OSMAN TAŞTAN

(d. 1943 / ö. -)
âşık, öğretmen, çiftçi
(Âşık / 20. Yüzyıl / Anadolu-Osmanlı-Türkiye)
ISBN: 978-9944-237-86-4

Osman Taştan 1943 yılında o dönemde Adana'ya bağlı olan ve günümüzde Osmaniye'ye bağlı bulunan Kadirli ilçesinin Azaplı (Avşarlar) köyünde doğmuştur. Soyu, iki yüz yıl önce Çukurova çevresine gelip Azaplı köyüne yerleşen Avşar boyunun Türkmen Ali kolundan gelir. Âşık, köyünde ilkokulu tamamladıktan sonra, 1957 yılında Düziçi Öğretmen Okulunda orta öğrenime başlar, kendi ifadesiyle oradan önce Antalya Öğretmen Okuluna, sonra da Antalya İvriz Öğretmen Okuluna sürülür ve orada lise eğitimini tamamlayarak öğretmenlik mesleğine adım atar. Âşık, 1960'lı yılların sonunda kendi köylerinde komşularının kızı olan Hürü Hanım ile evlenir ve bu evlilikten 3'ü oğlan 1'i kız olmak üzere 4 çocukları olur. Urfa'da 1965 yılında başladığı öğretmenlik hayatını 1994 yılında kendi köyünde tamamlar. Osman Taştan, Azaplı köyünde eşiyle birlikte yaşamını sürdürmekte ve çiftçilik yaparak geçimini sağlamaktadır (Arı 2009: 519).

Osman Taştan, âşıklığa başlamasında en önemli etkenin, çocukluk yıllarında ninesi Aniş Garı'dan dinlediği ağıtlar olduğunu ifade eder. Bunun üzerine bir kardeşini de genç yaşta kaybetmesinin âşıklığa başlamasında etkisi olduğunu söyler (Arı 2009: 519). Âşık, iyi derecede saz çalar. İrticali niteliği yoktur ve badeli bir âşık değildir. Usta çırak ilişkisi içerisinde yetişmeyen âşık, şiirlerinde mahlas kullanmaz ve kendi adını tapşırır.

Âşık, şiirlerinde 8'li (4+4, 5+3) ve 11'li (5+3) ölçü kullanır. Şiirlerinde genellikle yarım kafiyeyi tercih eden âşığın şiirlerinde redif hemen hemen her dize sonunda karşımıza çıkar. Âşığın şiirlerine bakıldığında bu şiirlerin çoğunun koşma tarzında güzelleme ve ağıt olduğu görülür. Âşığın söz konusu bu şiirlerde aşk, özlem, ayrılık, ölüm gibi temaları sıklıkla kullandığı dikkat çeker. Âşık, şiirlerinde ifadeleri güzelleştirmek için de tekrirleri, halk söyleyişlerini ve deyimleri yoğun olarak kullanır. Bunun yanı sıra âşığın, şiirlerinde doğrudan anlatımı, hikâye etmeyi, delil ve ispatla desteklemeyi ve nasihat etmeyi çoğu zaman tercih ettiği görülür (Arı 2009: 524).

Kaynakça

Arı, Bülent (2009). Adana'da Geçmişten Bugüne Âşıklık Geleneği (Karacaoğlan-1966). Adana: Altınkoza Yay.

Madde Yazım Bilgileri

Yazar: DOÇ. DR. BÜLENT ARI
Yayın Tarihi: 27.12.2018
Güncelleme Tarihi: 09.12.2020

İlişkili Maddeler

Sn.Madde AdıD.Tarihi / Ö.TarihiBenzerlikİncele
1CEMİLE NARCIOĞLUd. 1949 - ö. ?Doğum YeriGörüntüle
2EKBERÎ, Ali Ekber Gülbaşd. 07.08.1940 - ö. ?Doğum YeriGörüntüle
3HALÎL, Damad Halîl Efendid. 1821 - ö. 1886Doğum YeriGörüntüle
4AYDIN BABA, Aydın Karasüleymanoğlud. 01.01.1943 - ö. 30.01.2017Doğum YılıGörüntüle
5Ali Ersin Günçed. 20 Ocak 1943 - ö. 14 Ocak 2012Doğum YılıGörüntüle
6YOKSUL DERVİŞ, Şemsettin Kubatd. 1943 - ö. ?Doğum YılıGörüntüle
7PÜSTE ŞİKAR KIZId. 1880 - ö. 1947MeslekGörüntüle
8KUL FAKİR/MOLLA HÜSEYİN, Osmand. 1880 - ö. ?MeslekGörüntüle
9ÇINAR, Muharrem Çınard. 1963 - ö. ?MeslekGörüntüle
10ARÂBİ/ARABALİ, Arap Demird. 1948 - ö. ?Alan/Yüzyıl/SahaGörüntüle
11FERYADÎ, İsmail Hakkı Arasd. 1889 - ö. 1963Alan/Yüzyıl/SahaGörüntüle
12ERKANÎ, Yavuz Altayd. 1960 - ö. ?Alan/Yüzyıl/SahaGörüntüle
13ŞAHBALLId. ? - ö. ?Madde AdıGörüntüle
14SUNURİ, Umut Sucid. 16.02.1956 - ö. ?Madde AdıGörüntüle
15İKLİMÎd. ? - ö. ?Madde AdıGörüntüle