Madde Detay

Uşak / Eşme'de doğdu. Uşak İli Eşme İlçesi Yeşilkavak Köyü İlkokulu Öğretmeni olan babası Mustafa Aydın, bu köyde, Köy Muhtarı olan Mustafa Yıldırım'ın kızı Huma Hanım ile evlendi. Babasının görevi nedeniyle çocukluğu Eşme'nin Yeleğen, Eşmetaş, ve Güllü köylerinde geçti. İlkokula Manisa Merkez Sarıalan Köyü'nde başladı. Salihli Merkez Cumhuriyet İlkokulu'nda bitirdi.

O zamanki Türkiye'nin şartları; yolların olmaması, bilhassa köylerde elektrik, su ve ulaşım gibi sosyal ihtiyaçların bulunmaması hayatı zorlaştırıyordu. Gündüz Aydın'ın bebeklik ve çocukluk çağları çok sıkıntılı geçti. Sık sık hastalanması, bulunduğu yerlerin şehirden uzak olması aileye zor günler yaşatmıştı. At sırtında, yaya olarak babasının sırtında bir çok kez doktora götürülmüş, bazen yaşamasından umut kesildiği zamanlar olmuş.

Gündüz Aydın bu zor şartlar altında yaşamaya çalışırken üç yaşında babasının tayini Manisa il emrine verilmiş, burada yapılan dağıtımda ise Yund Dağları'nın zirvesinde bulunan Recepli Köyü'ne ataması yapılmıştı. Manisa'dan Sarıalan Köyü'ne kadar köy dolmuşları ile taşınan Aydın ailesi buradan deve sırtında Recepli Köyü'ne ulaşmıştı.

Bir yıl bu köyde çocukluğunu zor şartlar altında geçiren Gündüz Aydın, ailesi ile birlikte Sarıalan Köyü'ne geldi. İlkokula bu köyde başladı. Beş sınıflık Sarıalan Köyü İlkokulunda tek öğretmen olan (Babası) Mustafa Aydın, O'nun ilk öğretmeni idi. İlkokulu Salihli Cumhuriyet İlkokulunda bitirdi. Saruhanlı’da başlayan Ortaokul yıllarında aynı sınıfta okuduğu ve ev komşusu olan Okul Müdürünün kızına aşık olmuştu. Bu aşk tek taraflı ve platonik bir aşktı. O zamanki şartlarda duyguları açıklamak mümkün değildi. Üç yıl süren ortaokul ve bir yıllık lise 1.sınıf yıllarında bu aşk artarak devam etti. Okula giderken ve dönüşte aynı yolu kullanırken sadece O'na yakın olmak büyük bir mutluluktu. O kızın, kendisinin bu duygularını bilip bilmediğini öğrenemediğini ifade eden Gündüz Aydın, ortaokulu Saruhanlı'da bitirdi ve lise 1'e de burada başladı. Lise 1'den 2'ye geçtiği yıl tayinleri bu sefer Manisa Merkez'e çıkmıştı.

1973-74 eğitim öğretim yılında Manisa Lisesi'ne ikinci sınıftan başladı. Sıkılgan, mahcup davranışları devam ediyordu. Toplum içinde konuşma cesareti gösteremeyen, okulda arkadaş çevresi edinemeyen Gündüz Aydın, Babasının Manisa Merkez Yetiştirme Yurdu'nda görev yapması ve yurt bahçesinde bulunan lojmanda kalan ailesi nedeniyle okul harici zamanının büyük kısmı Yetiştirme Yurdu'ndaki arkadaşları ile geçiyordu. Onlarla birlikte futbol oynuyor, sinemaya-maça gidiyor, akşamları birlikte ders çalışıyorlardı.

