ŞEVKİ ESEN

(d. 1914 / ö. 16.11.1982)
kantarcı, âşık
(Âşık / 20. Yüzyıl / Anadolu-Osmanlı-Türkiye)
ISBN: 978-9944-237-86-4

Şevki Esen, 1914 yılında Sivas'ın Şarkışla ilçesine bağlı Tuzla köyünde dünyaya gelmiştir. Babası Ali Bey, annesi Ümmühan Hanım'dır. Doğduğu yıllar 1. Dünya Savaşı'nın başlarıdır ve ülkenin içinde bulunduğu kaos dolayısıyla çocukluğu yokluk içerisinde ve sıkıntılarla geçmiştir. Okula gidemediği için herhangi bir resmî eğitim alamamış ancak kendi çabalarıyla okuma yazmayı öğrenmiştir. Kitapları çok sevdiği için çevresinde çok okuyan biri olarak bilinmektedir. Köyünde ailesinin tarım ve hayvancılık işlerine yardım eden Esen, askerlik vazifesini Amasya'nın Merzifon ilçesinde ve Diyarbakır'da yerine getirmiştir. Terhis olduktan sonra Tuzla'da ve çevre köylerde kantarcılık yaparak hayatını idame ettirmiştir. Evli ve altı çocuk babası olan Şevki Esen 16 Kasım 1982 tarihinde vefat etmiştir (Oyat 1948: 69; Kaya 2009: 250; Özdemir 1997: 145; Aslanoğlu 2006: 446; Aslanoğlu 1985: 173).

Şevki Esen'in halk şiirine ve âşıklığa yönelmesinde doğup büyüdüğü Şarkışla ve Tuzla'nın âşık yetiştirme bakımından velut bir bölge olmasının önemli bir payı vardır. Ancak Esen, şiir yazmaya on iki yaşında iken gördüğü bir rüya ile başlar. Rüyasında üç derviş gören âşık, dervişlerden birinin verdiği kadehi içerek pir elinden badeli âşık olur. Bu durumu "Abdest alaraktan namazım kıldım/ Allah birdir Peygamberi hak bildim/ Üç tane dervişi bir yerde gördüm/ Sundular badeyi içtim de geldim" (Kaya 2009: 255) dizeleriyle dile getirmiştir.

Klasik anlamda bir usta çırak ilişkisinden geçmeyen âşık, saz da çalamamaktadır. Şiirlerini yazarak üretmesine karşın irticali kuvvetlidir. Şevki ve Şevki Esen mahlaslarını kullanan âşığın söyleyişlerinde zorlama yoktur. Sevdiği kızla evlenemediği ve hatta onun düğün konvoyunu izlemek zorunda kaldığı için aşk acısı şiirlerinde önemli bir konu olarak ortaya çıkar. Bunun dışında dinî durum ve değerler ile insan sevgisi şiirlerinde işlediği diğer konulardandır.

Şevki Esen'in şiirlerine teknik açıdan bakıldığında kullandığı nazım biriminin dörtlük, nazım şekillerinin ise koşma, semai ve destan olduğu görülmektedir. Döner ayak kullanma konusunda başarılı olduğu söylenebilir. Tek ayağı pek tercih etmemiştir.

Şiirlerini daha çok Sivas Folkloru ve Türk Folkloru dergilerinde yayımlayan Şevki Esen ile ilgili müstakil bir çalışma yapılmamıştır. Şarkışla Belediyesi tarafından bir sokağa "Aşık Şevki Esen Sokağı" adı verilmiştir.

Kaynakça

Aslanoğlu, İbrahim (1985). Söz Mülkünün Sultanları. İstanbul: Erman Yayınevi.

Aslanoğlu, İbrahim (2006). Sivas Meşhurları II. Sivas: Sivas Valiliği Yay.

Kaya, Doğan (2009). Sivas Halk Şâirleri V. Sivas: Önder Matbaacılık.

Oyat, Fazıl (1948). 20 Halk Şairi. İstanbul: Ülkü Basımevi.

Özdemir, Ahmet (1997). Şarkışlalı Âşık Serdarî ve Yöre Halk Şâirleri. İstanbul: Kuşak Ofset Matbaacılık.

Madde Yazım Bilgileri

Yazar: DR. ÖĞR. ÜYESİ UĞUR BAŞARAN
Yayın Tarihi: 26.09.2018
Güncelleme Tarihi: 11.12.2020

İlişkili Maddeler

Sn.Madde AdıD.Tarihi / Ö.TarihiBenzerlikİncele
1ALİ NEBİd. 1725 - ö. 1810Doğum YeriGörüntüle
2FADİME YILMAZd. ? - ö. ?Doğum YeriGörüntüle
3Hasan Barışcand. 01 Ocak 1952 - ö. 09 Nisan 2011Doğum YeriGörüntüle
4CİHANGİRd. 1914 - ö. 2004Doğum YılıGörüntüle
5İZHARÎ, Mehmet Ayıkd. 1914 - ö. 1983Doğum YılıGörüntüle
6ALİ RIZA ATACANd. 1914 - ö. 21.04.1990Doğum YılıGörüntüle
7CİHANGİRd. 1914 - ö. 2004Ölüm YılıGörüntüle
8İZHARÎ, Mehmet Ayıkd. 1914 - ö. 1983Ölüm YılıGörüntüle
9ALİ RIZA ATACANd. 1914 - ö. 21.04.1990Ölüm YılıGörüntüle
10CİHANGİRd. 1914 - ö. 2004MeslekGörüntüle
11İZHARÎ, Mehmet Ayıkd. 1914 - ö. 1983MeslekGörüntüle
12ALİ RIZA ATACANd. 1914 - ö. 21.04.1990MeslekGörüntüle
13CİHANGİRd. 1914 - ö. 2004Alan/Yüzyıl/SahaGörüntüle
14İZHARÎ, Mehmet Ayıkd. 1914 - ö. 1983Alan/Yüzyıl/SahaGörüntüle
15ALİ RIZA ATACANd. 1914 - ö. 21.04.1990Alan/Yüzyıl/SahaGörüntüle
16CİHANGİRd. 1914 - ö. 2004Madde AdıGörüntüle
17İZHARÎ, Mehmet Ayıkd. 1914 - ö. 1983Madde AdıGörüntüle
18ALİ RIZA ATACANd. 1914 - ö. 21.04.1990Madde AdıGörüntüle