Madde Detay

Ankara'da doğdu. İlk, orta ve lise öğrenimini burada tamamladı. Anadolu Üniversitesi İşletme Fakültesi'nden mezun oldu. Aynı üniversitenin Felsefe Bölümü'nde ikinci lisans öğrenimini sürdürmektedir. Bir dönem mali analistlik ve eğitmenlik yaptı. Dünyanın Öyküsü dergisinde bir yıl ve Yeni Adana gazetesinin "Düşler Düşünceler" köşesinde üç yıl süreyle köşe yazarlığı yaptı. İki dönem Edebiyatçılar Derneği yönetiminde yer aldı. “Metin Yorgunluğu” ve “Öykü Yazıyoruz” adlı çalışmalarını gönüllü olarak katıldığı yaratıcı yazarlık atölyelerinde katılımcılara aktardı. Ankara ve İzmir’de iki onkoloji hastanesinde, kemoterapi yüklenen kanser hastaları için başlattığı "Gülümsüyoruz" etkinliği kapsamında öykü ve müzik etkinlikleri gerçekleştirdi. 2016 yılında Mazı Köyü kadınları ve 2017 yılında Yenice Köyü kadınlarıyla öykü çalışmaları yaptı. Köy kadınlarına öykülerini yazdırdı. Hastaları toplumla, toplumu hastalarla buluşturmak için, AŞDER’de şizofrenlerle yazın atölyesi çalışmalarını altı yıldır yürütmektedir.

Tekgül Arı, yazı hayatına kaleme aldığı hikâyelerle başlamıştır. Hikâye, kitap inceleme, söyleşi ve yazıları Çevrimdışı İstanbul gibi birçok edebiyat ve sanat dergisinin yanı sıra Hürriyet başta olmak üzere çeşitli gazetelerde hâlen yayımlanmaktadır. Bedenim Tetikte (2010) adlı ilk hikâye kitabında kadın sorunsalını ele almıştır. Hikâye ile başladığı yazı serüveninde roman yazmaya da yönelen yazar, Aşk Susmadan Git (2010) adlı ilk romanında da benzer temalara yer vermiştir. "Kadınların iç acıları, beklentileri, hüzünleri, aşkları Seyran, Gizem ve Gülce karakterleri üzerinden incelikli bir dille yine bireyden topluma uzanan bir yol izleyerek aktarılıyor okura." (Gökçek 2016) İkinci romanı Nişa Kaybolmaya Hazır Değilim (2018)'de yaşadığımız çağı eleştirel bir dille irdelemiştir. "Bir tarafta Nişa ve kâğıt toplayıcısı kocası Şükrü'nün yaşamı. Onlar şehrin çeperlerinde gecekondulardan uzak mağarada yaşayan bir aile. Ötekinin de ötekisi olmuş. Diğer tarafta kentsel dönüşüm çarkına yenilmiş koca bir mahalle." (Tunçbilek 2018) Roman, mahalle kültürünü anlatıyor gibi görünse de modern toplumu eleştiriyor aslında. O soğuk binaların içinde kaybettiğimiz insanı yakalıyoruz bölümler arasında. Kocaman bir “şantiyeye” dönen ülkemizin bambaşka bir açıdan çekilmiş fotoğrafı gibi Nişa. Artık kaybolmuş bir meslek olan bakır kalaycılığı da karakterler üzerinden capcanlı anlatılıyor. (Gökçek 2018) Madenci edebiyatı üzerine de çalışmalar yapan Tekgül Arı, Madenci Öyküleri: Çığlık (2010) ve Madenci Edebiyatı: Korkunun Tırnakları (2013) adlı antolojileri yayına hazırlamıştır. "Maden Mühendisleri Odasının yerinde ve önemli bir çalışması sonucu oluşan ve birbirinin devamı sayılabilecek‚ 'Madenci Öyküleri Çığlık' ve 'Madenci Edebiyatı Korkunun Tırnakları‛ adlı kitaplar, edebiyat aynasında nicelik ve nitelik bakımından yeteri kadar yer bulamayan madenci edebiyatı açısından değerli çalışmalardır. Sıra dışı ama ne yazık ki madenci ve yakınları için sıradanlaşan trajik hayatların anlatıldığı hikâyeler, tema ağırlıklıdır. Mekân ve özne ortaklığından ötürü olaylar/durumlar ve temalar benzerdir. Madenci hikâyelerinin olağan öznesi olan‚ ekmeğini taştan çıkaran madenci ve madenci yakınları, hikâyelerin kişiler kadrosunu oluşturur." (Baştürk 2014: 161-162) Yine Arı'nın yayına hazırladığı Madenci Edebiyatı: Yanık Rüzgârın Sesini Duydum (2016) da bu kitapların devamı niteliğindedir.