Madde Detay

Filistin’in bir sahil şehri olan Akkâ’da doğmuştur. Anne ve babası eğitimli kişiler olan Ahmet Cemil’in baba tarafından ataları Rumeli sipahilerindendir. Bu sebeple Sipahizâde lakabı ile bilinen aile, soyadı kanunundan sonra Akıncı soyadını alır. Babası Abdürrahim Hilmi Bey, Suriye, Hicaz ve Mısır’da maarif müfettişliği ve çeşitli yerlerde sultanî müdürlükleri yapmıştır. Annesi Fatma Hanım ise Arabistan’da çeşitli rüştiye müdireliklerinde görev almıştır. 1919 yılında ailesiyle birlikte Maraş’a gelen Ahmet Cemil, burada derinden etkilendiği Maraş muharebesine tanıklık etmiştir. Eğitim hayatına Kayseri’de başlayıp Adana’da devam eden yazar, 1929’da Kuleli Askerî Lisesi’nde başlayan askerî eğitim hayatını, Harbiye ve Topçu Atış Okulu’nda tamamlar. 1934’te topçu teğmeni olarak orduda görev alan Ahmet Cemil, yirmi altı yıl çeşitli kademelerinde görev yaptığı orduda albaylığa kadar yükselir. 1960 yılında albay rütbesiyle emekli olan yazar, 1 Ocak 1984’te İstanbul’da ölmüştür.

Ahmet Cemil Akıncı’nın roman, hikâye ve şiire karşı küçük yaşlarda başlayan merakı, hayatının ilerleyen yıllarında onu edebî çalışmalara yöneltmiştir. Çok sayıda dinî ve millî roman kaleme alan yazar, birçoğu seri romanlardan oluşan yetmiş altı esere imza atmıştır.

Onun ilk eseri 1963 yılında yayımlanan Asil Düşman adlı millî bir romandır. Kâbe’ye Doğru (Büyük Kısas-ı Enbiya/Peygamberler Tarihi) adlı yirmi yedi ciltten oluşan eserin her bir cildinde yirmi yedi peygamberin hayatı ayrı ayrı anlatılmaktadır. Hz. Âdem’le başlayan bu roman serisi Hz. İsa’yla son bulur. Hz. Muhammed’in hayatı bu seri içinde yer almamış, on beş ciltlik ayrı bir seri olan Kabe’den Fışkıran Nur (Büyük Kısas-ı Enbiya-Sevgili Peygamberimiz) adlı çalışmada ele alınmıştır. Yazarın yirmi yedi ciltlik Kâbe’ye Doğru serisinde Tevrat, Zebur, İncil ve Kur’an’dan alıntılar yapılmış, yer yer halk arasında ve eski peygamber kıssalarında anlatılanlardan yararlanılmış, İsrailiyat türünden bilgilere yer verilmiştir. Roman kurgusu, dil, üslup ve benzeri özellikler bakımından zayıf eserler kaleme alan Ahmet Cemil’in romanlarını edebî açıdan olgun bir yerde görmek güçtür. Doğru ve muteber kaynaklara dayanarak bu kaynaklar ışığında tutarlı, gerçek veya gerçeğe en uygun kurguya erişme açısından, tarihî, dinî veya biyografik türden roman yazmanın diğer roman türlerine nispetle daha zor olduğunu söylemek mümkündür. Ahmet Cemil’in eserlerini de söz konusu roman türleri arasında değerlendirmek mümkün olmakla beraber bahsedilen zorluğu aştığı söylenemez. Hem dil ve üslup hem de kurgu açısından oldukça rahat ve basit bir tarz benimseyen yazarın birçok eserinde güvenilir olmayan kaynaklara dayandığı görülmektedir. Bunlara rağmen, serbest, akıcı, rahat, basit ve anlaşılır denilebilecek tarzdaki bu eserler geniş bir kesime ulaşabilmeyi başarmıştır.