Madde Detay

Ömer Bey ile Şerife Hanım'ın oğlu olarak Lefkoşa'da doğdu. Babasının mesleği kasaplıktı. İngiliz idaresinin Türkleri Kıbrıs'tan gönderme siyaseti çerçevesinde İngiltere veya Türkiye'ye gitme hakkı verilen ailesi, seçimini Türkiye'den yana yaptı ve 1938 yılında Antalya'ya göç etti. İlk, orta ve lise tahsilini Antalya'da tamamladı. Genç yaşta Anadolu'nun her yerini dolaştı, özellikle Akdeniz ve Doğu Anadolu bölgelerinden çok etkilendi ve Kağnı Yolu adlı eserini yazdı. 1954'te Kıbrıs'a kesin dönüş yaptı. Türkiye ile bağı hiçbir zaman kopmadı.

1958-61 yılları arasında Gençlik, Beşparmak ve Uyan dergilerini çıkardı. Ayrıca Beşparmak yayınevini kurdu. Nacak gazetesinin yazı işlerini yönetti. 1960-72 yılları arasında Türk Cemaat Meclisi Başkanlığı'nda özel kalem müdürlüğü görevini sürdürdü. 1972'den 1974'e kadar Bayrak Radyosu'nda denetleme kurulu üyeliğinde bulundu. 1974'te Kayıt ve Nüfus Dairesi Müdürlüğü'ne getirildi. 1985'te buradan emekli oldu. 1985-1996 arasındaki yaklaşık on yılını ağırlıklı olarak Söz, Ortam, Yeni Düzen ve Kıbrıs Postası gazetelerinde eleştirel köşe yazıları yazarak geçirdi. Üretken bir sanatçı olarak tanındı.

6 Temmuz 1996 gecesi evinin önünde vurularak katledildi. Ölümü kayıtlara "faili meçhul" olarak geçti. Vefatı üzerine ailesi tarafından "Kutlu Adalı Vakfı" kuruldu. Vakfın ilk yayını Kutlu-İlkay Adalı'nın şiirlerinden oluşan Gideyim Buralardan Diyorum adlı kitap oldu. Eserlerinin büyük bir kısmı yayımlanmaya beklemektedir. Yaklaşık 36.000 kitaptan oluşan kütüphanesi, ailesi tarafından Yakındoğu Üniversitesi'ne bağışlandı. Üniversite kütüphanesi içinde "Kutlu Adalı Bölümü" oluşturuldu. Sağlığında ve vefatından sonra çok sayıda ödül aldı. Bunlardan bazıları; Altın Muflon Gazetecilik Ödülü, Necati Özkan Makale Ödülü'dür.

1960 yılında İlkay Hanım'la evlendi. İl ve Kut adlarında iki kızları ile Er adını verdikleri bir oğulları oldu. Eşi İlkay Adalı da şair ve yazar kimliğiyle tanınan biridir.

Edebiyata ilgisi Antalya Lisesi'nde okurken başladı. Okulun duvar gazetesine şiir ve öyküler yazdı. Önceleri şiirle ilgiliyken daha sonra fikir yazılarına ağırlık verdi. Makale, tiyatro, mizah ve deneme türlerinde yazdı. Folklor çalışmaları yaptı. 1961, 1962 ve 1963 yıllarında Köy Raporları'nı hazırladı. Köylünün sorunlarını dile getirdiği Dağarcık adlı eserini kitaplaştırdı. Kıbrıs Türklerinin âdet, gelenek, görenekleri, güncel yaşamdaki sorunları ve yaşantılarını gözlemlerine dayanarak yazıya geçirdi. Bu çalışmalarının büyük bir çoğunluğu henüz yayımlanmamıştır.

İngiltere, Avustralya veya Türkiye'ye gitmek yerine "Kasım 1995" tarihli son şiirinde "Gideyim buralardan diyorum/Selamsız kalmaktan korkuyorum" diyerek dile getirdiği şekilde, gitmek yerine Kıbrıs'ta kalmayı tercih etti. Muhalif kimliğiyle Kıbrıs Türklerinin Ada üzerindeki varlığını; bağımsız, akılcı ve ilerici bir politika anlayışla sürdürmesi gerekliliğini savunan yazılar yazdı. Kıbrıs Türk edebiyatında toplumcu-gerçekçi anlayışla düzen eleştirisinin örneklerini verdi. Aydınların, köylerde yaşayanların Kıbrıs Türk kimliğinin bilincine varması ve toplumun her kesiminde bu bilincin sürdürülmesi için mücadele etti. Bu bağlamda oluşturduğu Köy Raporları, Kıbrıs Türk köylüsünün siyasal, sosyal, kültürel ve ekonomik durumunu bütün yönleriyle resmeden önemli bir belge hüviyeti kazandı.