AHMET, Ahmet Aktaş

(d. 1943 / ö. -)
âşık
(Âşık / 20. Yüzyıl / Anadolu-Osmanlı-Türkiye)
ISBN: 978-9944-237-86-4

Ahmet Aktaş, Tokat’ın Yıldızeli köyünde 1943’te doğmuştur. Babası Hurşit Aktaş, fıkıh hocasıdır. Babasının isteği üzerine medrese eğitimi görür. Yedi yaşında hafızlık eğitimini tamamlar. 1957’de Tokat merkeze taşınan şair, gençliğinde Devlet Kara yollarında çalışır ve buradan emekli olur. Evli olan âşığın altı çocuğu, 13 torunu vardır. Âşık Ahmet, 12 yaşındayken bir gece iki gözü iki çeşme bir vaziyette uyanır ve şiir söylemeye başlar. O günden beri gönlündeki aşkı şiirlere döker, bağlama çalmayı kendi kendine öğrenir. Tokat ve çevresinde Âşık Ahmet, Hoca Ahmet, Âlim Ahmet olarak tanınır. Âşık Ahmet’in yüreğince çok büyük aşk olmasına rağmen babasının izin vermemesi ve çeşitli sebepler Âşık Ahmet’in tanınmasında engel olmuştur. Aşkı yüreğinde hapsolmuştur. Her ilham geldiğinde şiir söyler, ancak şiirlerini kaydetmez. Ahmet Aktaş, çocukluk yıllarında ilk defa şiir atışmasını Çorum’un Yeşildere köyünden Âşık Hasan ile yaptığını belirtir. Tokat’ta kurulan panayırda yaprak destan satan Âşık Hasan, ona şiirle laf atınca o da cevabını doğaçlama olarak verir ve halk etraflarına toplanır. Âşık Ahmet; Mahsunî Baba, Ali Ekber Çiçek, Davut Sulari gibi usta âşıklarla aynı ortamı paylaşır. Onlardan etkilenir. Ayrıca kendisinden önce sazda ve sözde usta olan Ruhsatî Baba ve Şenlik Baba gibi isimleri de örnek alır. Tokat Yeşilköşe’de Tokatlı Püryanî Baba adlı âşıkla birlikte birkaç kez program yapar (Bek 2010: 9-11).

Âşık Ahmet’e göre âşıklar, milletin gözü kulağıdır. Gördüklerini, duyduklarını tüm saydamlığıyla şiirlerine yansıtır. Âşık şiirlerine güzeli ve güzelliklere dair her şeyi konu alır. Gülün dikenini değil, gülü görür. Gönlünde çok büyük Allah aşkı vardır. Allah’ın yarattığı her şeyi güzel olarak görür. Şiirlerinde Tokat şehrinin güzelliklerini, ilçelerini ve o şehrin özelliklerini şu şiirle dile getirir. Çocukluğunda Âşık Veysel ile karşılaşan âşık, irticalen şiir söyleyebilmektedir (Bek 2010: 10-15). Şiirlerinde Âşık Ahmet mahlasını kullanan şairin dili sadedir.

Kaynakça

Bek, Semra (2010). “Ahmet Aktaş”. Sazın ve Sözün Sultanları Yaşayan Halk Şairleri. C. II. Ed. Fatma Ahsen Turan vd. Ankara: Gazi Kitabevi. 9-15.

Madde Yazım Bilgileri

Yazar: EMİNE ÇAKIR
Yayın Tarihi: 06.08.2019
Güncelleme Tarihi: 05.12.2020

İlişkili Maddeler

Sn.Madde AdıD.Tarihi / Ö.TarihiBenzerlikİncele
1ZÂRÎ, Zârî Çelebid. ? - ö. 1552-53Doğum YeriGörüntüle
2KÂNÎ, Ebû Bekîrd. 1712 - ö. 1791Doğum YeriGörüntüle
3HUBYÂR/ALİCAN, Alican Yıldırımd. 1959 - ö. ?Doğum YeriGörüntüle
4Üstün Akmend. 2 Temmuz 1943 - ö. 30 Ekim 2015Doğum YılıGörüntüle
5ABDİL, Abdil Yıldırımd. 1943 - ö. ?Doğum YılıGörüntüle
6Müfit Özdeşd. 1943 - ö. ?Doğum YılıGörüntüle
7MEŞÎ PAŞAYÎ, Fethullah Paşayîd. 1931 - ö. 31.08.2016MeslekGörüntüle
8ZEKERRİYE HACIOĞLU SÜLEYMANOVd. 1880 - ö. 1942MeslekGörüntüle
9AĞLAR BABA/BAKİ/BAKİ BABA/AĞLAR/AĞLAR GÜLMEZ/İRŞÂDÎ, İrşâdîd. 1879 - ö. 18.07.1958MeslekGörüntüle
10DİVANÎ, Cemal Alperd. 01.02.1960 - ö. ?Alan/Yüzyıl/SahaGörüntüle
11EŞREF, Eşref Tonbuloğlud. 02.01.1945 - ö. ?Alan/Yüzyıl/SahaGörüntüle
12CAFER, Cafer Tuncerd. 1947 - ö. ?Alan/Yüzyıl/SahaGörüntüle
13İSHAK METİNd. 1954 - ö. ?Madde AdıGörüntüle
14MIZRAP GÜNEŞd. 1937 - ö. ?Madde AdıGörüntüle
15OSMAN AKTAŞd. 1942 - ö. ?Madde AdıGörüntüle