Madde Detay

Rumeli ve Kafkasya göçmeni bir ailenin kızı olarak İstanbul'da doğdu. İlk, orta ve lise öğrenimini burada tamamladı. İstanbul Üniversitesi Klasik Arkeoloji Bölümünden mezun olduktan sonra İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Eskiçağ Tarihi Bölümünde yüksek lisans eğitimini tamamladı. Arkeolog olarak Troia, Asoos, Pisidia bölgesi gibi çeşitli kazı ve araştırma projelerinde görev yaptı. İspanyolca ve İnglizce bilen Övür, İstanbul'da yazarlık ve editörlük yaparak çalışmalarını sürdürmektedir.

Lise yıllarından itibaren büyük tutkusu olan edebiyat alanında yetkinliğini geliştirmek için eğitimlere de katılan Ayşe Övür; Eskiçağ Tarihi ve arkeoloji üzerine kaleme aldığı makaleleriyle yazı hayatına başlamış ve bu makaleler Toplumsal Tarih dergisinde yayımlanmıştır. Yeni Gelen Edebiyat adlı dergide yayımlanan yazıları ile de edebiyat ortamına adım atmıştır. Tarihe olan ilgisi ve aldığı eğitim eserlerine de yansıyan Övür, edebiyat ortamında ise yazdığı tarihî romanlarıyla adını duyurmuştur. Edebiyat ve tarihe ilşkin düşünceleri ekseninde tarihî romana yönelişini şöyle dile getirmiştir: "Edebiyat ile tarihin sıkı ilişkisi olduğunu düşünüyorum. İkisi de insana dair duyguların, yaşanmışlıkların içinden geçerek ilerliyor. İnsanı geçmişi olmadan anlayabilmek pek mümkün değil." (Ertan 2019). Övür ayrıca roman yazarının gerçekleri topluma göstermesi gerektiğine inanmaktadır. Yazarın Sahra 1911 adını verdiği ilk romanı 2017'de yayımlanmıştır. Tarihî bir roman olan Sahra 1911; Osmanlı İmparatorluğu sınırlarının emperyalist güçlerce ufalandığı, topraklarında sömürgeciliğin hızla filizlenmeye başladığı bir dönem ekseninde; ülkesi için hâlâ umudu olan bir doktorun, bir öğretmenin, bir gazeteci/subayın ve bir çocuğun kahramanlık hikâyesini gözler önüne sermektedir. Eser, tarihî gerçeklere bağlı kalarak yakın tarihimize ışık tutan bir roman olarak değerlendirilebilir.

Yazarın Botter Apartmanı’ndan etkilenerek kaleme aldığı ikinci romanı Botter Apartmanı (2019) oldukça sürükleyici, ilginç, dokunaklı ve düşündürücü bir romandır. Kandemir, romanı şu cümlelerle değerlendirmiştir: "Hikâyede, bütün karakterlerin birbiriyle örtüştürülmesi ya da aralarında birbirine çözüm olan bağlar kurulmasıyla, nesilden nesile insanların hücrelerinde taşıdıkları acıların dinmediği, özellikle çocukluk travmalarının eksik benlikler oluşturduğu, bu benliklerle acı dolu yaşamların sürdürüldüğü, çoğu kez kendini ya da yakınını korumak adına gerçeklerin saklandığı ya da insanların iç arayışları sonucunda bir takım kaçış yolları bulmak adına kendilerini sakladıkları konu ediliyor. 'Unutmak mümkün mü? Acılar zamanla yok olur mu? Saklı kalan her şeyin açığa çıkartılabilmesi midir insanı özgür kılacak olan?' sorularına yanıt aranıyor. Botter Apartmanı’nın akşam on birde kapanan kapısını aralayıp içeriye adım attığınızda, tıpkı insan zihninin katmanlarında ya da bu topraklar üzerinde üst üste kurulmuş medeniyetlerde dolaşıyormuş gibi katlar arasında gezinirken 'mutluluk' denen şeyin insanın iç dengesini sağlayabilecek bir iradeyle özgürleşebildiği oranda mümkün olup olmayacağının cevabı da yavaş yavaş ortaya çıkıyor." (Kandemir 2019). Psikolojik olarak saplantılı karakterler etrafında modern, mitolojik mistik düzlemler iç içe geçmiştir. Romanın tarihî arka planında ise yazar tarafından İstiklâl Caddesi ve Pera tarihinde çok önemli bir kırılma noktası olarak kabul edilen 6-7 Eylül olayları bulunmaktadır.