Madde Detay

1966 yılında Kahramanmaraş’ın Andırın ilçesinde doğdu. Liseyi Kahramanmaraş İmam Hatip Lisesinde tamamladıktan sonra 1989'da İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesinden mezun oldu. 1994’te İstanbul Büyükşehir Belediyesinde basın danışmanı olarak göreve başladı. İlk yazısı 1979 yılında Yeni Devir gazetesinde yayımlandı. İkindiyazıları, Diriliş, Dergâh, Albatros, Geniş Zamanlar ve Gerçek Hayat gibi dergi ve gazetelerde şiir, hikâye ve denemeler yayımladı. Daha çok çocuk edebiyatı alanında yazdığı eserleriyle tanınmıştır. Mavi Masallar (1989) ve Sufi ile Pufi (1990) öyküsü çizgi film olarak çekilmiş ve TRT’de yayımlanmıştır. Kuş Rengi Çocukluğum isimli şiir kitabı ile 1987’de Gökyüzü Yayınları Çocuk Edebiyatı Ödülü’nü, Korku Dükkânı ile 1998'de Türkiye Yazarlar Birliği Çocuk Edebiyatı Ödülü’nü aldı. 2008’de Prizden’de Türkçeye katkı yapanlar kategorisinde uluslararası ödül kazandı. 7 Haziran 2022'de tedavi gördüğü hastanede, Kahramanmaraş'ta vefat etti. Eyüp Sultan Camiinde ikindi namazını müteakip Mihrişah Valide Sultan Haziresi'ne defnedildi (https://www.haberturk.com/mevlana-idris-zengin-son-yolculuguna-ugurlandi-3464772).

Tuhaf Adamlar serisindeki 10 kitap, Almanya’da 9 dünya diline (Almanca, İngilizce, Fransızca, İtalyanca, Arapça, Rusça, İspanyolca, Farsça ve Lehçe) çevrilmiştir. Ayrıca “İyi Geceler Bayım” adlı şiir kitabı 2006 yılında Farsçaya çevrilerek İran’da, “Dondurmalı Matematik” isimli şiir kitabı ise Arapçaya çevrilerek çeşitli Arap ülkelerinde yayımlanmıştır (Emeksiz, 2008). Kahire, Berlin ve İstanbul’daki üniversitelerde hakkında bilimsel çalışmalar yapıldı. Hâlen İstanbul’da yaşayan yazar, çalışmalarına devam etmektedir.

Çeşitli gazete ve dergilerde şiir, deneme ve masallar yayımlayan yazar, çocuk edebiyatı alanında çeşitli ödüller kazanmıştır. Fantastik masallarında sıra dışı ve özgün bir anlatımı vardır. Eserlerinde çocuk dünyasındaki imge ve gerçeklikleri kullanır. Gerçek hayatın yansımalarını, çocuk gözüyle hüzün ve neşe içinde ele alır.  Yazar, “iyi ve kötü, güzel ve çirkin, değerli ve değersiz” kavramlarının merkezde olduğu bir dünyada çocuklardan bir şeyler öğrenmek ve onlara ulaşmak için yazdığını söyler (Emeksiz, 2014: 270). Naif bir üslupla yazdığı şiirlerinde ise özleyiş ve özlediklerine sesleniş vardır. Yaşadığımız dünyanın acılarını, mısralarında hüzün ve teslimiyetle anlatır. Diğer taraftan mizahsız hayatı çekilmez bulur. Hayatın içinden seçtiği kişileri, ironik ve mizahla karışık bir şekilde okuyucunun karşısına çıkarır. (Işık, 2017: 36).

Mevlâna İdris Zengin, eserlerinde sıra dışı karakterlere yer vermesini “Normal olacak kadar anormal değilim. Çocuklar için normali tekrarlamayı anlamsız buluyorum. Kaldı ki çocukları, büyüklerin dünyasına ait normallerden biri olarak hiç düşünmüyorum. Sıra dışı bir varlık olan çocuğa sıradan bir anlatı sunmak iyi bir şey değil. Dolayısıyla masallarımda da, çocuklar için yazdığım şiirlerimde de gerçeği, “normalin”, ezberin biraz dışında bir şey söylemek istiyorum. Verili dünyanın artık sıradanlaşan vandalizminin, diktasının, propagandasının, ideolojisinin, kurumsal faşizmasının, yoğun kapital dizgesinin, çok uluslu tüketim kuramlarının biraz dışında bir şey. İstiyorum ki söylemeye çalıştığım, yer yer mantık dışılıklardan da beslenerek anlatmak istediğim şeyle, biçimlenmemiş saf çocuk mantığı arasında mümkünse bir tetabukiyet oluşsun. Çok şey mi istiyorum? Hiç sanmam.” sözleriyle açıklar (Emeksiz, 2014: 271).  Mevlâna İdris, âdeta yaşadıklarını yazarken yazdıklarını da yaşar.  Yazar, bir bakıma “Çağımızın yaşayan vicdanı gibidir.” (Uludağ, 2012).