Madde Detay

Rasim Kılıçel, 1945 yılında Kırıkkale'nin Delice ilçesine bağlı Baraklı köyünde dünyaya gelmiştir. Babasının adı İbiş, annesinin adı Dudu'dur. Yedi erkek, iki kız olmak üzere toplam dokuz kardeştir. Geçimini tarım ve hayvancılıkla sağlayan bir aileden gelen âşığın babası da âşıktır. Babası iki evli olan âşığın analığı olan Zübü Hanım ve âşığın ağabeyinin hanımı Atiye Hanım da âşıktır. Köyde okul olmadığı için okula geç başlayan Kılıçel 1959 yılında Delice Merkez İlkokulunu bitirir. İlkokulu bitirdikten sonra çiftçiliğe devam eder. Askere gitmeden önce 1963 yılında dayısının kızı Nebahat ile evlenen Rasim Kılıçel'in dört çocuğu vardır. 1965 yılında Edremit'e asker olarak gider, iki ay sonra Bandırma'ya geçer ve usta birliğinden 1967 yılında terhis olur. Askerde başçavuşundan saz çalmayı öğrenir ve ilk defa Bandırma'da 1966 yılında şiir söylemeye başlar. Askerden döndükten sonra da doğaçlama şiir söylemeye ve saz çalmaya devam eder. 1974 yılında Kırıkkale'de silah fabrikasında işe girer ve burada yirmi sekiz yıl çalıştıktan sonra 2002'de emekli olur. Kırıkkale merkezde yaşamaktadır (Sargın 2011: 404-406).

Adını mahlas olarak kullanan Kılıçel, badeli bir âşık değildir fakat badenin olabileceğini söyler. Herhangi bir âşıklık koluna mensup olmamakla birlikte âşıklık geleneğini bilen bir aileden gelmektedir. "Hakk âşığı" dediği Pir Sultan Abdal'ı ustası olarak kabul ettiğini belirten âşık, Karacaoğlan ve Seyrani'ye de hayrandır. Âşık Mahzuni Şerif, Ali Nurşani ve Gülabi'yi de seven âşık, adı geçen isimlerin türkülerini de söyler. Âşık kolu hakkında tam bilgisi olmadığını ifade eden Rasim, Karacaoğlan, Neşet Ertaş, ve Musa Eroğlu tarzında çalıp söylediğini belirtir. Usta çırak ilişkisiyle yetişmeyen, âşıklık makamları hakkında tam bilgisi olmayan âşık, şiirlerini kendisinin belirlediği ezgi ile söyler. Şiirlerini hece ölçüsüne bakmadan söyleyen Rasim, yazıya geçirdikten sonra hece sayısını eşitler. Şiirde anlamın öncelikli olmasını savunur ve kafiyeye önem verir. Şiirlerini çoğunlukla 8'li ve 11'li hece ölçüsüyle yazar. Şiirlerini el yazısıyla yazıp dosyalayan âşığın, Şiirleriyle Rasim Kılıçel (2014) ve Nice Yollarda Yürüdük (2017) adlı iki şiir kitabı vardır. Şiirlerinde köyüne, memleketine ve ülkesine duyduğu sevgiyi dile getirir. "Şiirde duygu olmalı, şiirde anlam olmalı, insanları duygulandırmalıdır." diyen âşık, şiirlerinde memleket sevgisini işler. Kılıçel, sadece yakınlarının özel günlerinde çalıp söyler. Âşıklığın yaşaması ve geleneğin aktarımı için Kırıkkale'de âşık kahvelerinin bulunmayışından yakınır (Sargın 2011: 404-406).