1974 yılı Manisa Lisesi ikinci sınıfta okuyordu. Çocukluğu ve gençliği daha çok köylerde ve kırsal bölgelerde geçtiğinden içe kapanık bir yapısı vardı. Çok konuşmayı sevmiyor ve toplum içine karışmak istemiyordu. Babası Manisa Merkez Yetiştirme Yurdu'nda öğretmen idi. O hafta sonu Yetiştirme Yurdu'nda bulunan arkadaşları ile birlikte Manisa Kapalı Spor Salonu'nda yapılan “Liseler Arası Kız Voleybol Türkiye Şampiyonası” maçlarını seyretmeye gideceklerdi. Aslında voleybol kaç kişi ile oynanır, kuralları nedir bilmiyordu. Türkiye'nin çeşitli şehirlerinden gelen takımlar karşılaşıyordu. Her maçta da bir takımı destekliyordular.

Bir maçta da İskenderun'un bir okul takımını desteklemişlerdi. Çok zorlu bir maçtan sonra İskenderun takımı 3-2 kazanmıştı. Maç sonrası İskenderun'un bu takımını Yetiştirme Yurdu'na davet ettiler. Kızlar Yetiştirme Yurdu'na gelmişler ve birlikte yemek yemiş, fotoğraf çekilmişlerdi.

O süre içinde İskenderun Voleybol takımından bir kıza aşık olmuştu. Ama bu aşk uzaktan ve bakışlarla idi. O zamanlarda o kıza “Seni sevdim” demem mümkün bile değildi. Tıpkı ilk aşık olduğu Saruhanlılı Kız gibi… O pazar Manisa'da Malta semtinden Çocuk Hastanesi'ne kadar uzanan caddede yürüyüşe çıktı. 21 Nisan 1974 tarihi idi. Nasıl bir aşk idi bu tarifi yok! Hem yürüyor, hem de o güzel kızın hayalini düşünüyordu. Elini cebime attı, cebinde gazeteden kesilmiş bir reklam... Yüzdeki sivilceler için bir krem reklamı... Gazete kupürünün arkasını çevirdim bir şiir... Yazarının kim olduğunu bilmediği bir şiir... Şiirin ismi “İskenderun”... Bu bir tesadüf olamazdı... Bu şiiri defalarca. O caddede ileri-geri defalarca gidip geldi.Eve geldiğinde. Şiir yazmak istedi ama utandı... Evde birisi görürse ne derim diye düşündü. O zamanları şiir yazmak sanki ayıp gibi geliyordu O’na... Gece uyuyamadı. Saat gece yarısı iki mi üç mü, yatağımdan kalktı? Perdeyi araladı; sokak lambasının ışığı yeterli idi. Şiir yazacaktı. Yer yatağında, sokak lambasının ışığı altında ilk şiirini yazdı. Yazdığı bu şiiri çok beğenmişti. Ertesi gün bu şiiri İzmir'de yayımlanan Ekspres Gazetesi'ne gönderdi. Kısa bir süre sonra bu şiirim yayımlandı. İşte o gün hayatımın dönüm noktası olmuştu.

Artık şiirler yazmaya başlamıştı. Açık bir şekilde anlatamadığı duygularını şiir ile ifade ediyordu. Şiirleri yerel ve ulusal gazete ve dergilerde yayımlanıyordu. Birden geniş bir çevresi oluşmaya başladı. Arkadaşları, öğretmenleri, akrabaları bu konuda sürekli destek veriyorlardı.

Gündüz Aydın, 1975 yılında Manisa Lisesi'ni bitirdi. İlkokul öğretmeni olmak istiyordu. 18 tercihin tamamını 2 yıllık eğitim enstitüsü olarak yazdı. Tercihlerinden Çanakkale Eğitim Enstitüsü kazandığı bilgisi posta ile geldikten sonra Çanakkale yılları başlamıştı.İlk kez ailesinden ayrılıyor, ilk kez gurbete çıkıyor ve hayat ile mücadeleye ilk kez başlıyordu. İlk kez Kaz Dağları'nı aşarak Çanakkale'ye gidişi O'nun hayatının ikinci dönüm noktası olmuştu. Çanakkale Eğitim Enstitüsü'ne başladığında ülke genelinde gençlik kamplaşmaları yeni yeni başlıyordu. Üniversite yıllarına kadar hiçbir siyasi yönde yer almayan Aydın, burada yetişme tarzı ve aile yapısı gereği ülkücü gençlik arasında yer aldı. Bu ülkenin gençlerinin kavgadan uzak, konuşarak anlaşma ve sorunları çözme isteği O'nun demokratik yapısıydı.

