Madde Detay

Yazılarında "Pençe" imzasını da kullandı. Balıkesirli Faika Hanım ile İstanbullu avukat Faik Bey'in oğlu olarak Bandırma'da doğdu. İlkokulu İzmir'de okudu. Kabataş Erkek Lisesi'ni bitirdikten sonra girdiği İstanbul Üniversitesi Tıp Fakültesi'ni 1940'ta bırakarak ticaret hayatına atıldı ve bir tütün şirketinde 1944'e kadar çalıştı. 1945'te Tasvir ve Son Saat gazetelerinde fıkra yazarı oldu. Her iki gazeteye de her gün birer fıkra, haftada bir sohbet yazmaya başladı. 1946'da Demirkırat adlı siyasî bir halk gazetesi çıkardı, büyük boyda ve haftada iki defa çıkan bu gazetenin hemen hemen dörtte üçünü kendi yazıları ile doldurdu (Koçu 1961: 2368). 1948'de Ali Naci Karacan'la Tan (daha sonra Milliyet adını almıştır) gazetesinin yönetiminde yer aldı. İstanbul Radyosu'nda programlar hazırlayıp sundu. Yeni Istanbul ve Ulus gazetelerinde çalıştı. 1952'de Falih Rıfkı Atay'ın kurduğu Dünya gazetesine geçti, daha sonra bu gazetenin ortağı oldu. Yazılarında Demokrat Parti iktidarına karşı sert bir muhalefet çizgisi izledi, bu yüzden 1954'te tutuklandı. 1954'te Tekalonya Cumhuriyeti adlı romanının neşri, sadece gazetedeki ilanları üzerine tefrikaya başlamadan yasaklandı. Bedii Faik, 1960'taki askerî müdahaleden sonra Milli Birlik Komitesi'ni ve CHP'yi destekler nitelikte yazılar kaleme aldı. 1965'ten itibaren ise Adalet Partisi yanlısı bir tutum aldı.

Bedii Faik, bir süre Gazete Sahipleri Sendikası'nın genel sekreterliğini yaptı. 1963'te tümüne sahip olduğu Dünya'nın Falih Rıfkı Atay'ın 1971'deki ölümünden sonra başyazarlığını yaptı ve başyazılarını gazeteyi sattıktan sonra da sürdürdü. Fıkra yazarlığına Son Havadis, Hürriyet ve Tercüman gazetelerinde 1984'e kadar devam etti. Daha sonra Londra'ya yerleşti. Yalancı adlı romanı 1993'te Osman Sınav tarafından filme alındı. İstanbul Gazeteciler Cemiyeti, Ankara Gazeteciler Cemiyeti ve Londra Basın Kulübü üyesi olan Bedii Faik, evli ve üç çocuk babasıydı.

Bedii Faik, 1945 yılında Tasvir ve Son Saat gazetelerinde yazdığı yazılarla basın hayatına atıldı. Tasvir, Son Saat, Tan, Milliyet, Yeni İstanbul, Ulus, Tercüman ve Dünya gazetesinde yıllarca fıkralar kaleme aldı. Yazılarında Steinbeck, Montaigne, Falih Rıfkı Atay, Oscar Wilde, Bernard Shaw gibi isimlerden etkilendi. Reşat Ekrem Koçu, İstanbul Ansiklopedisi'nde Bedii Faik'in yazıları için şu yorumu yapar: "Ciddiyeti, zarafeti ve nüktedanlığı ile süslediği, samimiyeti de laubaliliğe düşürmediği bütün yazılarında görülür." (Koçu 1961: 2368-2369) Yazar, Efendime Söyliyeyim (1953), Rüzgâr Eken (1969) ve Akıl Cumhuriyeti İsrail (1972) adlı kitaplarında fıkralarından yaptığı seçmeleri bir araya getirdi.

Bedii Faik, kullandığı yalın Türkçe ve akıcı üslupla okuyucuyu kendisine yakınlaştırmıştır. (Gözaydın 2011: 441). Amerika seyahatinin gezi notlarını Sam Amcanın Evinde (1954), İngiltere yolculuğunu Bir Garip Ada (1957), Rusya gezisinin izlenimlerini Rusya'dan (1968) adlı kitaplarında yayımladı. Hapishane hatıralarını O Biçim (1958), röportajlarını İhtilalciler Arasında Bir Gazeteci (1967) adıyla kitaplaştırdı. Yalancı (1954) ve Pablo'nun Gülüşü (1973) adlı iki roman kaleme alan yazar, Türkiye basın tarihi açısından önemli bilgiler içeren basın hatıralarını ise Matbuat, Basın Derkeen Medya (2001-2003) başlığı altında 4 cilt olarak yayımladı.