Madde Detay

Osman Kaya, 1947'de Artvin'in Ardanuç ilçesine bağlı Kutlu (eski adı Göraşet) köyünde dünyaya gelmiştir. Nüfus kaydına doğum tarihi 1951 olarak geçirilmiştir. İlkokulu köyünde okuyan şairin küçük yaşlardan itibaren şiire ilgisi belirmiştir. Âşıklık geleneği ve şiir hakkındaki bilgisini geliştirmekte aynı köyde yaşayan Sancaktar Demir’in yardımlarını görmüştür. On beş yaşındayken bir arkadaşıyla beraber İstanbul ve Adana’ya gitti. Amaçları başlık parası toplamaktı. İnşaat işçiliği ve liman işçiliği yapar (www.biyografya.com). Emekli olduktan sonra hâlen hayatta ve şiir çalışmalarına devam eden şair, Faruk Nafiz Çamlıbel, Behçet Kemal Çağlar, Halil Soyuer ve Cemal Sâfi gibi şairlerle görüşme imkânı bulur (Karadeniz 2002: 334). Bunlar arasında özellikle Halil Soyuer’in büyük desteği olmuştur (www.ozanlar.bizl). Daha sonra ortaokulu bitiren ve lise öğrenimini yarıda bırakan Kaya, kendini geliştirme yolunda önemli bir edebiyat arşivi de oluşturur, Artvin şairlerinin pek çok eserini arşivler (Karadeniz 2002: 334).

On dokuz yaşındayken 1966'da iki kitabı birden yayımlanan şairin Yeşilada’nın Acı Destanları isimli kitabında bu yılların kanayan yarası durumundaki Kıbrıs meselesinin şairin iç dünyasında kopardığı fırtınalar dile getirilmektedir. Okullar Sesleniyor’da ise şairlik yolunda ilerleyen bir gencin duyarlıklı mısraları ile karşılaşılır. Bu ilk kitapların ardından uzunca bir suskunluk dönemine giren şairin üçüncü kitabı ancak 1983’te yayımlanan Elleme’dir. Bu tarihten itibaren Yaylalar (1985) ve Yaşamımdan Çizgiler (1986) isimli kitaplarını çıkarmıştır. Tekrar uzun bir bekleme döneminin ardından 2002'de Bir Ömrün Şiirleri ile okuyucusuyla buluşur. 2000’li yıllarda şiirlerini birbiri ardınca kitaplaştırmıştır. Bu ara dönemlerde Size Sanat Dergisi, Gülpınar, Çaba, Gurbet gibi dergilerde şiirlerini yayımlanır. Gurbet dergisini çıkarır (www.biyografya.com). Çok sayıda şiirinde mahlas kullanmayan şairin mahlası Osman’dır. Osman Kaya’nın şiirleri şekil olarak daha çok koşma ve semailerden oluşur. Bu şekillere bağlı olarak 11’li ve 8’li hece veznini tercih eden şairin hemen tüm kafiye biçimlerini kullandığı görülmekte olup redifler şiirinin olmazsa olmaz öğeleridir. Bu yönüyle halk şiiri geleneğine yaslanan şair, tema bakımından da geleneğin çizgisinde ilerler. İnsan sevgisi, aşk, barış, adalet gibi temalar Kaya’nın şiirlerinde sıkça karşımıza çıkar. Dine karşı tutumu oldukça laiktir. Bu bağlamda dinî bir ayrıştırıcı değil, birleştirici olarak görmektedir. Şairin şiirlerinde toplumsal eleştiri oldukça önemli bir yer tutar. Yer yer kendi hayatından da esintilerin olduğu bu şiirlerde; adaletsizlik, hayat pahalılığı, gurbet acısı, nesiller arasındaki çatışma, siyasi hizipleşmeler ve uluslararası haksızlıklar işlenmektedir.