Madde Detay

Antakya’da dünyaya geldi. Ailesi Antakya eşrafından Miskiler ya da Miskizadeler olarak bilinen bir aileydi. Ailesinin Hatay Mücadelesi’nde etkin çalışmaları oldu. Makbule (Dağlı) Hanım ile çiftçi Nafi Miskioğlu’nun oğludur. Babası Hatay’ın son aruz şairlerindendi. Öykü yazarı Bekir Sıtkı Kunt’un amcası, dönemin bağımsız Hatay devletinde (1937-39) Millî Eğitim ve Sağlık Bakanlığı yapan yazar Ahmet Faik Türkmen’in dayısının oğludur. 1 Temmuz 1965’te Balıkesir’de Türkan Mersinoğulları ile evlendi. Miskioğlu, bazı yazılarında Nevzat Ovalı ve Arat Ovalı imzalarını da kullandı.

Hatay’ın Fransız erkliğinde olduğu bir tarihte dünyaya gelen Miskioğlu, ilkokulu Fransız Dönemi’nin Kastal Mektebi’nde okudu. Lise öğrenimine Antakya Erkek Lisesi’nde devam eden Miskioğlu, İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü’nden mezun oldu. Fransız Filolojisi Bölümü’nden sertifika aldı. Bitlis ve Tekirdağ liselerinde edebiyat öğretmeni (1956-63), Konya Selçuk (1963-64), Balıkesir Necati Bey (1964-69), Bursa (1969-73) ve İstanbul Atatürk (1974-83) Eğitim Enstitülerinde öğretim üyesi ve Türkçe Bölümü Başkanı olarak görev yaptı. Arapça, Osmanlıca ve Fransızca bilen Miskioğlu, 1987 yılından 25 Ağustos 2015’e kadar Türk Dili dergisinde sorumlu yönetmenlik ve başyazarlık görevlerini yürüttü. Yazar, 25 Ağustos 2015’te Kadıköy’de hayata gözlerini yumdu.

Babası şair olan Ahmet Miskioğlu, edebiyata meraklı biri olarak yetişti. Miskioğlu’nun "Arkadaşlık" adlı ilk yazısı, 21 Nisan 1944’te Antakya’nın Atayolu gazetesinde çıktı. Bu gazetede Nevzat Ovalı takma adını da kullanarak 1948’e kadar çeşitli yazılar ve şiirler yayımladı. Ayrıca Varlık (1951), Yula (1957), İskenderun’da kendi çıkardığı Gökçeyazın (sahibi, yazı işleri müdürü, 1964, 10 sayı), Alkım (Bursa), Cumhuriyet (1978) gazete ve dergilerinde şiir ve yazılarını yayımladı. Sanat, dil ve yazın alanında uzun yıllar emek veren Miskioğlu, yaklaşık 30 yıl boyunca Türk Dili dergisini çıkardı. Miskioğlu yönetiminde sürdürülen Perşembe Toplantıları; dil, edebiyat gibi konuların konuşulduğu dile ve edebiyata meraklı insanları bir araya getiren toplantılardı. Yazar, 1964’te Türk Dil Kurumu Ödülü’nü kazandı. Türkiye Yazarlar Sendikası ve Dil Derneği üyesiydi.