Madde Detay

Samsun’un Çarşamba ilçesinde doğdu. 1963 yılında Yeşilırmak İlkokulu’nu, 1966 yılında ise Çarşamba Ortaokulu’nu bitirdi. 1970 yılında Perşembe Öğretmen Okulu’ndan mezun oldu. 1970-1976 yılları arasında Terme/Kocamanbaşı köyünde çalışarak ilk öğretmenlik deneyimini yaşadı. Ardından sırasıyla 1976-1978 yılları arasında Çarşamba/Damlataş ve 1978-1979 yıllarında Çarşamba/Allı köylerinde öğretmenlik yaptı. 1979-1981 yılları arasında Midyat/Korucu köyünde öğretmenliğinin ardından İstanbul’a atandı. İstanbul’un çeşitli ilçelerinde görev yaptıktan sonra 1995 yılında emekli oldu.

Kendini "çocuk şairi" olarak niteleyen Sivaslıoğlu, 1980-1991 yılları arasındaki şiir ve hikâye kitaplarında "Karadenizli" soyadını kullandı. Memleket ve Kıyı, yazarın ilk şiirlerini yayımladığı dergilerdir. 1970’li yıllardan sonra ise Varlık, Yeditepe, Yazılı Günlük, Türk Dili ve Türkiye Yazıları gibi ulusal dergilerde şiirlerini yayımladı. Yazar, 1983 yılından sonra ise daha çok çocuk ve çocukluğa dair yazılara ağırlık verdi. Bu süreçte yazmış olduğu şiir, hikâye ve masalları Milliyet Çocuk, Milliyet Kardeş, Başak Çocuk, Kuş ve Tan gibi çocuk yayınlarında yer buldu. Çocuk edebiyatı üzerine çok sayıda eseri bulunan yazar, emekli olduktan sonra yayıncılık hayatına adım attı. Sincap Kardeşler Yayınlarını kurdu ve yöneticiliğini yaptı. Ayrıca YA-PA Yayınları'nda da editörlük görevini üstlendi.

Şiirlerinde özellikle insan sevgisini ön plana çıkaran Sivaslıoğlu "Terli Şiir" ve "Kar Nedir Kara Çocuk?" isimli şiirlerinde insana ve çocuğa verdiği değeri sezdirir. Örneğin, "Kar Nedir Kara Çocuk?" isimli şiirinde evrensel duygulara hitap ederek Afrika’da yaşayan çocuklara karşı hissettiği duyguları, onların güzel ve paha biçilemez özelliklerine değinmiş ve bunları mısralara dökmüştür. Şiirde imge olarak karı seçmesinin sebebi, çocuğun yansıttığı saf ve temiz duygulardan kaynaklanmaktadır. Fakat ona göre Afrikalı çocuk, beyaz rengi sadece dişinin renginden, havadaki buluttan ve toplamak zorunda olduğu pamuktan dolayı bilmektedir. Çünkü şu dizelerden de anlaşılacağı üzere çocukların acı çekmesinden tüm dünya suçludur: “Kış olmayınca kar olmaz ki! / Haydi “oldu” diyelim, / Ne olacak? / Kara çocuğun karnı mı doyacak? / “Kara Afrika,” / “Ak Afrika” mı olacak yoksa? / Yoksa aklanacak mı suçlu dünya?”.

"Terli Şiir" isimli şiirinde de çalışan çocuklara değinen yazar bu yönüyle küçük yaşta çalıştırılan çocuklar meselesine eğilerek, çocukların birer minyatür yetişkin olarak görülmemesi gerektiği konusunun üzerinde durmuştur. Sivaslıoğlu, kitaplarında da farklı konulara değinmiş ve eserlerinin çocuklar için hem eğitici hem de eğlendirici olmasına özen göstermiştir. Kitaplarında çocuk okurlara bilgiyi doğrudan vermemiş, bazı imgeler ve nesneler aracılığıyla iletmeye çalışmıştır.

Yazar, kitaplarında doğa ve hayvan sevgisine de fazlasıyla yer vermiştir. Kimi öykülerinde başkarakterleri hayvanlardan seçmiş ve onlar aracılığıyla çocuklara hem farkındalık kazandırmaya çalışmış hem de hayvanlara karşı hassas davranılması gerektiğini göstermiştir. Yeri geldiğinde onları "Güneş Gözlüğü" öyküsünde olduğu gibi çocukların faydalı besinleri tüketmesi için özendirici role bürümüş, yeri geldiğinde ise "İki Serçe" öyküsündeki gibi zaman zaman yardım edilmesi gereken canlılar olarak aktarmıştır. Örneğin "İki Serçe" adlı öyküde serçelerin şehirde konup dinlenebilmek için bir yer aradıklarını fakat hiçbir yerde yeşilliğin kalmadığını fark ettiklerinde yaşadıkları üzüntüyü dile getirmiştir. Böylelikle de güncel bir konuya değinerek hem yeşili korumanın önemini çocuklara fark ettirmiş hem de serçeler aracılığıyla onlarda bir yeşil sevgisi oluşturmaya çalışmıştır. Bununla beraber aynı öyküde, kış aylarında hayvanların yiyecek bulma konusunda ne kadar zorlandıklarını serçeler aracılığıyla göstermiş, zorlu kış şartlarında yabani hayvanlara yiyecek konusunda yardım edilmesi gerektiğini hissettirmiştir. Yazar, bu yönüyle çocuklarda merhamet duygusunu geliştirmeye çalışarak onların vicdan sahibi birer insan olarak gelişmelerini hedeflemiştir.