Madde Detay

Ankara'da doğdu. İlk ve orta öğrenimini burada tamamladı. Ankara Üniversitesi Dil Tarih ve Coğrafya Fakültesi Tiyatro bölümünden 1987'de mezun oldu. Daha sonra annesiyle birlikte İstanbul'a taşındı. İstanbul'da reklam metni ve senaryo yazarı olarak çalıştı. 1980'li yıllarda edebiyatla ve daha çok hikâye ile ilgilendi. Şenocak, Karanfilsiz (1988) adlı hikâye kitabıyla 1987 Akademi Kitabevi Öykü Ödülü (birinciliği Ahmet Yıldız ile paylaştı.) ve Naj (1999) adlı hikâye kitabıyla 1998 Sabahattin Ali Hikâye Yarışması Başarı Ödülü gibi ödüllere layık görüldü. İstanbul'da yaşamakta ve yazı çalışmalarını burada sürdürmektedir.

Hakan Şenocak yazı serüveninin başlangıcını "Tiyatro eğitimi sırasında yazının kuramını öğrendim. Lise yıllarında küçük hikâyeler yazıyordum ama yazıyı ciddiye almaya başlamam üniversitede oldu. Öğrendiğim dramatoloji bilgilerini tiyatro oyunu yazmak için değil edebiyat için kullandım" (Şenocak, akt. Uludağ 1999) cümleleriyle dile getirmiştir. 1980'li yıllarda kaleme aldığı hikâyelerini dergilerde yayımlamaya başlamış ve böylece edebiyat dünyasına adım atmıştır. Hikâye yanında şiir, inceleme, deneme ve eleştiri yazıları 1985'ten itibaren; Nitelik, Varlık, Edebiyat ve Eleştiri, Edebiyat Dostları, Varoş, Milliyet Sanat, E, Vizyon ve Atlas gibi dergilerde yer almıştır. İstanbul yazarın hikâyeciliğinin gelişmesinde önemli bir mekân olmuştur: "İstanbul'da sanki nefesim açıldı. Nasıl yazıyorum! Taşınalı iki yıl bile olmadan Naj'ı bitirdiğim gibi, başka da bir sürü öykü yazmıştım. Vakti zamanında Ankara'da başladığım tüm öyküler İstanbul'da birkaç yıl içinde bitivermişti." (Şenocak 2005: 161). Karanfilsiz (1988) adlı ilk kitabından sonra "1990'da 'Gülayşe Yabancının Aşkı' adlı ikinci kitabını yazar, bu yıllarda ağabeyinin yaşadığı ülkeye, Amerika'ya gider. Amacı Amerika'da sinema eğitimi almaktır ama bir kez daha evdeki hesap çarşıya uymaz, bir süre benzin istasyonunda çalıştıktan sonra geri döner. Okurlar 1998 yılına kadar Hakan Şenocak ismiyle karşılaşmaz." (Uludağ 1999) Şenocak Naj (1999) ile hikâyeci olarak özgünlüğü yakalamıştır. "Hakan Şenocak, 'Naj'da gerçeküstücü bir anlatımla, fantastik öyküler sunuyor okuyucuya. Kitaba adını veren öykü; Naj, bencillikleri sıyırıp atabilecek kadar büyük bir aşkın öyküsü." (Korap 1999). Gerçekçi edebiyattan hoşlanmayan yazar daha çok fantastik hikâyeleriyle dikkat çekmiştir. Hikâyelerinin ortak noktası fantastik olmanın yanı sıra ölüm ve aşk temalarının geniş yer tutmasıdır. "Hakan Şenocak, Can Yayınları'ndan çıkan beşinci kitabı "Sevgili Nefret'te yer alan öykülerinde, yaşam ve ölüm arasındaki çizgiyi silikleştirerek düşsel, sürrealist diyebileceğimiz bir dünya yaratıyor. Yalnızlık, kader, sevgi, insan olmak, yaşam ve ölüm gibi felsefi soruların ön plana çıktığı öykülerinde Şenocak, aslında bizi kendi gerçeğimizle yüz yüze getiriyor. Öykülerinde; bir insanın kendiyle olan iç hesaplaşması, yaşamını ve gerçekliğini sorgulaması, yaptığımız tercihler ve 'kader' kavramı arasındaki bağlantı, yaşama ve kendimize karşı sorumluluğumuz, sevgi kavramı ve görünümleri çarpıcı bir kurguyla işlenerek okuyucuya sunuluyor." (Coşkun 2003). İnci Aral, yazarın hikâyeciliğini "Şenocak öykü kişilerini coşkuyla seviyor ve yüreğiyle yazıyor ki bunu yapabilen pek az kişi var öykücülüğümüzde. Onun dört başarılı öykü kitabıyla günümüz öykücüleri arasında seçkin bir yeri olduğu ve üzerinde durulması gerektiği görüşündeyim. Yalın, süssüz ama benzersiz bir söylemle, evrensel çapta öyküler üreten bu dil işlemecisinin hiçbir öyküsünde gereksiz tek bir sözcük yok." (Aral 2018: 91) cümleleriyle değerlendirmiştir. Yoldan Çıkmış Yazılar (2005) adıyla kitaplaştırdığı gezi yazılarında hikâyeci kişiliğinin izlerini sürmek mümkündür.