Eğitim Enstitüsü yıllarında Çanakkale'nin güzelliği belki de ilk defa çıktığı gurbette O'nu büyülemişti. Artık şiirlerinde Çanakkale vardı. Çanakkale'de rıhtım, kordon boyu, 18 Mart Tepesi, martılar, arabalı vapur ve deniz… Hepsi birer şiir…

Saruhanlılı Kız, İskenderunlu Kız derken Gündüz Aydın'ın hayatına üçüncü kez bir kız girmişti… Çanakkaleli Kız… O'nun şiirlerinde artık Kazdağın güzeli vardı. Yıllardır süregelen gelenek bozulmadı. Duygular yine şiirlerle anlatılıyor ama bir türlü açığa çıkarılamıyordu.

Aradan iki yıl geçti. Rıhtım, arabalı vapurlar, martılar ve Kaz Dağları hepsi birer şiir oldu ak kağıtlara serpildi. Unutulmaz anılarla dolu Çanakkale yılları ayrı bir konu, ayrı bir romandı. Gündüz Aydın 1977 yılında Çanakkale Eğitim Enstitüsü'nü bitirerek çok sevdiği (baba mesleği) öğretmenliğe ilk adımını attı.

Mesleğine ilk olarak 13 Aralık 1977 yılında Muş İlinde başladı. Burada iki yıl kaldı. Muş'ta Sütlüce ve Serinova Köylerinde görev yaptı. Bir süre mesleğine ara verdi ve Mart 2006 tarihinde açıktan atama ile yeniden göreve başladı ve Aksaray İli Sultanhanı Kasabası Kırkdelik Yaylasına atandı. Kırkdelik Yaylası'nda radyoda Kıbrıs Bayrak Radyosu'nu dinliyor, hafta sonları Sultanhanı Kasabası'na alışverişe gidiyor, maaş günleri de (Ayda bir kez) Aksaray'a gidiyordu. Akşamları gaz lambası ışığında daktilosu ile şiirler yazıyordu. Eylül 1988 tarihinde yeniden Manisa iline ataması yapıldı. Salihli İlçesi Çapaklı Köyü'nde görev yaparken Merkez Şehitler İlkokulu'da tayin oldu. Bu okulda 1990 yılında Müdür Yardımcısı oldu. 1991 yılında Salihli Altınordu İlkokulu Müdür Yardımcılığı görevine başladı. Daha sonra Mehmet Akif Ersoy İlkokulu’nda Okul Müdürlüğü yaptı ve 2004 yılında emekli oldu.

Emekli olduktan sonra kültür ve sanat çalışmalarına hız verdi.

Manisa Eşrafından Ayten Hanım ile evli olan Gündüz Aydın'ın üç çocuğu ve üç torunu vardır.

Büyük Kızı Ayperi Neslihan (GÖK) 20 Şubat 1981 yılında dünyaya geldi. İlköğretim Matematik öğretmenidir. Kadarstro Teknisyeni Serkan Gök ile evli olup; Bertuğ İrşad (1986) ve Elif Zeren (2011) isimlerinde iki çocuğu vardır.

Oğlu Yavuz 03 Aralık 1982 yılında dünyaya geldi. Elektrik Elektronik Mühendisidir. Gıda Mühendisi Derya Tosun Aydın ile evli olup Yağız (2012), Yiğit (2018) isimlerinde iki çocuğu vardır.

