yalçın 2010: 551). şeklinde değerlendirmiştir. Bu romanı Sarmaşık (2002), Çöplük (2004) ve Resmi Geçit (2008) adlı romanlar takip etmiştir. 80 darbesi döneminin konu alındığı Resmi Geçit'te, o dönemindeki gerçek karakterleri kendi bakış açısına göre yeniden kurgulayan yazar, darbenin karakterler üzerindeki etkisini okuyucuya yansıtmıştır. 2010’da yayımlanan Kirpiklerimin Gölgesi, şiddetin bütün yönleriyle çocuk bedeninde işlendiği sarsıcı bir romandır. Çocuk istismarının ele alındığı romanda tüm kişiler istismarın birer parçasıdır. Şebnem İşigüzel, toplumda görülen, duyulan fakat çözüme kavuşmayan karanlık bir meseleyi tüm açıklığıyla, sert bir dille aktarır (Şengül 2017). 2013'te yayımlanan Venüs'te boğazın ortasında dünyaya gelen bir kız çocuğunun başından geçenler gözler önüne serilmiştir. "Venüs trajik bir hikâye. Çünkü doğan bebeğin kız olduğunu öğrenen baba, onu kabullenmekte zorlanıyor. Boğazın ortasında, bir sandalda doğum yapan anne doğumun ardından ölüyor. Hayatını halası Şekina ve hizmetkar Nergis ile geçiren kız çocuğu, yıllar sonra çocuklarını öldürdüğü gerekçesiyle kocası Adnan tarafından bir akıl hastanesine kapatılıyor." (Küçükşahin 2017). İşigüzel, Gözyaşı Konağı (2016) romanında, tecavüz sonucu hamile kalan Vuslat Emine’nin çektiği acıyı ve ailesi tarafından Ada’ya sürgün edilişini ele almıştır. Ağaçtaki Kız (2008) romanı ise bir genç kızın yaşadığı; yıkımlardan, travmalardan, kayıplardan, haksızlıklardan, cinayetlerden kaçmak için –yazarca bir metafor olarak seçilen- Gühane Parkı'ndaki bir ağaçta yaşamayı tercih edişini anlatmaktadır (Bozkaya 2017). Yazarın romanları genel olarak değerlendirildiğinde; çocuklar, genç kızlar, kadınlar ve şiddet uygulayan erkekler sıkça karışımıza çıkan karakterlerdir. Taciz, korku, umutsuzluk, istismar, sevgisizlik, şiddet, düzensiz kadın-erkek ilişkileri, kaçış ve trajedi ise ele alınan başlıca temalardır. Yazar; Annem, Kargalar ve Ben (2011) ve Bir Pudink Hikâyesi (2017) adlı öykülerini ise çocuklar için kaleme almıştır. Yazı hayatının ilk dönemlerinde ağırlıklı olarak öykü yayımlayan Şebnem İşigüzel, daha sonra kaleme aldığı eserlerle günümüzün roman ve çocuk edebiyatı yazarları arasında değerlendirilmektedir.