Madde Detay

Çanakkale Bayramiç'te doğdu. Ortaokul ve liseyi İstanbul Şehzadebaşı’nda özel bir lise olan İstiklal Lisesi'nde okudu. İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi ve Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi’nde bir süre öğrenim gördü. Ancak yükseköğrenimini yarıda bırakarak Emniyet Genel Müdürlüğü’nde (1941-48) memurluk hayatına atıldı. Buradan askere alındı. Yedek subaylığını Ayvacık Ezine ve Gelibolu’da yaptı. İkinci kez Kartal’da silah altına alındı. Ankara’da Küçük Tiyatro Müdürlüğü'nde 20 yıl çalıştı. Emekli olunca (1965) İstanbul’a yerleşerek İstanbul Şehir Tiyatroları basın müşavirliğini ve Türk Tiyatrosu dergisinin yönetmenliğini yaptı. Milliyet ve Karacan Yayınları’nda düzeltmenlik görevini yürüttü.1990 sonrası uzun bir süre Avustralya’da oğlunun yanında yaşadı. Felç geçirdi ama iyileşemedi. Yurda dönüp Bursa’da kızlarının yanında yaşamını sürdürdü. 2001 yılında İstanbul’da vefat etti.

İlk şiir kitabıyla yeni Türk şiirinde önemli bir imza olarak ortaya çıktı. Eski şiirin günün gerçeklerine uymadığını savunarak, yeni şiirin öncüleri arasında yer aldı. 1930’lu yıllarda etkili bir şiir akımı olan Dadaizm'in ülkemizdeki ilk ve son temsilcisi oldu. "Mümtaz Zeki Taşkın, Dadaistler gibi yazarak, egzotik renkler içinde, kapalı şiirimizin kapılarını açmaya, genişletmeye çalıştığı yıllarda (1930-1934) Ercüment Behzat Lav gibi, aşırı yeniler arasında yer aldı. 1940’tan sonra ise Orhan Veli’nin şiirine katıldı." (Necatigil 2007: 411) Şair arkadaşı Mustafa Niyazi’yle birlikte Allo!! Allo!! (1934) adlı şiir kitabını çıkardı. Bu şiir kitabında yeni şiir anlayışını ortaya koydu. Bu kitabında Dadaizm'in şiirdeki dil ve estetik kuralları görüldü. "Konu ve anlamın ikinci plana itildiği bu tür şiirde, başıboş bir anlatım göze çarpar. Şiirin yapısı bilinçsiz bir düzenle kurulmak istenir. Taşkın’ın bu kitabı şiirimizin öncü girişimlerinden biri olarak kabul edildi." (Altınkaynak 2017: 767)

1937 yılından itibaren çocuk edebiyatına ilgi duydu. Çocuk oyunları ve çocuklar için şiirler yazdı. Oyunlarından dördü İstanbul Şehir Tiyatrosu’nda oynandı. Oyuncakçı Dede (1957) adlı oyunu Ayten Gökçer’in de (1940) Devlet Tiyatrosu’nda sahneye çıktığı ilk oyun oldu. Çocuk edebiyatının çeşitli dallarında eserler veren Taşkın, radyofonik çocuk oyunları, çocuk şiir ve romanları yazarak çocuk edebiyatına katkıda bulundu.

Mümtaz Zeki Taşkın 1980 sonrası dönemde çocuklar için yazmayı uğraş edinen yazarlar arasında yer aldı. (Kıbrıs 2010: 22) Ülkü Öğretmen adlı çocuk romanında her şeyini öğretmenliğe adayan roman kahramanının kişiliğinde, özverili bir yaşamı, “ideal bir öğretmen olma” niteliklerini yansıttı. Son eseri Yoklar Dağında Nar'da üç kardeşin şanslarını denemek üzere gittikleri Hint, Çin ve Peri padişahlarının ülkelerinde başlarından geçen serüvenleri konu etti. Bu oyunu, Ankara Devlet Tiyatrosu’ndaki sahnelenişinden yirmi yıl sonra İstanbul Devlet Tiyatrosu Çocuk Bölümü’nde yeni bir yorumla oynandı. Mümtaz Zeki Taşkın, bu çalışmalarıyla ülkemizin önemli imzaları arasında yer aldı.