Küçük kızı Hilâl ise 06 Temmuz 1989 tarihinde dünyaya geldi. Üniversite mezunu ve devlet memurudur.

Gündüz Aydın, babasının köy öğretmeni olması nedeniyle çocukluk ve ilk gençlik yılları köylerde geçmiştir. Sıkılgan, ürkek ve kendini ifade edemeyen yapısı ile zor günler geçirdi. Şiir, O’nun hayatının önemli bir kırılma noktasıdır. Lise çağlarından beri şiir sayesinde toplumda yer edinmiş ve kabul görmüştür.

Şiirlerinde genellikle hece veznini kullanmıştır. Gençlik yıllarında Necip Fazıl Kısakürek, Abdurrahim Karakoç, Hüseyin Nihal Atsız ve Dilaver Cebeci'nin şiirlerinden etkilendi. Bu şairlerin bir çok şiirini ezberledi ve toplantılarda okudu. Manisa'nın Demirci İlçesinde bir konferansından sonra şiirlerini Abdurrahim Karakoç'a gösterdi. Karakoç burada yaptığı sohbette çocuk şiirleri yazması konusunda önerilerde bulundu. Karakoç'un, Çocuk edebiyatı alanında büyük boşluklar olduğunu belirten bu konuşmasından sonra, çocuk edebiyatı alanında şiirler yazmağa ağırlık verdi. Çocuk şiirlerinden oluşan kitapları okullarda büyük ilgi gördü. Çocuk Bahçesi isimli eseri Milli Eğitim Bakanlığı Öğretmen Yazarlar Dizisi’nde iki defa baskı yaptı. Çocuk şiirlerinden sonra çocuklar için hikayeler de yazdı.

Şiirleri büyük oranda hece vezni ile (4+3=7, 4+4=8, 6+5=11, 4+4+3=11, 7+7=14) yazılmıştır.

·Sevgili Öğretmenim isimli şiiri Milli Eğitim Bakanlığı İlköğretim 7. Sınıf ders kitabında ders konusu olarak yer aldı.

·Hayatı ve eserleri Manisa Celal Bayar Üniversitesi Fen Edebiyat Fakültesi Türk Dili ve Edebiyatı öğrencisi Işıl Yıldırım tarafından bitirme tezi olarak hazırlandı.

·Elâzığ, Kütahya, Konya ve Sivas'ta Türkiye geneli yapılan şiir yarışmalarında birincilik ödülleri aldı.

·Simav Anadolu Dergisi ve Bursa Büyükşehir Belediyesi tarafından Türk Şiirine katkı ödülleri aldı.

·İlesam (Türkiye İlim ve Edebiyat Eserleri Sahipleri Meslek Birliği)'ın Manisa İl Temsilciliğini yapmaktadır.

·Çocuk şiirlerinden 10 adeti çocuk şarkıları türünde bestelendi.

·İlesam’ın düzenlediği “Horyattan-Türküye” beste yarışmasında İnanma isimli eseri ilk 6 eser arasına kalarak Kerkük’lü bestekâr Müeyyed Beyoğlu tarafından bestelendi ve TRT Avaz’da okundu.

·Manisa Büyükşehir Belediyesi ile Manisa Celal Bayar Üniversitesi tarafından ortaklaşa oluşturulan proje ile ismi Atatürk Kent Park içinde bulunan Manisalı Şair ve Yazarlar Sokağı'nda yer aldı.

·1997-2010 yılları arasında SEVGİ YOLU isimli kültür ve sanat dergisi çıkardı. 2016 yılında itibaren de GÖNÜL ERİ isimli kültür ve sanat dergisi çıkarmaktadır.

·Okullarda kültür sanat programları yapmakta ve kitaplarını öğrencilere ulaştırmaktadır.

·Halen Salihli Kültür Sanat ve Edebiyat Derneği Başkanıdır