Madde Detay

Bursa / İnegöl'de dünyaya geldi. İlkokul, ortaokul ve liseyi İnegöl’de tamamladıktan sonra, 1960 yılında Ankara Devlet Konservatuarı'ndan mezun oldu ve aynı yıl Ankara Devlet Opera ve Balesi'nde sanatçı olarak çalışmaya başladı. İngiltere Kraliyet Balesi’nin ve Türk Devlet Balesi'nin kurucusu Dame Ninette de Valois’in davetlisi olarak İngiltere’de görgü ve bilgisini geliştiren Ulusoy, Almanya’daki yedi yıllık bale sanatçılığı döneminde de "Profesyoneller İçin Bale Pedagojisi" eğitimi alırken bir yandan da "Çocuk Balesi" eğitimi gördü. Daha sonra Türkiye’ye dönen Ulusoy, Hacettepe Üniversitesi, Ankara Devlet Konservatuarı Bale Ana Sanat Dalı'nda öğretim üyesi olarak çalışmaya başladı ve bölüm başkanlığı görevinde bulundu. 1987'de doçent unvanını aldı ve 1992-1997 yılları arasında Bilkent Üniversitesi Tiyatro Bölümü’nün kurucusu Prof. Dr. Cüneyt Gökçer’in daveti üzerine Bilkent Üniversitesi Tiyatro ve Şan Bölümü öğrencilerine beş yıl süreyle "Dans ve Estetik" dersi verdi. Ulusoy,1997'de emekli olana kadar, Hacettepe Üniversitesi Ankara Devlet Konservatuarı’nda ve Bilkent Üniversitesi’nde birçok ünlü sanatçının yetişmesine katkıda bulundu. Feridun Ulusoy, birikimlerinin sonucunda geliştirdiği öğretim programını, 1997'de kurduğu Milli Eğitim Bakanlığı Özel Ulusoy Bale Kursu öğrencilerine, öncelikle kendisi uygulamakta ve özenle seçtiği yerli ve yabancı uyruklu öğretmenlere de, yine kendi denetiminde titizlikle uygulatmaktadır.

Mesleki çalışmalarının yanında roman, hikâye ve çeviri kitapları da bulunan Feridun Ulusoy’un Ben Balerin Olacağım (2012), Dansın Gücü, Siyah Kuğu (2010) ve Ben Eski Dansözüm adlı kitaplarının yanı sıra, Almancadan Türkçeye çeviri kitapları da bulunmaktadır. Ben Balerin Olacağım kitabında Çisil adlı bir genç kızın yaz tatilini geçirmek için, dedesi ve anneannesi görmek üzere gittiği İstanbul'da, yalnızca çok sevdiği dedesi ve anneannesi ile güzel günler geçirmekle kalmadığı; gelecekte bütün hayatını etkileyecek ve onun mesleğini belirleyecek bir sanat dalı olan bale ile tanışmasının hikâyesini, sade, akıcı ve güzel Türkçesi ile okuyucularına ulaştırmayı başarmıştır. Ulusoy, Siyah Kuğu (2010) adlı romanında; küçücük bir çocukken ansızın anasız babasız kalan bir kapıcı kızının yazgısının peşinden giderek akıl almaz yükselişini; gelecekten habersiz, neşeyle ip atlayan yoksul bir çocuktan, kültür karmaşası içinde çırpınan Sultan’ın, başrolünü oynadığı bale eserinin kahramanıyla kendini özdeşleştirip onu içinde yaşatan, prima ballerinalığa uzanan yükselişi ekseninde hüzünlü bir başarı öyküsünü anlatıyor. Siyah Kuğu adeta modern çağ Giselle’ini anımsatan bir aşk romanı; Bodrum katındaki kapıcı dairesinden, Milano’daki ünlü La Scala Operasına tırmanışın inanılmaz hikâyesidir.

İlk hikâye kitabı olan Bir Delinin Hezeyanı (2018), Feridun Ulusoy’un insan hayatının gerçekleriyle ilgili izlenimlerini, gözlemlerini, deneyimlerini ele aldığı hikâyelerden oluşmaktadır. Kitapta ilk bakışta göze çarpan şey, Ulusoy’un sözcüklerle kurduğu sıkı ve sağlam örgünün, hikâye türüne tat veren en önemli özellik olan şiirselliğin kullanılmış olmasıdır. Dilinin yalınlığı ve sağlamlığı ile bu hikâyeler, Alberto Moravia’nın yeni gerçekçi hikâyelerini hatırlatır. Hikâyelerin merkezinde insan vardır. Toplumsal yaraların örselediği insan figürleri, sıradan, halktan kişiler, günlük olaylar ve ironik bir kurgu içinde, “kara mizah” ile anlatılmaktadır. Yazar, gülünçlüklerin altında yatan acı gerçeğe değindiği hikâyelerin kahramanlarına sevecenlikle yaklaşır; zaman zaman kurguya kendisini de katarak, olayları içeriden izler. Kısacası, düzenin çelişkilerinden kaynaklanan gerçekçi bakış açısı, hemen hemen tüm hikâyelere hâkimdir. Usta işi hikâyeler yazan Feridun Ulusoy’un, hikâyeciliğimize yeni sentezler katacağı söylenebilir.

Ulusoy’un Hüzünlü Dans (2010) romanı kendi hayatından kesitler taşıyan biyografik bir eserdir. Yazar, 60 yıl geriye giderek, çocukluğundan başlayıp Türk kültüründeki yozlaşmayı, sanata olan sevgi ve ilginin giderek azalmasını, Türkiye’de bale sanatının bugünkü durumunu gözler önüne sermektedir. Ulusoy’un bu romanı belgesel nitelik taşır ve belki de türünün ilk örneği durumundadır.

Alise’de Sonbahar (2012) romanı bilgeliğin, vefanın, aşkın, vicdanın ve bilincin hikâyelerindendir. Farklı kültürlerden gelen insanların, rastlantı denilemeyecek bir şekilde yollarının kesişmesini anlatır. Romanda, bir bakıma insan tabiatındaki iyilik ve kötülüğün kaçınılmaz birlikteliğindeki mistik örgü işlenmiştir.